Kulturë
Dy poezi nga Faruk Tasholli
E hene, 24.11.2014, 08:22 PM
Faruk TASHOLLI
TI JE KY QIELL JE KY DHÉ
Për Osman Dumoshin
Ti nuk je ai atje i shkriri në bronz
Ta thërrasësh shiun në verën e thatë
Je heroi i prekshëm që rrin me mua
Në kafenenë u ngushtë me emrin Alo,Alo
Ku brenda një dite të lume
Hyn kërrusur Prishtina e mërzitur
Dhe del e qeshur në buzën tënde
Ti nuk je ai atje i shkriri në bronz
Duke shkundur gjethet e vjeshtës së vonë
Kalorës i kujtesës para Teatrit Kombëtar
Nuk të ngutin thirrjet as duartrokitjet
Të arrish
i pari se vetë
Te caku i kombit
Ti je këtu me mua e frymon atje me Kosovën që derdh
Gjithë këngët e lirisë në zemër të Prishtinës
Për ta gëzuar ditën me diell e paraverë
Te fundi i kësaj gote që kërkon të mbushet
Përditë dashuri
O heroi urtak që më mban për krahu
Sa e ngrohtë vjen buzëqeshja jote në shi
Ku thëllimi ngrin asfaltin e lagur në nëntor
Prita se më pret kur kthehen dallëndyshet
Nën qiellin me plepa që rigon pranverë
Ti kishe dalë në anën tjetër të bregut
E të vinte keq e të shponte dënesja
Për qepallat e mia të lagura
Ti nuk je ai atje i shkriri në bronz
Je vetë ky qiell je vetë ky dhé
Në zemrën e galduar të Prishtinës
Vetë kjo jetë je
SHPIRT I BLINDUAR
Mallit të pavdeksshëm për
mikun tim , Alishefik Spahiun,
të zhdukur nga forcat policore
serbe më 1999
Të sodisin sy të egër ushtarakësh
Kafshime dhëmbësh policësh të krisur,
Ti ndez cigaren ndër fjolla tymi
Shikon drejt qiellit lirinë e pritur.
Vijnë e të thonë ik se ra zjarri
Ti zjarrin përpin gëllënkë në fyt,
Ti s'ke
nevojë të fshehesh te
Kur rrezatim drite është trupi yt.
Të pret Tetova me sy mbi Sharr
Mos
Ti zbret legjendat në Ferizaj
Te kënd i përjetshëm Ante i gurëzuar.
Sulen të të zënë të të rrëmbejnë
Policë të trishtuar me armë të rënda,
Të habitur në vete ç'forcë e panjohur
Fushes së Kosovës po të mban brenda.
Ti ua tall turrin ua poshtëron armët
Ulur në ballkon, me cigare, i qetë.
O armë mbi armët shpirt i blinduar -
Ai shpirti yt sa të mbajti në jetë.