Mehmetali Rexhepi: Sokrati dhe Tomas Hobsi

Sokrati dhe Tomas Hobsi

Nga Mehmetali Rexhepi

Në thelb të bëmave, që nga lashtësia, janë po këto mynxyra, ndonëse shfaqen në variante të ndëshkimit jo të personazheve bartës të së keqes, por të atyre që demaskojnë të keqen, duke afruar të mirën si vlerë për të gjithë, dhe assesi vetëm për dikë e në shërbim  vetëm të dikujt... Diktatorët, të ligjët e çdo shtresimi shoqëror fuqizohen pos përmes pushtetit. Shumë të dobët e mjeranë janë jashtë partive, jashtë klaneve, jashtë makanizmave që nuk përfaqësojnë forcë pushtetore, të cilën e arritën me demagogjinë e tyre dhe me hapësirën demagogjike që ua lë indiferenca jonë... Oportunizmi i çdo shoqërie njerëzore favorizon tiranët, gjysmakët, të shpifurit dhe, ata tek ne mund të shpallen madje edhe idhuj, tu ngriten shtatore, të ngriten në maja të kierarkisë pushtetore, pa sakrifikuar  asnjë thua të njërit gisht të dorës! Shembuj demagogësh të  shndërruar në diktatorë në mjedisin tonë ka aq tepër, sa mjafton  të të astëthohet jeta, nisur nga kryetari i komunës e vartësit e tij deri tek ministra e maja e kupolë pushtetore. E tmerrshme dhe e dhimbshme njëkohësisht për mendje-ndriturit e nëpërkëmbur,të përbuzur, pa ndikim... Aty ku anti vlera është kthyer në vlerë... Liria, demokracia kundërmojnë si lagjet pa ujësjellës, pa kanalizime, pa fisnikëri njerëzore,mjedisore dhe  përtrollitet urtia e trishtë e Tomas Hobsit: Homo homini lupus est.(Njeriu për njeriun është ujk). Domethënë raca njerëzore njeh dhe zbaton vetëm të drejtën e luanit. Andaj, shumë cinike  tingëllojnë fjalimet  për  dëshmorët në përvjetorët e tyre... Në vend të nderimit dëshmorët rivrahen nga përfituesit e gjakut të tyre. Ironi ende e pa frenuar... Kësisoj përsëritet historia,kësisoj gjykohet me pirje të helmit Sokrati ynë bashkëkohor... Nderime!