Xhevahir Cirongu: Pengu i lotit

Xhevahir Cirongu

Pengu i lotit

Shiu i pranverës butësishtë ra ngadalë

Nga qielli u derdhën një nga një luleloti,

Shtëllunga resh të çara si me daltë

Ndaluan trishtimin atje te shkëmbi.

Dhe nata ra të flejë në gjumin e sajë

Jorgan hodhi mbi vete retë e bardha,

Lartë në qiell yjet tirrnin fjalë

Te shtrati i gjumit tregohej veç përrallë.

Dalngadalë u thërrmuan vitet nga ai shkëmb

S’bashku të dy ecëm nëpër kohën e trishtë,

Një çast ndaloi shiu te plaga që dhëmb

Kurse xixëllonja bënte dritë te lastari i hardhisë.

Në shtratin e gjumit tek të dy erdhën

Vitet e jetës me thinja kujtimesh malli,

U zgjuan ëndrrat, të bardha pëllumbi fluturuan

Ndërsa yjet e këputura pengun e lotit lanë.