Demir Krasniqi: Mbet Malësia pa malësorë

Demir KRASNIQI :

MBET MALËSIA PA MALËSORË

S’ më zen gjumi prej  merakut –

T’ dal një  ditë n’ Malësi t’ Gollakut !

T’i shoh kodra , t’i shoh pllaja –

Ku m’ ka rritë kënga e sevdaja !

Por,  atje nuk gjeta gëzime –

Gjeta vuajtje dhe pikëllime !

Ëndrrat e fëmijërisë sime –

U shndërruan në zhgënjime !

Shikoj larg fshatrat e mbara –

Nuk shoh bujqit nëpër ara !

Shikoj larg nga kodra e madhe –

Nuk shoh kund kosëtarë n’ livadhe !

N’ arat ku dikur jem rritë –

Nuk shoh misër duke prashitë !

Ku jem rritë me molla lalçe –

Nuk shoh vasha, as lule  n’ bahçe !

Nuk shoh blina , nuk shoh ftoje ,

Nuk shoh gra duke shkua n’ kroje !

Sa tebdil mu kish bërë veni –

Nuk ndiej gjel , as lehje qeni !

Ndër ograja e ndër zabele –

Nuk shoh kund kope me dele !

Nuk shoh lopë, nuk shoh bagëti ,

S’ shoh baresha , as bari !...

Nuk dëgjoj ma këngë t’ bylbylit ,

Nuk dëgjoj ma jone t’ fyellit ,

Nuk shoh kroje , nuk shoh gurra ,

Nuk shoh nuse, nuk shoh burra !...

Nuk shoh punë , as bereqet ,

S’ shoh baçicë  duke mbledhë bylmet !

Nuk shoh tambël me gjyveç ,

Nuk shoh pite , as kuleç !...

Nuk shoh gra duke  gatua ,

S’ shoh oxhak duke  tymua ,

Nuk shoh oda , as nuk shoh dritë –

Mysafirë , miq duke pritë !

Nuk shoh dardha , nuk shoh molla ,

Nuk shoh fëmijë duke shkua te shkolla !

Lot  i  rëndë m’ pikon nën sy –

Kur  shoh shkollat mbyllë nën dry !

Mbushet zemra neveri –

Ecë gjithë ditën – s’ sheh njeri !

Rrugët zbrazët kanë mbet n’ bregore –

S’ ka njeri që shkon n’ shitore !

N’ ato male mbulua me borë –

Nuk shoh ma krushqi dasmorë !

Çiftelia m’ u ngri në dorë –

Mbet Malësia pa malësorë !