Kulturë
Ali D. Jasiqi: Biografia e atdhetarëve në vargje
E diele, 29.07.2012, 07:06 PM
BIOGRAFIA
E ATDHETARËVE NË VARGJE
Neki
Lulaj-Hasan Qyqalla “Trinomi i lirisë “-
Shkruan Ali D. Jasiqi
”Yje ndër
të flijuarit ishin edhe Jusufi, Kadriu dhe Bardhoshi/Ai (fjala është për Jusuf
Gërvallën –shënimi im A.J) ishte armik i përbetuar i Jugosllavisë dhe shumë i
rrezikshëm për sistemin/ Të mirët lënë gjurmë, lënë pas rreze drite që të shohin
të tjerët. Ashtu lanë Jusufi, Kadriu dhe Bardhi” – janë disa nga konstatimet e
Martin Çunit për veprën e patriotëve Jusuf e Bardhosh Gërvalla dhe Kadri Zeka,
që u vranë në Gjermani më 17 janar 1982 nga agjentët e UDB-es. Vepra e tyre
frymëzoj shumë krijuesë, qofshin këta muzikantë, piktorë apo skulptorë e veçmas
poetë, që të krijojnë vepra në lëmitë përkatëse, në të cilat ndriçohej nga të gjitha
aspektet veprimtaria patriotike e atdhetare e tyre. E tillë është edhe përmbledhja
e poezive me titull “Trinomi i lirisë”, përgatit nga poetët Neki Lulaj dhe
Hasan Qyqalla. Në këtë përmbledhje
poezish i gjejmë emrat e më se 32 poetëve, përkatesisht 43 poezi të krijuesve që
kryesisht jetojnë dhe krijojnë në diasporë.
Përmes poezive të përmbledhjes në shqyrtim lexuesi mëson për veprën, për jetën dhe të bëmë e tre trimave të njohur, për aktivitetet e tyre patriotike e atdhetare. Kjo do të thotë se në njëfarë mënyrë këtu epet biografia e tre trimave, tre heronjve dhe patriotëve të dalluar të çështjes shqiptare. Sepse poetët janë kujdes që të sjellin shumë elemente që dëshmojnë për këto veprimtari patriotike duke mos harrua as ato familjare. Vëllazëritë Gërvalla linden në fshatin Dubovik të Deçanit në një familje atdhetare, të edukuar me kujdes nga nëna e tyre. Andaj është fare e natyrshme që në këto poezi ta gjemë edhe,pos Dubovikut edhe emrin e Nënës Ajshe, gruas burrërore e sojnike, çfarë mund të jetë vetëm një grua me karakter të fortë, një grua që kishte qëndrua e pathyer, që nuk ishin parë lotët edhe atëherë kur kishte marrë lajmin për vdekjen, përkatësisht vrasjen e dy delmeve të saj. Nënë Ajshe mbetet gjithmonë
“Burrërore
e sojnike
E kullës
fisnike...
Lind e
rrit djem
Lisa
kombi
Me duar të
forta
Shpirt
dinjitoz ...”
Do të këndoj poeti në poezinë “Nëna Ajshe e Arbërisë sime”
Burrërinë
e vet ajo e tregoi në shumë raste, në mesin e të cilëve po përmendim aksioni për
pajtimin e gjaqeve, që simbolikisht është dhenë përmes metaforës Verrat e Llukës,
vend ky ku u mbajte manifestimi i njohur dhe madhështor për pajtimin e gjaqeve,
kësaj plage shekullore, prezenca dhe kontributi i Nënës Ajshe ishte i madh.
Përndryshe poetët e prezantuar në këtë libër këta trima i krahasojnë me figurat më të shquara të historisë së kombit shqiptar, çfarë ishin Haxhi Zeka, Bajram Curri, Sefë Kosharja, por edhe Fehmi Agani, Bedri Pejani, Sali Çekaj apo Qemajl Stafa e vëllazëritë Frashëri, të cilët:
U kthyen
tre lajmëtarët e lirisë
U kthyen
si dallgë deti
Me flamurin kuq zi në shtizë
Vargje këto
të poezisë me titull “Kthimi i krushqve të lirisë”.
Jusuf Gërvalla
ishte jo vetëm aktivist i lëvizjes kombëtare, por edhe shkrimtar, që kishte
botuar poezi, proza e drama me tematikë nga jeta e hidhur e popullit shqiptar të
robëruar. Ai ishte edhe gazetar që ishte dalluar për mprehtësinë e trajtimit të
temave të guximshme për problemet e shumta. Në të njëjtën kohë ishte edhe këngëtar,
këngët e të cilit të përcjella me kitare bënin për vete adhuruesit e shumtë të këngëve të tij. Edhe këto elemente
i gjemë në poezitë e poetëve, krijimet e të cilëve kanë gjete vend në faqet e përmbledhjes
në shqyrtim, gjë që e kompletojnë portretin e Jusufit dhe të vëllait të tij
biologjik Bardhoshi por dhe të vëllait
tjetër të idealit Kadri Zeka. Ata sipas njërit nga poetet e prezantuar në këtë libër
mund të sistemohen kështu:
“Shqipe e
parë Jusuf Gërvalla
Si vetëtima
që t’ vret sytë
Vëlla
Bardhoshi shqipe e dytë
Si rrufe
që ndezë dhe shkrepa
Shqipe e tretë është Kadri Zeka”.
Shikuar nga ky këndvështrim kuptojmë se fjala është për tre trima që u bënë të pavdekshëm, të cilët ishin përcjellë hap pas hapi nga Shërbimi Sekret Jugosllav (UDB-ja), që edhe e organizoj likuidimin e tyre fizik, të ndihmuar nga agjentët e tyre. Ata fizikisht shkuan në jetën e amshueshme por mbete legjendë e gjallë në kujtesën e gjeneratave që do të përcjellën brez pas brezi. Edhe të vdekur ata do tua shtinë frikën okupatorit, sepse kishin mbjellë idealin e lirisë në zemrat e delmeve në luftë pa kompromis kundër pushtetit serbosllave.