3 Poezi nga Timo Mërkuri

Timo Mërkuri

Nisje emigranti.

U nisa. E vendlindja ime,
duke tundur shaminë e bardhë të mjegullës
më thotë udhë e mbarë.

Po pse u nxi shamia e bardhë e reve mbi kodrat e qytetit?
Cili orakull foli?
Çfarë gjëme paratha?

Hëna e gushtit

Ah kjo hën’ e gushtit! Ah kjo hënë
që më la pa gjumë. Po më çmënd
kur vrapon mbi valë e ndjekur nga yjet
siç më ike ti, e ndjekur nga ëndrat.
Ah kjo hën’ e gushtit sa më trëmb !

Si vajzat me skafe, kur ikin me ngut
trëmbem se mos hëna bëhet prostitutë.

Vajza i punon në Milano

...dhe ai ndërtoi në qytet një shtëpi të re.
                                                  Të bukur.
Vetëm dritaret i ka pakëz të vogëla. Si sy
                                                    të ulur nga turpi.