Vangjush Ziko: Itaka

Vangjush Ziko

ITAKA

Itakën në ëndërr

shikoj çdo mbrëmje.

Avion' i ëndrrës më shpie gjithnjë.

Më tund djep' i vjetër nga krimbi ngrënë

dhe ninanana që nuk ka më zë.

Trokas në portën,që s' është më timja.

Trokas në një derë që vetë e mbylla.

Nga xham' i dritares më sheh imja hije

indiferente ashtu siç sheh mumja.

S' dëgjohet më lehj' e but' e qenushit.

As Penelopa pas veglës nuk rreket.

Zinxhir' i qenushit qyshkur është ndryshkur.

Qilimin dhe gruan i mora me vete.

Djali po thinjet në vend të huaj.

Nipat në gjuhë tjetër mësojnë.

E kam një frikë,më bën të vuaj,

tokën e shenjtë do ta harrojnë.

Në ëndërr shkoj

e vij pa pushim.

Trokas në një derë,që më s' më njeh.

Itakën e mbaj hajmali në shpirt,

në loçkën e zemrës e mbaj atë dhe'.