Mendime
Koço Danaj: Sa shumë talebanë ka në Shkup?
E premte, 11.01.2008, 11:23 AM
Sa shumë talebanë ka në Shkup?
Nga Koço Danaj
![]() |
Koço Danaj |
Fakti i dytë: Dyshja talebane Cervenkovski-Gruevski me të gjitha forcat ushtarake dhe policore të shtetit, kryen një masakër mbi shqiptarët në fshatin Brodec. Shqiptarët e vrarë, të gjithë nga mosha 17 deri në 24 vjeç, u cilësuan kriminelë. Qëllim i masakrës ishte për t’ju thënë shqiptarëve se në Maqedoni mund të jetojnë vetëm si qytetarë të dorës së dytë, por jo si të barabartë me maqedonasit. Ndërsa populli shqiptar dhe inteligjenca e tij në Tetovë i konsideroi heronj.
Fakti i tretë: Kryeministri ultranacionalist Gruevski deklaron në mes të Parlamentit të Maqedonisë se shqiptarët vetëm në ëndërr do të kenë gjuhën shqipe si gjuhë zyrtare.
Fakti i katërt: Përsëri Gruevski në datën 19 dhjetor 2007 del nga salla e mbledhjes kur dëgjoi që një nga ministrat e tij, Imer Selmani, filloi të fliste në gjuhën shqipe. (Kështu bëri edhe mësuesi i tij shpirtëror, maqedono-bullgari Georgievski më 13 gusht 2001. Edhe ai doli nga salla kur Arbër Xhaferri përshëndeti në gjuhën shqipe nënshkrimin e marrëveshjes së Ohrit).
Fakti i pestë: Qeveria e Maqedonisë merr vendim të rivendosë regjimin e rreptë të vizave me Shqipërinë dhe me Kosovën, pasi ajo të bëhet e pavarur, por jo me Serbinë, as me Malin e Zi, as me Bosnjën, as me Kroacinë, as me Bullgarinë, as me Greqinë.
Janë pesë fakte në një periudhë kohore katër mujore. Por janë të mjaftueshme për të ripohuar: Sa shumë talebanë ka në Shkup. Sa shumë talebanë kanë në Qeveri, në Presidencë, në Gjykatë Kushtetuese etj. (Taleban do të thotë errësirë, regres).
Ata e kanë shndërruar Marrëveshjen e Ohrit në një send të vdekur. Por Marrëveshja e Ohrit e mban në këmbë vetë Maqedoninë. Dhe sa kohe që ajo, Marrëveshja ka vdekur, ka vdekur edhe vetë Maqedonia. Me regres dhe errësirë nuk mund të mbahet në këmbë një shtet. Shqiptarët në Maqedoni nuk kanë tashmë asnjë detyrim ndaj saj. Askush nuk duhet të ketë detyrim ndaj talebanëve. Civilizimi Perëndimor nuk i bombardoi talebanët në Afganistan që ata të lindin përsëri në Shkup.
Komentoni
Artikuj te tjere
Bahtir Hamza: Dhuna, loje apo trashegimi e cuditeshme!
Skënder Minxhozi: Një fqinj i kompleksuar
Dorian Koçi: Gjakmarrja dhe Shteti
Kastriot Myftaraj: Edi Rama si Nadiri, e bëri Pezën Burgajet
Ndue Dedaj: Rruget e "kronikes se zeze"
Martin Leka: Kryetari i Bashkisë, “lot dhe ditar kronkrondili”?!…
Kastriot Myftaraj: Berisha u nda nga Mero Braçe, por jo nga Merobraçizmi
Andrea Stefani: Vlora dhe besa e pambajtur e Sali Berishes
Dorian Koçi: “Rusia e madhe” dhe Ballkani imagjinar
Mentor Kikia: Me festen e gjakesit drejt Evropes
Mero Baze: Sqarim për politikanin Lulëzim Basha
Mark Marku: Baldushku, ose kriza e shoqërisë shqiptare
Andrea Stefani: Viti i Ri dhe inflacioni i mjerimit
Martin Leka: Buuum!...Gëzuar!
Gjergj Xexo: Paradhoma e ferrit
Laureta Mema: Si filloi protesta…
Fjala e Asdrenit me rastin e varrimit të Arhimandrit Harallamb Çalamani në Bukuresht
Ballkani dhe Shqiptarët
2008-a, vit historik per Kosoven
Vitore Stefa Leka: Një vënd që ta quajnë shtëpinë e tyre