Dy poezi nga Isuf B. Bajrami

Isuf B. Bajrami

KUR NGRITET FLAMURI

Gjaku ngritet lart

Para nesh të rënët,

Retë bëhen shkëmb

Trëndafilat këngë.

Fusha bëhet mal

Mali nuk lëviz

Trupat tanë - shtizë!

Lulet bëhen pemë

Balta bëhet gur,

Kështjellë bëhet guri

Kur ngritet - Flamuri!

ILEGALËT

Dikush edhe mund të fshihet, kur e thërret Atdheu

Por, ata ecin nëpër dëborë, nëpër shtigjet e acarta

Me akullin që iu viret prej djersës mbi ballë.

I dalin përpara tufanit...

Kapin një pushkë,...dhe një tjetër,

Sikur na i shtrëngojnë duart tona.

Rrugët e ngrira të dimrit

I çajnë me dritën e syrit.

Fytyrën dhe zemrën ua njoh mirë

N’mes t’zhurmëve që vijnë nga larg,

Si një urë që është e mbushur me njerëz

Zërin e tyre naj kujton çdo mëngjes.