Haxhi Muhaxheri: Ujk më është bërë vetja

Haxhi Muhaxheri

UJK MË ËSHTË BËRË VETJA

Përditë zgjohem me mendjen në ty

Shtegun mbuluar e ka bloza e dëshirës

Më përvlon malli

E veten ngushlloj me letra dashurie

Më kot mundohem të mësoj

Kobi je ti që më sillësh vërdallë

A fati im i çalë

Që më shpie drejt çmendisë

Lule ferri je a lule parajse

Bukuri vërbuese

A kumt orësh të liga

Lojtare netesh të humbura

A sëmundje që nuk shërohesh

Pjellë mortore a gjemb durimi

Çelës enigmash a neperkë syri

Si ta kuptoj moj 

Më thuaj

Më shanë

Pse me emrin tënd

Pagëzoja yjtë lumenjtë përrallëzat

Pse...

Më qeshen

Për lutjet e mesnatës

E psherëtimat krismë qielli

Për ëndrrat e harlisura

E lotin e buzëqeshur

Për ditet që më iknin

Sy njerëzve të hekurt

Dhëmbet u ranë së qeshuri

E Peruni i Madh

Hiqte valle mbi kockat tona

Ti nuk erdhe e dashur

E në shpirt

Termete shkaktuar më ke

Ti duhej të vije

Bashkë me pranverën

Dhe këngët e të lashtave

Portë e hapur të pret

Dhe karafil i vyshkur

Ne dorën time

Eja e dashur

Eja

Ujk më është bërë vetja