Fran Buzhala: Shtëpia për pushim!

SHTËPIA PËR PUSHIM!

REFELKSIONE

Nga Fran Buzhala

Shtëpia për pushim,njerëz te thjesht te lodhur e te çmendur?.

Me pamje te plot me fytyrë prej mali,afër nji shtëpi prej paqësori,gjdo gjë qe po mban ,,flak...” mallkim ne jetën tuaj ,fuqitë e maxhis nuk qëndrojnë vetëm ne drunj,vetëm zogjet shpëtimtar e dinë se ku përfundon....!.

Plagët ne Tru nuk janë nxitësit e fitoreve te nxehta,është me bukur te,,vërtetosh me romantike me pasionante”do tu ju vijnë zonja kujdestare fëmijëve te politikaneve?.

Pregaditu për shfaqjen ne teatër qe ta montuan;njeriu qe kërkon te kujdeset për bimët e vjetra ti shtroi ne ,,sofrën e Skënderbeut “kërkon ujin e Burimit te Bardhë,me duket se jeta mu kthye përsëri ne klasën parë.Gjithëqka për te luajtur me ne bëjmë pjesë ne gjysme tjetër te lojës ,,me lapsin magjik me nji dhomë qe është gjithçka flaket ”  për te vdekur arsyeja e jetës,te mbysin e te mban dite zie e te thonë  ,,Traumë e rënd”. Lumturia me tmerron si ato ,,lëndinat e bukura”.Nji mesazh mbush sinjalin,ndonjë urdhër me tarifë...Jeton me kostumin e ekzekutimeve”nji njeri qe i përngjan,  nji politikani me shpin te kërrusur dhe nji tjetër me lëkur te errët,,PAKTI ME DJALLIN...”zot mos i ndëshko bijtë e atdheut .Ekspozoje boten tënde,femiut po i shkrihet ne dorë akullorja,do te me trokas ne derë fati me diell te mrekullueshëm.Ma larguan gëzimin e kohës,e thirra mendjen kur mësova vullnetin dhe bujarin;me jep dorën ne shenj paqe,nji udhëtim për ti sqaruar mendimet ,ma vuri sekretin s’mund te shoh te buzëqesh ,sme tha qe po qante nga qe po bënin nji udhëtim te gjatë.Me jep nji arsye pse i mungon qielli trajtimeve te tokës,diellit...

Jetoi ne dy botë e vetëm nji diell e shoh.Te rrijë ne njih dhomë te errët i lidhur me nji sy te mbyllur e te me vish te me takosh ,,Ç,zhurma te çuditshme” shtrigat e zeza janë rrezuar,erdhën e te muaren ne terr e te dërgojnë ne nji vend te errët për te thënë,,se je terrorist “qepe gojën si nji krijesë njerëzore e mirë ete mos shohësh me diellin . Ti kishe te drejt qe me thoshe ai është armiku qe ta goditen gjithë qeniet njerëzore u dridhen ,,Mëkatarët edhe ne çastin vdekjes...”mos i inatosni njerëzit e varfër ne te gjitha kohrat kanë qen te pasur ne shpirt ,,te mirët triumfojnë ndaj te keqinjëve ne fund”.

Unë jam gjykatës paqeje,Gremimi,Era,Publiku ,jetonin ne fund te pusit;shpëtimtari i juaj s’do te na hap me telashe.Me dëgjoni mua,ju nuk e doni,, engjëjt shpëtimtar. Dikush ngriti nji kurth për te kthyer fatin kundër ,,Trandofilave te Bardhë qe i mbollëm rrënjët me gjak”lulet e kuqe qe i rritem, i qojnë ne treg për ti shitur ;gjëje dikë ne nji botë tjetër te gënjesh ,,ter jetën te kam ofruar miqësi...”!.

Shtëpia qe ndërtohet prej dheut te kuq piqet ne flakë, themelet i ka me te qëndrueshëm !

NJI RINGJALLJE E VONUAR!

Kopshti ynë kohë stuhie,,Fraza te rënda dhe qesharake”.Dy gjarpërinj me nji kokë po mundohen te ngrenë bishtin e vet.Urtësia bënë jetën te durueshme,dhimbjet e njeriut bëjnë  plagët e reja pa përfunduar ende nji histori e sajuar.Me shpirtin e rrebeluesit luftëtar i dhamë uji burimi qe te marr fuqi ti shkatërroi,,krijesat e liga”

Gjarperinjet nga nji herë rrijnë edhe ne pemë,,Është nji kulturë helmuese”,për te zbuluar nji karakter,shpresoja për herë te par qe ne jetën time ka ardhe nji jetë e lumtur,janë zhgënjimi i vërtet.Femijet nuk dijn ende për bjeshkët e shkreta pa bagëti qe i pret e ardhmja për te bërë nji jetë te bukur shpirtërore!.

E kemi dëgjuar nji histori te tmerrshme prapa skenave te teatrit;nji i varfër i shkret kërkon telashe,urrejtja është nji lloj ideje si nji drogë e fuqishme,te mos bësh gabime te mëdhaja ,se do te urrejnë edhe me shumë,ti mbash afër,mund ketë shpejtësi te mëdha.Pak qeliza truri qe kanë mbet ne kokën e politikaneve,nuk e shprehin ne publik mendimin e vërtet për dhuratat politike,,ju flasin atyre qe rilindi atdheu te heqin dorë nga kundërshtimet,kërkojnë njerëz me gjak te përzier ne vena,te mos hidhërohen dhuratat e premtuara...

Zëmra te gdhendura me trishtime te ëmbla,nji imazh rikrijuar nji politikani te viteve dyzet e pestë,mendoje se ke nji trishtim brenda vetës;këto fantazma te ringjallura te panjohura për shumë kënd janë pjesë ne jetën e,, fantazmave te reja “ kane ne zemër,qe i trazon shpirtrat tan,është hera e nji mijë qe na mashtrove,qe te mos gjejë ne male fjalën e ngrirë,qe te mos çmenden qelizat e ,,fantazmave te kriminele” .Trëndafili i shkretë sa shumë po vuan  për te ujitur rrënjët e tuaja,bukuria nji lule te ngroh shpirtin,sikurse përfunduan zogjet shpëtimtar,,Nji ringjallje e vonuar...”ti je lajmëtari i se ardhmes!!!.

Për ditët e luftëtarit ne male ,ja hoqën fjalën e ,,Bardh...“ne kemi qenë miçë te mirë me kafshët ne male,ia vlejti nji udhëtim qe ti dëgjoja duke buzëqeshur fëmijët me bagëti.

Jetimorja e deleve e kafshëve është ne humbje,nji njeri duhet bëjë diçka qe fati ka përcaktuar për këto bagëti,te kesh durim bari kundër egërsirave te vogla.

Bariu ngreh nji qader ne mes te deleve,qe kanë mbet pa strehë!.

Ndeze nji dritë për zgjuarsi,unë ndezi zjarrin për ngrohjen e nji kënge te vjetër!!!

GJALLËSI NGJYRËSHE!

Është nji skenë ne teatër qe të gjithë dëshirojnë ti arrijnë yjet e gjithësisë!.

Ti njeri me kostume ngjyrash, po nevrikos idealistet ,ju jeni ai burrë qe dëshironi te jetoni me pasojat , po i shqetëson shumë.

,,Gjallësi ngjyrëshe...”nga gjuetarët pa leje,tërmete,zjarre,përmbytje.

Heroi i ynë nji i dashur nji ri,rast te krijoni emër;jeta është nji betejë me e plot,për 

heronj te panjohur,makinat llogaritëse janë armiqet e tyre te betuar!.

Nëse shikoni degët e lisit te ulëta gjatë rrugës bërtitni.Nji zonjë politikane dot te tregonte se ka fustane te shkurtër,po te kishte vetëm nji,dy,tre do te turpërohej;thotë qe ju sheh nga zyra e vet qe po udhëtoni ,shumë gjera mund te ndodhin udhëtarit gjatë natës,ne nji shtëpi me artin e vonuar.Shtepia ka pesë dhoma ,dhe te gjitha duhet te ,,mësojnë demokracinë”.Duhet te mbajmë nji fjalim, te kuptojnë njerëzit se jemi miq te popullit,te kenë nji ardhmëri te mirë?.

Duhet te sjellim njerëz me autobus sa ma shumë te jen turmat e mëdha për kryetarin e ri,do ti ketë edhe dy zonja me shumë pranë vetes.Shumë zonja te politikaneve u benë pjesë e ujdis,është nji formë komunikimi,muzika qe dëgjohej para se te fikej,kur krenohen presin finalen e tensionuar,i takojnë te gjithë idetë e njerëzve ne  udhëtime!.

Ja fillojnë nji rrëfim dhe biseda mbeti ne gjysmë,disa politikan urrejnë pikturën nga lagështit e shpirtit,kanë vëzhguar mashtrimet djallëzore...

Mbas dite do te rrimë nën hijen e pishave,te pinë ,te këndojnë, te shikojnë perëndimin e diellit,te ju sjellin dhurata ne emër te mendimit politikë nëpër shtëpi te varfra në ato zonat e harruara.Dikush është djegur ne flakët me veshjen e uniformes se luftëtarit  ,edhe pas viteve te vdekjes  jeton,ende nuk është ne librin e paqes,përcille yllin përtej horizonteve...!.

Djaloshi i varfër zemër të art u ankua;ah sikur te gjëja nji kostum shumë ngjyrësh te jetoj me mirë!!!