Neki Lulaj: Kur xhelatët ngrisin shtatore

Neki Lulaj

KUR XHELATËT NGRISIN SHTATORE

Shi, fortunë përmbi Oqean,

dallgë e valë në t´katër anët,

një anije valëve iu reziston,

ekuipazhi atë di ta drejton.

Nuk përmbysët kurrë Titaniku,

reziston para çdo fortune dhe rreziku,,

se i ka brenda,bijtë dhe bijat e Teutës,

që din të luftojnë,kundër klyshëve të bushtrës.

Gardhi s´thurët kurrë pa hunjë me thupra e ferra,

se e shkulë murlani e era,

lugetërit e natës të mjerët tradhtarë ,

i kërcenonin me vrasje atdhetarët shqiptarë.

Kriminelët gjithëkah kaptisin,

djegnin kulla, e shkretëronin fisin,

bënin kërcënime të hapta barbare,

kundër ajkës së shenjtë kombëtare.

Sakrifica sublime i shëndrroi në hero,

përjetësia e tyre çmohet kudo,

langojtë që lehnin në ikje përronjëve,

sot heronjve po iu ngritin shtatore.

Heronjët si zhvleftëson koha as moti,

se paten betimin nga Gjergj Kastrioti,

atyre nuk iu duhet shtatorja nga xhelati,

i cili ua zënte pritat rrugëve si pirati.

Atdhetarët nuk i zhvleftëson dot historia,

Se kishin marrë mësim nga UÇK-ja,

ishin betuar në varret e të parëve,

ta ndjekin nga Kosova përgjithmonë shtrigën sllave.