Cikël poetik nga Genta Kaloci

GENTA  KALOCI, ka lindur në qytetin e Beratit. Shkollën e mesme e mbaroi në Athinë. Të lartën dega  Psikologji e mbaroi në kolegjin Amerikan po në Athinë. Specializimin e ka mbaruar në Oksford në Angli dega “ Psikologji kreminane”. Poezia është pjesë e jetës së saj. Shtë ajo pjesë e padukshme të cilën ua dhuron lexuesve nëpërmjt vargjeve të frymëzuara, dëshirës dhe talentit.

Pilo  Zyba

PËR  TY

Ne pritje te nje perkedheljeje te heshtjes tende

Ajo dore akoma te afrohet,

Ne turrmen e njerzve per syte e tu kerkoj

Ai shikim drejt meje  nuk mberrin.

Ne vetmine e diteve e te neteve

Digjem ne idene e puthjeve te tua

Ne tingullin e zerit tend dridhet cdo qelize e trupit tim

Pjese e siluetes tende do doja te isha

Ne thellesine e trupit tend te humbja pa kthim

Ne rrahjet e zemres tende veten te gjeja

Mendimet e tua endrrat e mia te reflektojne.

Castet u bene dite

E ditet u bene vite, por ti po prape larg meje rri.

Nje fjale më dërgo, por fjala s’vjen,

Tingulli i saj bie në boshllek.

Nje puthje, rruges u tha e gjurme nuk la,

Nje enderr, iluzion,

Nje cast dhe koha ndaloi.

Nje shikim,

Fytyra ime ne oqeanin e njerezve humbi pa shpresen kthimit.

Të gjitha këto,

Per Ty qe kaq shumë te ndjej.

PËRTEJ  DHIMBJES

Deti historine ne brendesi thithi

Pa ndjenje, pa meshire.

Diamant i kalter mbi toke

Ne drite i lire e i qete leshohet.

Qiell,

Si sy te nje vajze bardhoshe e dashuruar me djalin Det

Syte e saj lotojne sa here prane e deshiron.

Lotet te mallengjyer ne pasionin e humbur

Djalin Det perkedhelin dhe e puthin

Me deshiren e mbytur prane ta ndjeje.

Romance si gjithe te tjerat,

Çaste romantike,egoiizmi

Furtuna,stuhi, dhe ne kete romance prezente jemi.

Nje nate te erret, pa yje

Ne mungese te lajmit nga e dashura e tij,

Dallget e merzitjes botën pëtpiu

Si një gotë pa vlerë,

Etjen te shuante dhe urine e tij.

Toka,

Gjirin e saj hapi e i perqafoi

Si nena foshnjen e saj

Nga mundimet e jetes ti mbrojë.

Veshtruese isha,

Shikuese e ngjarjeve te frikshme,

Britma kerkonte te dilte

E ne distancen e larget u mbyt.

Toka,qielli,deti,njerezit

Jane nje,

Duhen, urrehen

Ndryshe e tregojne.

Kush hero e kush vezhgues

Pjese e heshtur dhe e hidhur

E kesaj ngjarje me gjak e lote e ka shkruar?

Ngjarje e dhimbshme

Ku shpirtin tend dhe timin gerryen.

1998-1999

Athine

MOS  U  NXITO

Me puthe e zemra nga vendi donte te dilte

Nga prushi i saj thash se u shuajta

Zemra mërrte fluturime të mëdha.

Syte e tu  me ndjekin si në lojë

Që në qiellin e ndjenjës fund nuk ka.

E lire,- me thua te jem

Deren t'u hap ndjenjave te tua

Brenda te te vendos

Pa u ndrydhur pa dyshuar.

Mos u nxito;

Të  thuash “ të dua”

Është e lehtë vërtet,

Por kjo fjalë i dashur

Peshën e saj,

E ka sa një jetë!

Janar,1995

Athine