Dy poezi nga Neki Lulaj

Neki Lulaj

ATJE NË MBRËMJE ME PISHË NË DORË

Mbi valë Deti një pulëbardhë,

rreth kësaj mbrëmje një Ylber mbi lumë,

në këtë natë, gjithëçka e plaqkitur,

natë pa ëndërra me shpresë dhe pa gjumë….!

Një syzezë fillikat vetëm,

ka ndezë pishën dhe e mbanë në dorë,

pret këtë mbrëmje,plotë me shpresë,

se do të kthehet Bandilli, natën vonë…!

Ëndërrat rinore,natën i rroton,

sikur pajën n`gjergjef të nusërisë,

do të kthehet Bandilli sonte vonë,

do t´më sjellë peshqeshin e besnikërisë…!

Orët e natës janë thellue,

gjumi i vashës,s`është kërkund,

Bandilli në portë po troket,

eja Princ, dritë, o Lumë!

TRADHTIA

Mos i kërko falje kurrë,

asaj zemre të damkosur,

mos i thuaj më falë,kaq shumë,

atij shpirti të plagosur.

Mos u ngarkoni me peshën e rëndë,

të pabesisë ,parasë dhe të lakmisë,

sepse herët a vonë do të turpëroheni,

nga veprimet e tuaja të tradhtisë.

Jeta e shkurtër,çdo gjë regjistron,

të mashtruarit dhe mëkatarët i denon,

por, tradhtia ngelët një Damkë,

që nuk falet nga asnjë komb?

Tradhtia si lubi jetërat na i kafshoi,

fillë pas luftës, edhe sot në Kosovë,

ndaleni krimin ore të pabesë e mëkatar,

mos u shërbeni më atyre që gjithmonë na kanë përqarë.