Kulturë

Pilo Zyba: Poezi nga Janis Ricos

E marte, 09.03.2010, 07:36 PM

Vendlindja e Jani Ricos dhe vendbanimi im sot. Foto . P.Zyba “Sonata e dritës së hënës”
JANIS RICOS - poezi -

Përktheu …Pilo Zyba

AKUARELE

Ditët e fundit me diell të vjeshtës - varka peshkimi

Të trishta që kthehen në mbrëmje,

Anës detit kinkaleritë mbyllur, përpara derës së xhamtë

të kafenesë

të ngadalta gjestet e erës,

oktapodin në sofat godet një peshkatar,

pulbardhat në shkëlqimin e ujit

varen si maska të vogla prej gipsi.

Ah, ajo vajzë fqinje me rrobat e ngushta,

Me duart e ashpra të punës, me barin e njomë në flokë,

Me aromën e sapunit mëngjesor në hapin e saj,

Me dy jargavanë të hershëm të lulëzuar në durimin e saj,

Ka një push nëne në prekje, thua se e morën retë prapa maleve,

Larg – larg, të ndreqë dhomat e tyre,

Të lajë ndërresat e të pikëlluarve? Mirmbrëma ylli im i mbrëmjes, tha,

Është e vetmuar shtëpia jonë.Nuk erdhi ende.

Porta ka mbetur si libër i mbyllur.

Koha veshrëndë, molën tërheq duke pirë llullën vet,

As britma, as heshtje, as kënga nuk e kthen pas.

Në grinë e dritares një degë ku vareshin katër yje,

Të ishin ato tonat të paktën, kish thënë. Nuk janë.

Jashtë në lagje zëra fëmijësh.Një aromë gështënjash të pjekura.

Zbatharake vjeshta me xhepat mbushur me fara luledielli të kripura.

Hija e observatorit fisarmonika e një të verbri dhe një kitarë,

Dy fëmijë të heshtur që shëtisin në stacion zënë dorë për dore.

Dhe vrenjtet. Në qoshen e rrugës shurron furrëtari.

Nuk mbeti asgjë,

Vetëm varkat në gjëmimin e furtunës

Do kërcasin tani dërrasat e tyre, do të njomen.

Nuk do durojnë deri vitin tjetër.

PO BIE MBRËMJA

U shua perëndimi në pasqyrën e dhomës së gjumit.

Prej kohësh gjimnazistët janë kthyer në shtëpi.

I thllë qielli, i trishtuar, i heshtur

Dhe npër xhama hija e tij qumështi.

Të hidhura shtëpitë e peshkatarëve,

Si athere kur ishim të vegjël dhe krejt vetëm iku nëna,

Dhe gjëmon fishkëllima e anijes mes kabinave

Aty në vëndet bosh ku ishin valixhet ngjyrë kafe.

Shërbëtori ndez llambën e dhomës së ngrënies

Dhe dalin nga hija fytyrat e largëta,

Ashtu , si gjahtari zbraz çantën në mbulesën blu

Dhe bien zogj të verdhë me krahë të mbyllur.

(Vota: 1)

Facebook

Twitter

Google+

Digg

Komentoni

Artikuj te tjere

Pashko Vasa: O moj Shqypni (Për ZSH: Agim Vuniqi) Sami Islami: Plaku që na shpëtoi jetën Albianë (Lulaj) Berisha: Dritës sime në maternitet Sejdi Berisha: Baladë për këngën e gjelit Përparim Hysi: Një ish-mësues për"Ditën e Mësuesit" Gani Qarri : Urime 8 Marsi Këze Kozeta Zylo: In memoriam, për profesorin elbasanas, Tomorr Domin Nehat Jahiu: Te varri i nënës Milazim Kadriu: Doli nga shtypi ''Feniksët e lirisë 12'' Xhenc Bezhi: Nënave gjakovare Thanas L. Gjika: Kontrasti moral i shqiptarve në dy epoka si intrigë vepre Demir Krasniqi: Kënga e Zef Prenkës dhe Mark Musë Allakut Neki Lulaj: Dita e mësuesit gjatë historisë Albert Zholi: Monografia, Luftar Paja - Jeta konviktore Përparim Hysi: Nënë, thotë gjuha... Kalosh Çeliku: Mikja me farexhe Skender Korça: Veronika sot jeton... Llemadeo: Dhurate gjinise se bukur me rastin e 8 Marsit! Fejzulla Duraku: Adem Jashari Gani Qarri: Urime mësues

Video

Andreea Vilcan: Mora fjalë

Gallery

Karnavalet Ilire në Bozovcë dhe Tetovë - 2025

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare

Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!

Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit

Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx

Zemra Shqiptare



Komenti: