Kulturë » Kozeta
Këze Kozeta Zylo: Në kështjellën “Adem Jashari”
E merkure, 17.02.2010, 10:37 PM
Këze Kozeta Zylo
BAC U KRY!
Oh, ç’m’u njomën sytë e mekur,
Nga kroi i lotit i urimit,
Me tumpanë e hodhëm vallen,
Për Kosovën, zemrën e trimit!
Në Manhattan ngjyrë e Arbërit,
Skuqi ditën gjer tek retë,
Herë u bëra Zanë e Malit,
Herë nenë Loke me xhubletë…
Plisi i bardhë përmbi kryet,
BAC U KRY, tundi dhenë,
Gjithë bota u bashkua,
Veçse shkjau ngjyrë verem…!
Oj Kosovë loçka e mallit,
Loti tënd në kohëra rreshkur,
Qëndrove ti, si majë mali,
Shalli i Rugovës rrethqafe mbledhur.
Mbi dheun e ftohtë çfarë pëshpëriti?
Burri i mençur, prijës Kosova?
Amanetin në fund shpirti,
E kreu UÇK-ja, trime e zonja!
Sa pyetje fjalë na rrinë në buzë,
Kush do përgjigjet, kush thonë,
Se Shkjau i çmendur ka mbyllur sytë,
Jeruzalem, Kosovës i thote…?
Dashkam sonte ta trand botën,
Ngricën e lotit ta bëj krua,
Për Kombin, të ngre flamurin,
Me Kosovën mish e thua…
17 Shkurt, 2008
Nga manifestimi i Pavarësisë së Kosovës
në qendër të Manhattanit.
Në kështjellën “Adem Jashari”
Në Prekaz tek prehen trimat,
Preka lehtë Monumentet,
Brenda tyre në fole të mallit,
Dogja hallet edhe dertet…
Në kështjellën “Adem Jashari”,
Nga frëngjitë mijëra dritëza,
Flakë po skuqnin si bozhur,
Baladat si vetëtima…
Ngjitem lart tek kullë e trimit,
Tela dallgësh mbi hapësirë,
Vrojtimi i shkjaut 50 metra,
Nxin si korb në errësirë…
E vështrova me një rënkim,
Para syve, memece bjeshka,
Shpirti i Jasharit lëshonte syth,
Çelte Liria brenda në zemra…
Zogjtë e malit çuçurinin,
Krahëdridhur mbi Drenicë,
Një fjongo dielli ngjyer në gjak,
Në ballë trimave u vetëtinë…
U ula tek dhoma e Kuvendit,
Ku burrat vendosnin fatin,
Rugova me shallin lidhur,
Isai mbante nagantin…
Mbi nje shkallë harrova hapin,
Nga mijëra plumba, mbi mure shosh,
Gjurmët brenda tyre s’fshiheshin,
Europa plakë… jua ka borxh…
UÇK të lindi Shekulli,
Me plisin e gjelbër mbi kokë,
Në Drenicë ti hodhe rrënjën,
Gjithe Kombin do bashkosh…
Kudo ku rriten, trima gjithë nur,
Janë prej Kosove, nuk trëmben kurrë…
Nga vizita në Prekaz, Kosovë,
Korrik, 2008
Komentoni
Artikuj te tjere
Këze Kozeta Zylo: Marrëzi e ëmbël (Cikël poetik)
Këze Kozeta Zylo: Një natë e bardhë
Këze Kozeta Zylo: Një urim në Ditëlindjen e Kadaresë
Kozeta Zylo: Intervistë ekskluzive me redaktoren e kulturës të gazetës “TemA”, zonjën Dhurata Hamzai
Këze Kozeta Zylo: 15-vjecarja nga Shqipëria që synoi të bëhej supermodelja e botës
Këze Kozeta Zylo: Libri, dhurata më e çmuar
Këze Kozeta Zylo: Përkrenorja dhe shpata e Skënderbeut
Këze Kozeta Zylo: Një Ricos tjetër, dhuratë për Vitin e Ri
Këze Kozeta Zylo: Një pikë hëne (Cikël poetik)
Këze Kozeta Zylo: Burrit shqiptar, Ibrahim Rugova
Këze Kozeta Zylo: Devollinjtë valëvisin Flamurin kuq e zi, në Brooklyn të New Yorkut
Këze Kozeta Zylo: Ambasada shqiptare në New York, pritje me rastin e Ditës së Flamurit Kombëtar
Këze Kozeta Zylo: Për ty, Flamur
Këze Kozeta Zylo: Requiem për profesor Bedri Deden
Këze Kozeta Zylo: Dëgjofsha përherë zogun këngëtar!
Këze Kozeta Zylo: Një e dielë me psherëtimë vjeshte në New York
Këze Kozeta Zylo: Një ditëlindje e bukur, ku dhurohej vetëm dashuri
Këze Kozeta Zylo: Një mbrëmje festive midis devollinjve në Brooklyn
Këze (Kozeta) Zylo: Çmimi Nobël dhe shqiptari Kadare
Këze Kozeta Zylo: Dy motra shkodrane, dy lule të bukura gjithë aromë të Mëmëdheut tonë