Mendime
Vangjush Saro: Përtej një pikniku tradicional
E premte, 03.07.2015, 08:05 PM
Përtej një pikniku tradicional
Shoqata "
Nga Vangjush Saro
Në kulturën dhe traditat shqiptare, sidomos të shqiptarëve që jetojnë e punojnë në diasporë, koncepti i piknikut nuk është thjesht ai i një shëtitjeje në natyrë, ndonjë sofër e shtruar, pak muzikë, e kështu më tej. Pikniku, si koncept dhe si akt, vjen nga kohë të largëta, pse jo të vështira, kur njerëzit nuk mundnin të shpreheshin dot në vende publike, kur organizatat e ndryshme, pavarësisht përbërjes dhe qëllimeve të tyre, kërkonin si të thuash një pakt me natyrën, për të qenë larg përndjekjes dhe syve a veshëve të ndokujt që i mungonte dashamirësia. Në ditët tona, një piknik sigurisht që interpretohet ndryshe; por thelbi i tij, që është bashkimi, përkujtimi i një ngjarjeje të rëndësishme, vështrimi në të ardhmen, dalja në një program më të mirë për komunitetin, të gjitha këto, nuk kanë ndryshuar, përkundrazi kanë marrë dhe marrin çdo ditë rëndësi më të madhe.
Edhe
pikniku i përvitshëm që organizon Shoqata Shqiptare "
Pikniku u
zhvillua në
E ndërkaq, një pjesë e mirë e kohës kalon me biseda për jetën e përditshme, për zgjedhjet e fundit vendore në Shqipëri, për situatën në Ballkan e veçmas në Greqi. Për shkak të mjedisit (me rregulla) të vendit ku jetojnë, shqiptarët e Kanadasë vlerësojnë ndjeshmërinë ndaj taksave, si detyrim qytetar, që mandej krijon mundësi për qarkullimin e vlerave monetare dhe vënien e tyre në efiçensë. Më tej, pa doreza, si gjithnjë, pjestarë të këtij komuniteti shpalosin edhe rezervat e tyre për indiferencën e të gjitha qeverive shqiptare, pothuaj të shurdhëta ndaj diasporës.
Në këtë parashtrim, që filloi nga episodet e një pikniku të thjeshtë, roli i Shoqatës është - siç jemi shprehur edhe herë tjetër - ai i promotorit të kujtesës dhe dinamikës në jetën e shqiptarëve të këtushëm. Shoqata "Eagles Land" BC (Provinca British Columbia - Kanada), e drejtuar nga Edison Heba, me përfshirjen e vazhdueshme të Estref Resulit, si dhe të palodhurve Ardian Lagji, Ardita Fishta, Eglantina Ferro, gjithaq Dritan Muka, Blenard Cenolli e Leonard Burnaci, etj., si dhe shumë pjestarë të komunitetit, ia doli sërish të krijonte çaste të paharruara, ndërkohë që po punon me mjetet e pakta që ka në dorë, për të mbajtur gjallë frymën e dashurisë për vendlindjen, interesimin për të gjitha sa kanë të bëjnë me Shqipërinë dhe shqiptarët, kudo që ata ndodhen.
Në këtë kuptim, duke riardhur në argumentin se çfarë do të thotë një piknik, dita që përshkruam më lart, është me të vërtetë për t’u vlerësuar, ndërkohë që Shoqata duhet përkrahur dhe inkurajuar në çdo aktivitet e program. Më në fund, kjo është edhe dëshira e gjithë komunitetit. Sa i takon vëmendjes së institucioneve, në atdhe, pse jo andej dhe këtej, kjo është prej shumë kohe në rendin e ditës, më mirë një apel i përsëritur, mesazh e detyra pezull…