Agim Gashi: Vaji im te lumi Rur

AGIM GASHI

 

VAJI IM TE LUMI RUR

 

Çanten mbushur me trishtime,

Në gjak vner e helm të zi,

Mora rrugen për te miku i vjeter

Me lumin Rur me hjekë merzi.

 

Si më pa shumë të trishtuem

Më pyeti shpejt e me butësi,

Pse je dal n´këtë vapë të madhe?

Koha e nxehtë nuk është për ty.

 

Ah o Rur miku i vërtetë,

Në shpirt m´ka rrokë nji e madhe merzi,

Do ti ndihmoj sot rrjedhes sate

Tue derdhë unë lot në ty.

 

Do të zbrazem e të lehtsohem,

Jam mbush helm e vner n´atdhe,

Se kam pritë e as kujtue

Me u thye n´shpirt aty ku kam le,

 

Me mu versul aq pamshirshëm.

Pa asnji nder edhe rrespekt,

Me më vra e me likuidue

Më kan futë edhe n´projekt!

 

Jetuam vite larg atdheut,

Tash askujt spo i vyem ne,

Kan harrue që gjall i mbajtëm

Tuj u shkri për komb e atdhe.

 

Marrim rrugen e shkojmë atje

Me shumë gzime e dashuri,

Shpejt zhgënjehemi e tmerrohemi

Marrim rrugen  n´mërgim me u kthy.

 

I përqafojmë ato nana plaka

Që spo u teret loti n´sy,

Marrim rrugen me zemra t´thyeme

Kah atdheu koken kthy.

 

Qotsohu pak o miku i vjetër

Se unë hallin fort ta di,

Ke shumë shok edhe shoqe

Qu u ka ndodh ma zi se ty.

 

Fshije lotin, mos e derdh sot,

Sa sa shumë ti më ke „ndihmu“,

Do të vinë ditë më të randa

Kur ne sbashku kem me vajtu.

 

N´ty e kam shpresen e madhe

Miku im o lumi Rur,

Po më duket se në këtë jetë

Unë e ti sdo të ndahemi kurr.

 

Kam një lutje me zemrën plot

Në shtratin tënd me më strehu,

Se n´këtë botë skëterrë njerzore

Askush si ti smë ka kuptu.

 

Hajt pusho i dashur mik

Kur të vie koha me vdekë,

Shtëpi e strehë n´fund të shtratit tim

N´përjetësi ti ke me i gjetë.

 

U përshëndeta me mik të vjetër,

I urova rrjedhë të mbarë,

U ktheva shpejt në vetminë time

Vargjet e mia me lotë me i larë!

 

16.07.2013

Düren-Pranë Lumit Rur