Kulturë
Zog Hysenaj: Adem Jasharit
E premte, 07.03.2014, 07:43 PM
ZOG HYSENAJ
ADEM JASHARIT
500 vjet të historisë,
Si një
lum nën
Bëjnë kuvendin e lirisë
Nëpër trojet tona shkojnë.
Prej Çamërie e n’Gur të Shpuem
Si flamuri krahëshqiponjë
Gjak jasharajsh tan t’gatuem
Shqiptaria jan mledh n’Kosovë.
Rreth e rreth unazë vllaznimi,
Adem Jashari del po i prêt
Kastrioti kryetrimi
Rruga rrugën po e përpjek.
Mbi mermer deri n’pafundësi
N’rrug të Durrsit kjo shtatore
N’kam Ademi rrin aty
Asht Kosova n’përmendore.
Ky simbol, durim gatue,
Skuq Jasharajt n’barut trimninë,
Për Kosovën janë flijue
Ti ma gzofsh Kosovë larinë.
E n’Kosovë kush është i gjallë
Për deshmorët me thanë nga i fjalë
Dhe t’i mbledhin dora-dorës
Me ia ba hymnin Kosovës.
5 mars 2014.
E
BUKURA E DHEUT
N’bjeshkët e mia orë e zana
Për ma t’bukurën që ka dheu
Më
Qysh se lisi n’kët tokë leu!
Përjasht rrin ti ditë e natë
Me t’ardh ty kurr nuk asht vonë,
Edhe jeta me t’u zgjatë
Ti moj bjeshkë e rodit tonë.
T’ka fal zoti për sh’ndet t’robit,
Kryemal,
Ku pushojn dy syt e Zotit,
Ku
Kur ta ndiejm na Ty ushtimin,
Zogj e lule bashkë këndojnë
Hanëa e Dielli rrezatimin
N’shpinën tande e lëshojnë.
Yjet natën mezi e presin,
N’ato bjeshkë për me pushue,
Me t’pa Ty dritat i dhezin!
Tek ti dalim me verue.
Shiu, kokrrizi edhe bora
Mbi ty presin fusha e male
Me marr frymë në frymën Tande!
Mos me u tha uni për mue,
I tuf gojfili e kam shti n’gji,
Emrin n’zemer Tropoj e k’shkrue
Mos me m’k’put etja për Ty.
N’mushkrinë tënde un’ marr frymë,
Pash at zot, mos ma daj gjinin!
Asnjëherë s’ndihna i ngimë
Me ma lanë roje për shpirtin!
Fjala e ngratë kah ka qillue
Sa me thanë: sa për fjalë goje,
S’mujta n’shenjë për me qillue
Kurr’ s’i kisha lanë k’to troje.
HYSENMAKAJVE
Geg-hysen n’at rreze t’diellit
Me kta djel t’bukur e t’mirë
Jan dy shqype n’qiell të lirë.
Me kta vllazën, det blerimi
Dora e zotit mos i l’shoft
N’sytë e zotit verë gëzimi
Fara e tyre përparoftë.
Hysemakajt, truall mirësie
Janë shpatina n’dor të zotit
Janë si kroje ilirie
Trojet e Hysen Bardhoshit.
Ju vllazni, t’trojeve t’mia
Të mendoni ditë e natë
Kurr mos ikni nga burrnia
Se s’bi sojnia n’tok të thatë.
Për ringjallje n’truall të shpisë
Edhe nderit ton’ t’vërtet
Ja k’dhan besën perëndisë
Se pushoj luftën për jet.
Ju vllazni, kur t’iu marr malli
Çonie mendjen ku kini le
Kujtojeni
at shpat
Me dit mirë, që kini atdhe.
Mendoni ku kini lujtë
Ku ka k’ndue qyqja n’rrem të thatë,
Ku turreci ja u ka mujtë
Me buk n’dor tuj na ndjek gratë.
Ta kujtojmë at’ djep prej druni
Tuj
pëkund n’gjum na
Që n’ta nana na përkundi
E kang djepi tuj na këndue.
Ta kujtojmë derën e shpisë
Që kur dolëm ja dham drynin,
Është ndër shenjat e sojnisë
Me kujtue vendin ku lindim.
Më 7 shtator 2012.
DRENICES
Moj Drenicë kala bedenash
Mbush me trima si luanat
Shqipe malesh dhe Azemash
Me barut gatue nanat.
Djemt e tu i ke pas me veti
Linde trima Adem Jashara
Fllad lirie qysh prej djepi
Trashëgim nga nana e baba.
Ty Kosovë
s’t’
Edhe djepat shoshë prej plumash
Veç Azema t’kan rritë djepat
Mejdan lufte e soba burrash.
N’djepa lufte mbush’ me vrima
Jan’ përkund djemt’ e Drenicës
Historitë janë ba me trima
Duhamë burrash prej Galicës.
Djepat rritën gjithmonë trima
Lufta e dasma dinë me i ba
Trimat ditën me ba luftën
Përjetsisht me u nda me shka.
Nuk ka shpi që nuk ka djepa
Skuq prej gjaku të djemve t’ri
Adet e ka pas Kosova
Ka i Azem me pasë për shpi.
Gjakovë me 14 maj 2006.