Kulturë
Ejup Ajdini: Misteret e shpirtit
E diele, 28.10.2012, 06:51 PM
Ejup AJDINI
Nga MISTERET E SHPIRTIT
***
Me gjethe ftoi
zogu me vjeshtën vonë
lëpihen të dy.
***
Një mollë vere
brendia me krimb të kuq
gabim historik.
***
Pa lindur hëna
nuk mundesh të stolisësh
atë që dashuron.
***
Andej qelqit shi
këndej piktura në vaj
brenda fatziu.
***
Ca dallëndyshe
me vjeshtën vallëzonin
ku janë çerdhet.
***
Lotët për verën
u derdhën gjatë vjeshtës
dimri i ngriu.
***
Nuk dihen stinët
shumë i duheshka shi
tokës së djegur.
***
Shirat pushuan
lypësi, qeni, macja
tek një kontejner.
***
Deti rri karshi
hëna varur mbi kokë
një puthje kujtim.
***
Një re e bardhë
posi kali pa samar
kulloste tokën.
***
Sharri rënduar
mbuluar me dëborë
kujtim në verë.
***
Rëra e nxehtë
plazhi vlonte nga zhurma
hijeza digjej.
***
Natë e errët
Pikturat edhe hëna
Rrinin lakuriq.
***
Qershitë piqen
skuqen sikur dielli
krimben nga brenda.
***
Taverna, yjet
melodi e këputur
këngë vajtimi.
***
Kur lind dielli
toka buzëqesh sërish
lisat përkulen.
***
Eh, Toka ecën
njerëzit mysafirë
bota e virgjër.
***
Shi dhe vetëm shi
gështenjat që në shtator
trokasin tokën.
***
Lumi ulërin
shpirti ruan misterin
lotët lakuriq.
***
Ajër i ftohtë
do ketë vdekur nata
një qeshje gjallë.
***
Bie kambana
zogjtë ikin nga kisha
prifti rri brenda.
***
Terri gjithandej
nata po bënte gjumë
hëna me mua.
***
Jetoj i vetëm
me gjarprin nën gurë
dhe lumi vajton.
***
Van Gogu u çmend
me gjak bëri pikturë
s’e pa dielli.
***
Kur t’vijë fundi
hëna t’mi mbyllë sytë
e jo dielli.
***
Në majë mali
trimat e ndreqin varrin
e dinë fundin.
***
Furtuna në Sharr
plaste lisat e gjatë
nga shpirti tërmet.
***
Toka e lodhur
natën bënte ca gjumë
pa bukariet.*
***
Vjeshtë në një park
me disa pika shiu
gërsheti loton.
***
Pesha e mollës
ngarkuar me dëborë
zbardhte pranverën.
Bukariet = xixëllonjat- bukurezat.
***
Atje mbi bjeshkët
hënëza si pikturë
qeshte me gjethin.
***
Gjithçka sot u dogj
hi u bë tërë vendi
nën hi djeg zjarri.
***
Kur dashnorëve
hëna u bëka roje
gjethet fërkohen.
***
Afër gjumit tim
te qelqi i dritares
zgjohej mëngjesi.
***
Qershitë çelin
bleta i puth e para
krimbi i fundit.
***
Dimër i ftohtë
sot digjemi në verë
përjetim stinësh.
***
Nëpër mjegulla
kali i bardhë ecë
nusja në shalë.
***
Një shpend cukati
te xhami i dritares
haberi i ri.
***
Kumbull me lule
zbukuruar si nuse
lakmi shtatzënat.
***
Stinët kaluan
vjeshta kujtim i rrallë
lagur qerpikët.
***
Skamnorët tanë
e kërkojnë Migjenin
t’i qajnë hallet.
***
Bletët mikesha
mbi ca lule të mollës
vetë madhështi.
***
Ditët e verës
panaire të para
këmbët e grave.
***
Sa ranë gjethet
e pashë një shtëpizë
ku rriten zogjtë.
***
Zogjtë në verë
bënin dashuri fine
gjethet si çarçaf.
***
Kur qanë foshnja
në dorë apo në djep
plas ornamenti.
***
Studenti u vra
Shipkovica në flakë
indeksi kujtim.*
***
Ajrin nga Zoti
ujin e pimë nga toka
pse urren djalli.
* Abdilxhemil Hiseini
***
Mitingu u krye
parullat i lag shiu
qentë mbi foto.
***
Bujku me kalin
bënte gjumë në ara
kursente barin.
***
Zogjtë në valle
këngë thurnin për malin
lisin dirigjent.
***
Plaka me furkën
tjerrën dalëngadalë
kujton rininë.
***
Nata e errët
përqafimi i thellë
cigarja dëshmi.
***
Varfëri pata
lirinë e kërkova
kur lind dielli?
***
Tërfil me lule
duke kositur Barin
këmishë bolle.
***
Vajza e bukur
lëndohet para kohe
si lulja në park.
***
Kur nis dëbora
pemët sa kokulura
sikur vdesin.
***
Vjeshta rëndoi
drurit i ranë gjethet
pret petkun e ri.
***
Djali im piktor
më i rritur se unë
peizazh i ri.
***
Sa kisha dashur
që në livadhin tonë
ta rris haikun.
***
Rrugës në qytet
ikte qeni me litar
pronari i keq.
***
Koprraci ligaç
sa po i kushton vdekja
e bënte hesap.
***
Kur vdiq maleve
Ylli- Sadudin Gjura
mallkim epoke.
***
Bregdeti qetas
sillte ngrohtësi jete
fjalën mushkonjat.
***
Gjethet po thahen
Nga fjalët trishtuese
pushon durimi.
***
E qetë nata
një gjethe ra nga druri
si një melodi.
***
Aty te parku
ku luajtëm me lumin
sot më merr malli.
***
Fëmija luan
me rërën ndërton kullën
dallgët e prishin.
***
Burri si lisi
rri krenar para gruas
me një rezervë.