Poezi nga Besar Shkëmbi

Besar Shkëmbi

 

p a t r i o t i k e

 

1

PER TY SHQIPERI FLET HISTORIA

 

Për ty flasin fusha e male

Plagë´te e trimave n´ístikame

Gjinjtë e shterur t´nënave tona

Flet Shkumbini e flet Valbona

Flet Drenica e Dukagjini

Flet Tetova e Ulqini

Rekë e keqe flet Berati

Flet Janina e flet Mati

Ulpiana e Kroi i mbretit

Flet Besëlidhja e gryka e topit

në kalanë e Prizrenit

 

Mu ashtu si një ditar

Pa harruar as një fjalë

Drini bardhë të flet me valë

një pas një e radhë me radhë

radhitë ngjarjet radhitë t´bëmat

me sy t´vet si i ka parë

 

Për ty flet frëngjia n´kullë

zëri i nuses muros n´mur

Për ty flet çdo gurrë e gurë

flet shqiponja ne FLAMUR

 

Për ty flasin orë e zana

flet Albani flet Albana

flet Albana e flet Albani

flet Juniku e flet Bujani

gryka e topit mbi kala

gjaku i trimit

që n´altar t´lirisë ka ra

 

E të Urë e fshejte dëgjon

si armiku thurë intriga

troke kuajsh hingëllima

tollovi brenda portash

vringëllimë shpatash

që nga largë gjëmime topash

 

Të Rozafa dëgjon nusen

se si flet me kuveti

amanetin duke lëne

për çdo ditë

t´ia bije djalin

sisë te pijë

 

Trimëreshat që i pate

Rriten f`´mijë mbi teha shpate

Dhe i përcollën n´fushë të nderit

Flet Lahuta e Malsise

Per ty flet libri Barletit

Flet Agroni e flet Teuta

Per ty flet shpata e Skenderit

Per ty flet helmeta e tij

Ne muzeun e madh te Vjenes

Plisbardhet e Rugoves

Per ty flet Kulla bardhe

Ku u mbajt Kuvendi Pejes

 

Flasin shkronjat e Dhaskalit

Amanet lënë djalë pas djalit

Tirqte galana t´dades Shote

Flet Hasani e flet Isa

Shamizezat nenat tona

qe gatuan buke me lote

Qe atëherë e derë´ n´dite sotit

Flet për ty Mic Sokoli

Që ia zuri grykën topit

 

UCK e Besa bese e shqiptarit

për ty flet historia

për ty flet pushka e Jasharit

 

 

2

I LINI TË LIRË

 

Pse i frigoni zogjët

S’i leni në vendin e vet

Në degët e rrapit

Ku këndojnë përvjet

 

Ata janë të vëgjel

Ata janë të mire

Në degët e rrapit

I lini të lire

 

 

K u r b e t i

 

1

KUJTIMET E MIA IA FALA ERES

 

Kujtimet e mia ia fala erës

t’mi cojë në shtëpi

t’mi varë në rezë të derë

në degë të qërshisë

atje ku shijova dashurinë e parë

bregut të Lumbardhit

ku verave të nxehta jam larë

 

T’mi varë në degë të kumbullës

t’mi varë në degë të ftonit

në degë të mollës

e në degë të arrës

të derë e oborrit

 

Të mi coje atje

Ku vera është e nxehtë

E natën ndriçon hëna

Në kopshtin tim me lule

Atje ku ma ka ënda

 

 

2

KËNGËN E LASHË VARUR NË TELIN E LAHUTËS

 

Këngën të lashë varur ne telin e lahutës

Aromën e pogaçes e lashë ne tulin e bukës

Aromën e flisë ne tepsinë mbuluar me saç

Ne sofër lakrorin qe e beri motra me spinaq

 

Puthjen e pare qe shijova te Drini bardhe

Ne buzët e vajzës qe me kurrë se pashe

Katër vitet me te lumtura te jetës sime

Ne bankat e gjimnazit te Pejës i lashë

 

Shaminë qe ma dhuroi vajza e vargjeve te mia

Varur ne degën e dardhës ne kopshtin tim

Ku kalova çastet me te lumtura

Ku e pata mbjell lulen qe m’dha për kujtim

 

 

3

IM AT ATE DITE QE PERCOLLI

 

Atë ditë që m´përcolli

mundohej ta mësheh lotin

të më prij fati

e të me mbaj shëndeti

me vete luste zotin

 

Edhe pse mundohej

veten ta përbajë

e dija fare mirë

me veten luftonte

syri mos t´qaje

 

Kur m´tha rrugë e mbarë

vetja e mashtroi

për supe me kapi

fort me përqafoi

loti i tij i ngrohtë

ne faqe me pikoi

 

Porosi e fundit

me dëgjo mor bir

plakun e mban shpresa

dhe një fjale e mire

mos t´mashtroje dynjaja

as paraja kurrë

sprovat qe ka jeta

t´´i kalosh si burrë

 

 

4

THONË QENKA REFUGJAT

 

Woher kommen sie?

U them ich bin albaneser

Dhe iku tutje

Se më shumë nuk di

 

E kur me pyesin kush jam

U them shqiptar dhe më nuk e zgjatë

Ata në shenjë çudie ngrisin supet

Thonë qenka refugjat

 

Pasi ata ikën

vetes i them unë

Po çfarë u bëra veç të vërtetës

Nuk thash më shumë

 

 

5

NUK DESHA TË JAM KURRË POET

 

Nuk desha të shkruaj kurrë

as desha të jam poet

frymëzimet dhe ndjenjat e mia

nuk desha të mbesin në këtë jetë

 

Edhe tash pse po shkruaj

pyes veten cfarë me gjeti

kur të kaloj nga kjo botë

dua t'i marrë të gjitha me veti

 

bashke me to dua

t'bëhëm rob i krimbit perandor

kur krisma e çametit të vije

të dalë para zotit me t'gjitha ne dorë

 

 

 

D a s h u r i a

 

1

LAMTUMIRË DASHURI E VJETËR

 

Të kujtohet konvikti numër një

Ku si studente banoje ti

Kur një guri të vockël në xham ta hidhja

Kur doja me ty të rrinja

 

Të kujtohet ajo ditë

Kur si një zog me krihë të thyer me le

pas konvikteve të trandafilat kur me the

Familja do t’me martojë me një tjetër

Lamtumirë dashuri e vjetër

 

 

2

TI ME JE LULJA MË E MIRA

 

Mes mollëve të gjoksit tënd

Me pëlqen te digjem

Si rriqëri me lëkuren

me trupin tënd të përpiqem

Sikur në pasqyrë

N’sytë e tu të shihem

Si merimanga në rrjetin e vet

në duart tua të zihem

në avullin e ngrohtë

dalë nga buzët tua

emri tim me tëndin

të përzihen dua

Dhembja në fushë

Të mos e thajë kurrë barin

Si bleta luleve thimthave

Dua tua thithë nektarin

Në kopshtin tim

mbjellë me trëndafila

Ti me je lulja më e mira

 

 

3

T’ GJITHË DO TA SHIJOJME

 

Lotin e valë të dashurisë

T ‘ gjithë do ta provojmë

I hidhur apo i ëmebël qoftë

T’ gjithë do ta shijojmë

 

Ai s´është gjithmonë i ngrohtë

si dëshirojmë neve të jetë

shpesh të ngrinë n´qepallë

dhe pasoja t‘ këtë

 

 

 

S a t i r e

 

1

RRUSH E KUMBULLA JANE PERZI

 

Rrush e kumbulla janë perzi

Qe te dyja bashke janë zi

Lëngu i tyre pa fare shije

As s´është vere as s´eshte raki

 

miku vëlla t´behet armik

e armiku t´behet mik

minus plus e plus minus

jeta del matematike

 

Pasaniku kur varfërohet

fukaraja ne këmbe çohet

I shëndoshi ne shtrat shtrohet

i sëmuri vjen shërohet

 

Deputeti një dite shkon

tjetri vjen e zëvendëson

 

Dikush ka e dikush s´ka

k´shtu e ka vëlla kjo dynja

Njeriu lind vdes e shkon

kësaj radhe kaq mjafton

 

Mos u lodhni tash e lash

kjo bote qenka mish e mash

Kështu qenka vëlla kjo bote

Hanko Halla ka çka thotë

 

 

2

MEHMET DEPUTETI

 

Ne tubimet parazgjedhore

Lënge sheqeri i rrjedhe prej goje

 

T´gjitha t´mirat i premton

Rrugët me asfalt i shtron

 

Jo shtëpi me dy tre kate

Edhe n´fshat do grise pallate

 

Për fshatarin mulikutivator

N´Mitrovice për shkijet traktor

 

Një lope race çdo shtëpi

Libra falas për çdo fëmije

 

Edhe shoke e miçe t´ Mehmetit

Votën ia kërkojnë miletit

 

Kështu votat i fiton

Me banese ne Prishtine shkon

 

Sa here t´mblidhet parlamenti

Ne salle shkon edhe Mehmeti

 

Mikrofonin kurre se hap

Eshte i urte nuk do shamate

 

As te tjeret s´i degjon

Ne salle luan me telefon

 

As s´ka lope as s´ka asfalt

Koha ikën e s´kthehet prapë

 

E kur kur votat prapë kërkon

Baza bërrylin ia tregon