Kulturë
Kasam Shaqirvela: Drita m'vjen nga Perëndimi
E premte, 21.01.2022, 08:00 PM
DHE JANARI SËRISH I ZI…
Poezi që vjen si baladë, shkruar nga Kasam ShAQIRVELA
DRITA M’VJEN NGA
PERENDIMI
(Elegji
për Ibrahim Rugovën)
Dardani
e Lashta ime
Ylli
Bardh ndër vegime
Sikur
jeta m’je sublime
Fort
gëzohem n’tujat zgjime
Teshë
e ferrë në sy u bane
Për
grabitqarët e ksaj ane
Une
me bukë e ato me gur
Mirkuptim
nuk gjetëm kurrë
Ne
t’pushtuem e ato pushtues
Ne
të drejtë e ato mashtrues
Prapë
bota perëndimore nuk e sheh
Shtetin
krimogjen hala s’e përnjeh
Dhe
ju na folni gjithmonë
Me
kubia, ju ore të zez kobarë!
Na
ureni veç pse jami shqiptarë
Pse
nuk bahemi si ju o barbarë
U
munuet fort për me na përça
N’kalifate
për me na nda…
Andej
nga lindja t’na orjentoni
Asimilimin
tonë fort e doni..?!
Por
u shkoj puna huq…
treshit
sllav, grek e turq
t’mbështetun
nga nana Rusi
qi
krejt lindjes i jep gji…
Por
shqiptarizmi s’do ta lejojë
Qi
gjeni arbnit t’i deshtojë
Me
forcën e shpirtit ka për me ndalue
Kah
Ylli Bardhë ka për me drejtue
Se
shikjimi im ashtë kah perendimi
Atje
rrajët i kishte dhe i ka i imi
Drita
e syve m’vjen nga andej,
Unë
nga lindja kurrë s’do t‘ kthej’
“Dardania
Sacra” ashtë e shenjtë
S’ka
si ajo edhe nji te njejtë..
Çetën
e studjuesve shqiptarë
Tashmë
arkivat e kanë pa
Ju
vazhdoni t’folni me pretendime
Keq
e kuq për shqipen time
Qe
ishte dhe ashtë hyjnore…
Qi
m’koi dhe gjuhët botnore
Për
emnin Dardan…
Dhe
trollin Dardani…
Që
nga vetë Hyji asht zanë
Binjak
me Djell e Hanë
Për
gjakun tem nga Ilirija
Trimnia,
urtesia e dija
Burojnë
nga krojet e mija
Për
shpirtin tonë human
Qi
kurrë nuk morëm
Por
vetëm dhamë…
E
kush me gojë s’e ka than’
Për
rrajët tona nga Pellazgjia
Atje
n’Dodonë ku falej dhe perendia
Për
ate qe i dhamë njerzis…
Kulturës
edhe historis…
Për
paqen q’e përhapim kudo ndër ne
Për
ate qi s’lejoj t’ndahemi n’fe
Se
jemi nji komb me nji gjuhë
Dhe
kemi veç nji Atdhe,
E
tash t’ndamë mes shtetesh si pre..?!
Por
me babën, Gjergj o Skenderbe
Përkrenaren
me bri dhie
Symbol
i dhanun prej hyjnie
Si
Plisi i Bardhë përmbi krye
Që
nder e emër va la shqyptarve
Amanet
ta ruejnë prej t’parëve
Komb
e troje prej zullumqarëve.
……………………
Ju
mund dhe të m’urreni
Për
durimin tem t’pasosun
Për
vendimin tem t’vulosun
Për
nji ditë qi jam në pritë
Përreth
qafe me timin shall
Dhe
verdiktin e popullit tem
Për
Kosovën Republikë
Ylli
jonë t’na shndritë
Ma
pushtimit t’i themi ndal..!
………………………
Edhe
ju bashkombas te inatosun
Me
starategjinë teme paqtore
Për
t’i mbrojtun Tokat Arbnore
Për
ta rujtun farën tonë hyjnore
E
ju prapë m’fyeni e shani
Fugjni
gurë e baltë mbi mue
Dhe
shumë gjana qe nuk i due
Por
une me ju s’jam idhnue
Sepse
sytë vu janë mjegullue
Ransinë
e paqes ta kuptoni
Do
ju lutesha t’mos vonohni
Por..
do t’vije dhe dita e mbarë
Edhe
ju keni pët ta pa .. se,
Edhe
për ju jam venitun...
Sa
herë qi peng m’keni shitun
Te
greki turki edhe shkjau
Kurrë
s’hoqa dorë ...
prej
pelegrinazhit te ndritun
as
shpirtin tem te lenduem
nga
shqiptarizmi nuk ma ndau
asnji
tradhti e porositun
Por
unE prapë jam ngritun
Për
njI ditë tE bardhë për ne
Për
rreze drite mbi Atdhe
Njashtu
si për ardhmëninë
Për
tanë Shqyiptarinë....
Me
lutje gjaku pët tu ndalun vëllavrasjet
Me
za arbni të pajtohen gjaqet
Te
ne për me tymnue prapë oxhaqet
Se,
sa për syrgjynosjen n’kohën time
Kan
me folun shqipet ndër zgjime…
Do
ta rr’fejnë majemali peshën e d’borës
Kur
ta ndijnë aromën e luleborës…
…………………..
Ju,
mund të mos m’doni edhe …
për
shumëçka….
Pse
lidha ura miqësie me kta e ata,
Me
shtete perendimore demokratike
Pse
hapa shtigje ngjitjesh maratonike
Për
ate pse va hoqëm portave ferrat
Pse
va prishëm orteqeve serat…
Dhe
me sakrifikime i mbyllëm dimrat
Vendit
tonë ja ndalëm brymat…
Dhe
me petkun autokton veshun
E
ftuem rininë t’buzqeshun ..
Sikurse
lulkuqet e Dardanisë
Anembanë
Shqyptarisë…
Ta
mbjellin farën e lumtunisë
Lulebora
t’na i hape pranverat
N’shtrim
sofrash miqsise…
N’pajtimin
tonë kombtar…
Për
gjakun e derdhun atdhetar
Qi
vjen si Prelud… Lirie..!