Kalosh Çeliku: Dera ime - oxhaku

DERA IME - OXHAKU

 

NGA KALOSH ÇELIKU

 

(Protestë në Shtëpinë Publike)

 

Imzot, më diferencuan neokomunistët

Dashuri që bëjnë me Ebu Xhehlin

E, përhapin SIDËN në Shtëpinë Publike.

 

Përditë dezinfektohem nga Virusi

Verë të kuqe pi te Pazari Grave.

Ballë për ballë Ebu Xhehlit me ferexhe

Imam në mesin e kryehoxhallarëve.

Që, ngrenë dolli, dehen me lëngje

Shejtanin e vrasin me eshtra.

E heqin vallen më shpallin të marrë

Ngase: E shava dje Pushtetin

E shaj sot, do ta shaj edhe Nesër!

 

Pasmesnate, kthehem në shtëpi

Rrospitë e Ebu Xhehlit me ferexhe:

Dorë më dorë më hudhin mbi çatia

Pak para agimit më dhunojnë mes librave...

 

(Shtëpia e ndezur mesdite

me kashtë në Shkup)

 

Përpiqen, nateditë dudumët: Zjarrit. Flakës

Përsëdyti herë, në Shkup. Kryeqytet!

Mesdite, t’i hudhin kashtë. E, jo ujë.

 

Dudumët, që ma dogjën Shtëpinë

Përderisa, Unë isha në Prishtinë.

Përurimin e Librit Princi Letërsisë për fëmijë:

Gani Xhafolli. Poet, që nuk ndizte shtëpi.

Po, mes Prishtine ndizte poezi. Dashuri:

Me bretkosa guak-guuak. Dhe, Dy Breshka

Kryeneqe. Këmbëkryq, përpara Shtëpisë.

 

Gani Xhafolli, burrë pene nuk ndizte Shtëpi

Vetëmse: poezi. Dhe,  Dashuri, në Prishtinë.

 

Verë e Dimër, me penë në Luftë për Liri…

 

(Ankand te Pazari Grave)

 

Vjen përderisa Unë rrokullisem lëmsh

me të Dashurën e Omar Khajamit:

Verën. E, shahem me librat horror.

 

Kot. Para s’kam të të huazoj për bukë

Palaçot nderohen me shpërblime.

 

Asgjë s’kam Mike. Vetëmse: Pagjumësi...

 

(Konferencë kombëtare)

 

Rastësisht të takova në rrugë

Të kishin dëbuar nga Partia.

 

Urdhëro: Nuk jam Uolt Uitmani Madh

As miku im, Mirko Gashi - bohem.

E, as Gani Xhafolli me 33 dashnore

Që, pas Lufte ia rrëmbeu UÇK –ja.

Unë jam Kalosh Çeliku - rebel

Dhe, me Ty Cucë do të pi verë!

 

Nëse, sot të ka përzënë Partia

Vogëlushe, Unë nuk të përzë...

 

(Vjellja e zorrëve)

 

Poetesha  nuk ka cigare

ia piu Rrospia Mashkull.

Ministri me Ambasadorin

ulen të hanë drekën

që ua paguan spiuni.

 

Përshëndeti, më thotë Piktori

sytë s’ti heqin nga malli!

Kush ua shalon Nënën Parti

palaçove në mizanskenë

vetëm në një shfaqje?!

Unë jam gjithmonë në Teatër

publikisht u shpall dashuri.

 

Spiuni Kurvë lëpi buzët

Kukulla Femër ua mban gunat.

 

O Imzot, do t’i vjell zorrët...

 

(Dritaren lëre hapur)

 

Derës, natën vërja shulin

Shuaje dritën, Mike

E, struku nën jorgan!

Fshihi dardhat e buta

Mos i hanë derrat e egër!...

 

Derës, natën vërja shulin!

Dritaren lëre hapur:

Nata është e gjatë.

 

Ku ta di Unë, kaçak Mali

Pasmesnate, t’futem në shtrat...

 

(Azil politik)

 

Qentë, kur m’u ndërsyen pas shpine

Vetëm për një asht - shpërblim.

E, kulturofagët - këlyshë me zgjebe

Ditënatë të Nënës Parti pas shpine.

 

Unë Mike, ika nga Atdheu

Dhe, tek Ti kërkova azil politik...

 

(U ngopa me Liri)

 

Nuk u ngopa me Natë

nuk u ngopa me Ditë

nuk u ngopa me libra

nuk u ngopa me verë

nuk u ngopa me dashuri

që bëj ta këndell.

 

U ngopa me Liri

Aqsa, më vjen ta vjell...

 

Zonjën Vdekje do ta marr

për Grua

 

Gjumë ende s’ka. Unë, dihet jam i çmendur

Ndodhë, një ditë Vdekjen do ta marr për grua!

Gjithë jetën pata Gra besnike në shtrat

Tashti, dua ta rrëzoj edhe Zonjën Vdekje!

Pasi m’i mori të gjitha që pata në jetë: Pasurinë,

Gruan besnike. Dhe,  Miket azgane mes poezive.

 

Falë të qofshin Zonjë, gjithë bërdhoqet politike!..

 

Tashti, Unë do të të rrëzoj Ty, oj kurtizane besnike

Shtëpinë e Babait ta mbush me fëmijë. Mëmëdheun.

Dhe, Atdheun. Flej rehat Kurvë në Shtëpinë Publike

Nesër,  Unë do të ngrej dolli për Cucën Boheme.

 

Vërtetë, ishin gra të bukura aristokrate. Azgane

Vetëmse: edhe Zonja Vdekje, o miq të mi poetë:

Padyshim, është një Grua e bukur besnike...

 

(Dera ime – oxhaku)

 

Në jetë dikush

Hyn nga dera.

 

Derën ma mbyllën kulturofagët

Dritaren – Rrospitë Meshkuj.

E, ma hapën Oxhakun

Gratë e mia besnike.

 

Mua fisit të kaçakëve

Që, sot hyj nga oxhaku...