Gjon Keka: Parimet, virtytet dhe këshillat e Kastriotit

Parimet, virtytet dhe këshillat gjatë jetës dhe veprës së Gjergj Kastriotit

Nga Gjon KEKA

Gjergj Kastrioti kishte parime dhe virtyte që i mbante brenda jetës dhe veprave të tij duke i konsideruar madje themeltare. Këtu më poshtë po paraqesë disa parime bazë të cilat i kishte gjatë qeverisjes mbretërore dhe jetës së tij si lider, komandant dhe strateg e vizionar. Dhe këto sigurishtë që janë të përmbledhura nga jeta e tij, vepra dhe testamenti lënë ushtarëve të tij dhe birit të tij:

•           adhurimin, kujdesin dhe nderimin me një shprit të pastër e me dashuri në zemër në Zotin e madh e të vërtetë, dhe

•           me dashtë dhe me pas gjithmonë para syve atdheun e shtetin, ku secili lind dhe edukohet për ta mbrojtur atë, dhe për ta shpëtuar edhe me gjak.

•           nuk e lejoj që vendi të lëshohet në mëri, në grindje dhe në përfitime vetanake,

•           ai donte që arbnorët të ishin të lidhur bashkë fortë,

•           që arbnorët të mos bien në dhelpëritë, kurthet e pusitë, joshjet e sulltanit barbar, sepse sic thoshte Gjergj Kastrioti tirani gjakatar ka për qëllim t'ju vecoj, , t'ju ndajë, të ju humb fuqinë tuaj dhe ta shemb e ta zhdukë atë që keni ndërtuar dhe secilin prej jush,

•           po ashtu ai e dinte se pasi të vdiste sulltani do të vraponte si ndonjë egërsirë e tërbuar, për ta shfryrë gjithë atë urrejtje që kishte për të dhe për arbnorët e pathyeshëm,

•           Gjergj Kastrioti nuk jetoj vetëm për veten e vete, por për të gjithë dhe pasardhësit, i mbrojti dhe i ruajti e udhëhoqi me urtësi e vizion,

•           Ai thoshte se mua asnjëherë nuk më teproj koha, , isha pa gjumë, pa ngrënë, ai rrinte si ditën si natën vetëm e vetëm ta ruante lirinë, ta mbronte atdheun nga sulltani i egër,

•           Ai gjatë qeverisjes ishte njeri që veprat flisni më shumë se fjalët, kishte disciplin dhe ishte shembull për ushtarët dhe popullin,

•           Mbretërin e Arbërisë, të tijën dhe të gjitha të mirat ai i kishte të përbashkët me popullin dhe ushtarët trima,

•           Besnikëria, mirësia, dashuria asnjëherë nuk i ka munguar, ai cdo herë në beteja dilte vetë i pari dhe i printe ushtrisë në cdo rrezik e luftë kundër armikut,

•           Ai mbante miqësi dhe e njihte fuqinë e miqësisë së sinqertë, sepse ai vetë thoshte se për të pausur miqë duhet të ketë besnikëri, sinqeritet dhe mirëbërësi,

•           Ai e përbuzte miqësinë dhe shoqërinë me armiqtë, duke mos pranuar as dhurata, as zotimeve të tyre të rrejshme, pasiqë ai e dinte se armiku të cilin e luftonte me tërë qenjen e tij ishte i pabesë, ishte i kombshëm dhe donte që atë dhe vendin ta zhyste në mejrim dhe ta zhdukte nga faqja e dheut,

•           Ai nuk shikonte fetë nëse një donte t'ia cenonte vendin, apo ta pengonte në planin e tij kundër armikut, ai luftonte të gjithë ata që pengonin procesin e clirimit të plotë nga pushtuesi osman,

•           Ai i urrente njerëzit që punonin prapa shpine të tij, sic ishte rasti i despotit të serbisë i cili e pengoj Gjergj Kastriotin që t'i dilte në ndihmë hungarezëvë që i kishte premtuar më parë, sic dihet ky despot mbante anën e sulltanit dhe i kishte dhënë atij të bijën Katakuzinë për grua,

•           Gjymtyrët, trupi dhe mendja e tij ishin gjithëherë në shërbim të atdheut dhe për atdheun të cilin e donte dhe luftoj për të gjerë në vdekje, dhe

•           I vetmi ai ishte gjatë tërë historisë së kombit që bëri përpjekje me mish e me shpirt ta bëjë atdheun e tij të fuqishëm, të bashkuar, të lirë dhe faktorë jo vetëm në gadishullin Ilirik, por edhe në kontinentin europian.