Neki Lulaj: Në Shasin e lashtë

Neki Lulaj

NË SHASIN E LASHTË

Tingujt e këmbanave i rrëmbejnë retë e qiellit

Përplasen mbi freskat e gavruara me zërat brilantë

Shoh Shasin me valet e mëndafshta  të liqenit

Në kishat  gavrojnë bisqet dëgjoj priftërinjtë ilirianë….

Kësaj bukurije mesjetare që  drita ia pat lakmi

Gurët e latuar i ndalin lisat dhe zogjtë në fluturim

Liqeni e ka futur shtatin nën themelet  e ilirisë

Që ta mbante gjallë qytetërimin e vjetër pa rrënim.

Ruhet me xhelozi thesari i qytetërimit të vjetër

O barbarë që natën pa dëshmitarë i plaçitën egërsisht

Në themelet e kishave është edhe paja e arit e paprekur

Janë djepet e nipërve të fshehur diku në murishtë.

Gërmoni ju bijtë e Arberit dita kur t´ju vijë

Këtu do gjeni thesarin dhe shtatë mrekullitë e botës

Te fshehura thellë nga pushtuesit mongolë në fshehtësi

Do shihni Vekun e arit dhe djepin e argjendë të foshnjës

Toka e Shasit të lashtë as pushtuesve turq nuk  u besoi..

Mori bekimin e gjithë këtij qytetërimi të praruar

Në të gjithë ditët e viti këmbana kurrë nuk harroi

Këtë Shas të lashtë në këtë IIiri  të mrekulluar.

Neki Lulaj, Shas, Gusht 2016