Ramiz Lushaj: Jean-Claude Junker, mik i shqiptarëve

JEAN-CLAUDE JUNKER, I TREMBËDHJETI PRESIDENT I KOMISIONIT EUROPIAN, MIK I MIRË I SHQIPTARËVE

Nga Ramiz LUSHAJ

1.

Jean-Claude Junker, i rritur në vite e politikë me Europën e Bashkuar, ish kryeministri i madh i Luksemburgut të vogël, është mik i mirë ndihmatar i shqiptarëve të sotëm të Ballkanit në zhvillime e integrimet euro-atlantike.

Sivjet, po vjen si i trembëdhjeti President i Komisionit Europian. Ky personalitet elitar, kontributiv e aktiv, në detyrën e tij të re mandatore, me siguri do të jetë jo vetëm e sotmja po edhe e nesërmja e Europës së Bashkuar.

Jean-Claude Junker, në kohën pas rënies të Murit të Berlinit, është kryeministri ma jetëgjatë në pushtet (1995-2013) në shtetet antare të Bashkimit Europian. Nëse flasim edhe për shtete europiane që kanë statusin e Vendit Kandidat për në BE, atëherë politikani euro-atlantik Junker renditet i dyti, pas antishqiptarit Milo Gjukanoviç në Malin e Zi, pasi ky i fundit e ka mandatin e shtatë si kryeministër dhe një mandat presidenti prej  se nga viti 1991.

Jean-Claude Junker, në pesë mandate kryeministrore e ka ngjit Luksemburgun në lartësi të atilla zhvillimi të gjithanshëm saqë të jetë një nga vendet model edhe për Bashkimin Europian, edhe për Botën. Si vend demokratik. Si vend i zhvilluar. Si vend neutral, paqësor e tejet dashamirës ndaj Europës e Botës. Luksemburgu, sipas FMN në Uashington, në vitin e kaluar (2013) në treguesin të ardhurat për frymë të popullsisë zenë vendin e dytë në botë (pas Katarit) me 78.670 USD. Në këto zhvillime e arritje edhe shqiptaro-luksemburgasit nga Shqipëria, Kosova, etj. të cilët zënë vendin e katërt për nga popullsia, kanë kontributet e tyre. Si qytetarë luksemburgas, shqiptarët e atyshëm, kanë  nderime të larta e lidhje të mira me Madhërinë e Tij, Henri-Duka i Luksemburgut, me ish kryeministrin luksemburgas, Jean-Claude Junker; me kryeministrin aktual, Xavier Bettel, etj.  Në këtë vend të moçëm, monarkist, euro-atlantik, në një të ardhme të afërt, flitet e mundet që shqipja të jetë gjuha zyrtare e katërt, pas gjermanishtes, frengjishtes e asaj luksemburgase, pasi Luksemburgu, si rrallëkush e si rrallëkund, i flet kohës me gjuhën e Europës së Bashkuar.

2.

Luksemburgu në zemër të Europës do të ketë Junker të tretin kryeministër të tij të zgjedhur President i Komisionit Europian, pas Gaston Thorn (1981-1985) e, së vonit, Jacques Santer (1995-1999). Numrin ma të madh të presidentëve të KE qyshse nga themelimi i Bashkimit Europian e kanë pasë nga dy herë Franca e Italia, ndërsa Gjermania, Mbretëria e Bashkuar, Belgjika, Hollanda, Spanja, Portugalia vetëm nga një herë. Aktualisht, në Komisionin “Barroso II” (2010-2014), është Zv/Presidente një luksemburgase, Viviane Reding. Në këto nivele përfaqësimi Luksemburgu ndihet i nderuar, po nuk duhet të trajtohet si “i privilegjuar”.

Pse e themi këtë? Për disa arsye: Luksemburgu është një vend monarkist me një dinasti nga ma të vjetrat e botës, Duka i Luksemburgut, e cila është ende në drejtimin e shtetit. Njëherash është nga shtetet e para të botës që e kanë fitue lirinë e pavarësinë, qyshse në vitin 1815 kur doli nga okupimi i Perandorisë Franceze, sipas Traktatit të Parisit. Luksemburgu është një nga gjashtë shtetet themeluese të Bashkimit Europian, sëbashku me Francën, Gjermaninë Perëndimore (sot, RF të Gjermanisë të Merkelit), Italinë, Belgjikën e Hollandën. Luksemburgu është edhe një nga dymbëdhjetë shtetet themeluese të Aleancës së Atlantikut Verior (NATO). Luksemburgu është themeluese e BENELUX sëbashku me Hollandën e Belgjikën. Luksemburgu është edhe një nga vendet antare të OECD, qyshse nga viti 1961.

Luksemburgu është një shembëllim edhe për Shqipërinë e vogël, që dëshmon se personalitete të saj në një të ardhme të afërt, me antarësimin në BE, mund të jenë edhe në detyra të larta të Bashkimit Europian.

3.

Ish kryeministri luksemburgas Jean-Claude Junker është një mik i sprovuar i shumëfishtë i Shqipërisë, i shqiptarëve në Ballkan. Historia është dëshmitare, e cila ma shumë do flasin në të ardhmen.

Me Shqipërinë, lidhjen e parë zyrtare e ka vendosë në vitin 1995 me njohje nga  afër e të pandashme me Presidentin e Shqipërsië Sali Berisha në një takim të nivelit të lartë të OKB-së në Kopenhagën. Në vizitën e tij në Tiranë, më 25 shtator 2008, kryeministri Junker do të deklaronte botënisht në një konferencë shtypi për kolegun e tij, Sali Berisha: “Kam një miqësi të madhe me Kryeministrin, sepse ai iu jep një rëndësi të madhe lirive demokratike. Kam simpati për të, sepse ai është një njeri i guximëshëm, i cili ka vënë në zbatim reforma të vështira”. Vet kryeministri luksemburgas, Junker, pohon se me Sali Berishën se “nuk jemi ndarë më, pavarësisht nga funksionet që kemi pasur”, “Jemi miq të mirë”, etj.

Kryeministri luksemburgas, Jean-Claude Junker,  gjatë vizitës në Tiranë (2008) deklaron: “Admiroj gjithashtu edhe popullin shqiptar, një popull i guximshëm që dëshiron ndryshimet dhe që i pranon realitetet e vështira që i sjellin të gjitha këto ndryshime”. Ai flet për këto zhvillime e ndryshime të shumta e në ecuri, të cilat i vlerëson të rëndësishme për “imazhin e Shqipërisë në botë” dhe “për vizionin e ardhshëm të Shqipërisë në Aleancën e Atlantikut Verior”. Në kohë mjaft të vështira si ato të viteve 1997-’98 kryeministri Junker dhe Presidenti i Komisionit Europian, Jacques Santer (1995-1999), ish kryeministër luksemburgas, iu gjendën pranë Shqipërisë në kohën e duhur e në mënyrën e duhur. Ai, sikurse edhe disa liderë  amerikanë e europianë, garantoi në Tiranë, në shtator 2008, se Shqipëria do të antarësohet në NATO në Samitin e prillit  2009 duke theksue se “Shqipëria më në fund dhe në mënyrë formale do të kthehet në gjirin e familjes së madhe europiane, së cilës ajo i përket dhe nga e cila e larguan vendimet e kobshme të ndarjes së kontinentit” (Thëniet marrë nga libri “Me Sali Berishën një epokë e re”. Botim i ACABS e AFCES. Tiranë, 2009, fq. 296-’98).

Një miqësi të mirë kanë ndërveti edhe kryetari PD-së e i Opozitës ë Djathtë e kryebashkiak i Tiranës, Lulzim Basha me ish kryeministrin luksemburgas, Jean-Claude Junker, Presidenti i ri i Komisionit Europian, gjatë takimeve të tyre në kuadrin e tubimeve të Partive Popullor Europiane (EPP) në Bashkimin Europian. Kjo dëshmohet edhe në mesazhin e urimit të 27 qershorit 2014 ku lideri Basha i përcjell urime liderit paneuropian, Junker. Ai e cilësoj lajm të gëzueshëm “miratimin nga Këshilli Europian të kandidatit të PPE Jean Claude Juncker, për drejtimin e Komisionit Europian” si dhe i jep disa vlerësime meritore: “ Juncker është një politikan me përvojë të madhe dhe një europianist i palëkundur. Emërimi i Juncker është lajm i mirë për Europën dhe për Shqipërinë, pasi Jean Claude Juncker është mbështetës i integrimit europian të Shqipërisë.”

Luksemburgu është një shtet mik i Shqiptarëve në Ballkan në këto tre dekadat e fundit. Madhëria e Tij, Henri, Duka i Luksemburgut ishte më 28 maj 2014 për një vizitë zyrtare në Kosovë, ku riafirmoi mbështetjen e Tij për Kosovën e Shqiptarinë.

Gjithmonë burrat e mëdhenj, edhe në dy vende të vogla si Luksemburgu me Shqipërinë e Kosovën, lidhin miqësi të mëdha. Ne, shqiptarët jemi vlla pa vlla në kit’ botë, ndaj na duhen miq të mëdhenj, miqësi të mëdha, që të ecim ma shpejt, që të jemi ma të fortë.