Cakolli: Jusuf e Bardhosh Gërvalla dhe Kadri Zeka

JUSUF E BARDHOSH GËRVALLA ME KADRI ZEKËN EMRA  QË NË HISTORINË TONË DO TË LAKOHEN NJË  GJITHA RASAT E KOMBËTARIZMIT

Shkruan: Shaban Cakolli

Jusuf e Bardhosh  Gërvalla dhe Kadri Zeka ishin bërthama e çështjes sonë kombëtare, nderi , dhimbja dhe krenaria shqiptare. Ata ishin burra të cilët arritën unifikimin e mërgatës shqiptare, përpjekësit e angazhuar me tërë qenien në internacionalizimin e çështjes shqiptare në Evropë dhe botë. Trima të cilët i njohi dhe i bëri të pandashëm çështja madhore kombëtare. Asnjëherë nuk i ndau as lodhja, as veprimtaria e pashembullt, as vapa, as acari, ashtu si nuk mund i ndau as breshëria e plumbave të pushtuesit sllav. Ata ishin themelues së  Lëvizjes  Kombëtare për  çlirimin e vendit. Ishin strategët më të stërvitur për themelimin e platformës më të qartë kombëtare. Vizioni i tyre ishte të i bashkojnë gjithë shqiptarët, pa dallim feje, krahine apo gjinie. Vizioni i tyre në të folur e shkruar gjëthnjë ka pasur parasyshë edhe opcionin e çlirimit të  Kosovës nga okupatori, pa përjashtuar edhe rezistencën e armatosur, kur pushtuesi nuk do të njihëte tjetër formë. Dalja e tyre në skenë në mërgatën shqiptare pati bërë jehonë të madhe. Ata ishin guximtarë të veprimeve kombëtare, edhe pse UDB-ja, sllave vepronte lirë në perendim dhe i përcillte kudo. Ata ishin edukuar në frymën jo vetëm të duan atdheun në të cilin u lindën dhe edukuan, por edhe të sakrifikojnë të e mbrojnë dhe shpëtojnë ate me çmimin më të lartë(gjakun)

Jusuf e Bardhosh Gërvalla dhe Kadri  Zeka, ishin pishtarë  të  lirisë  së Kosovës, pa veprimtarinë e të cilëve Kosova nuk do të kishte lirinë të cilën e gëzon sot. Ata vunë themelet e tyre  në këtë drejtim, duke kundërshtuar guximshëm pushtimin  sërb mbi  Kosovën, Një formë të ngjajshme kundërshtimi të pushtuesëve e patën nisë edhe studentet e Univerzitetit të Prishtinës në vitin 1981.

Gërvallajt dhe Kadri Zeka sakrifikuan çdo gjë për lirinë të cilën po e gëzojmë sot. Ata me veprimtarinë e tyre paralajmëruan  Sërbinë, ish-Jugosllavinë por edhe mbarë botën e civilizuar, se shqiptarët e Kosovës më kurrë nuk do të  lejojnë të jetojnë   nën tutellën serbo-sllave. Jusufi, Bardhoshi dhe Kadriu ishin simbole të qëndresës kombëtare, që burimin e kishin nga familje me tradita kombëtare patriotike.   organizon  likuidimin e tyre në mënyrën më barbare dhe tinzare duke organizuar mbi ta atentat klasik. Janaret për shqiptarët ishin janare të kobshme dhe të zeza , ku mbi ta dora e zezë tinëzare likuidoj  shumë veprimtarë të shquar. Kështu ndodhi edhe më 17 janar 1982 në Untergrupenbach të Gjermanisë dora e zezë e pushtuesit i vrau tinëzisht Jusufin, BaDuhet të thuhet se  prej tyre më tepër shquhej Jusuf Gërvalla, dallohej për prirëjet dhe orientimet kombëtare në të gjitha fushat. Jusuf  Gërvalla ishte poet, këngëtar, publicist, veprimtar i devotshëm i  çështjes kombëtare, intelektual i guximshëm e luftarak për çlirimin e Kosovës, i cili veprimtarinë e vet atdhetare e zhvilloj në ilegalitet në  Kosovë dhe emigracion. Ishte në rrezik të arrestimit, por pasi i shpëton arrestimit, migron në  Gjermani, ku më parë jetonte dhe vepronte i vëllai Bardhi, ku e vazhdon me një intenzitet edhe më të shtuar veprimtarinë e tij patriotike për  çlirim e bashkim kombëtar. Në Gjermani arrinë të bashkojë faktorin shqiptar të emigracionit në një front të përbashkët kundër shtypjes, burgosjes, vrasjeve e shpërnguljes së shqiptarëve nga forcat sërbo-jugosllave. Ai së bashku me Bardhoshin, Kadri Zeken e disa  veprimtarë të dalluar, ishte në ballë të frontit të gjërë për sensibilitetin e opionit  botëror për çështjen e pazgjidhur të shqiptarëve në ish-Jugosllavi e Ballkan. Pushteti i atëhershëm serbo-jugosllav tek  Jusufi e shihte nyjen kyçe të organizimeve anti jugosllave, prandajrdhoshin  dhe Kadriun. Me 17 janar Kosovës iu trazua qielli, shqiptarëve iu trazuan zemrat, atë natë të zezë janari dëbora u skuq me pikat e gjakut të trimave tanë të lirisë, Agu i mëngjezit i gjeti pikat e gjakut të tyre të ngrira, por as acari as breshëritë e plumbave nuk mund i ndanë trimat. Ata ranë në altarin e lirisë për të shënuar pavdeksinë. Shembulli i Jusuf  Gërvallës, mbeti dhe mbetet i gjallë ndër intelektual të kohës moderne, si krijues dhe atdhetar i shquar për liri. Shqiptarët kishim të bënim  me një armik  të pacipë, i cili tinëzisht na i vriste trimat dhe nuk i linte të varroseshin në atdhe. Jusufi, Bardhoshi dhe Kadriu, ishin varrosur në Gjermani. Më kujtohen ato vite dhimbjesh, kur çdo përvjetor bënim homazhe tek varrezat e tyre. Sikur më dukej se u bënim dëm, sikur i shkilnim varrezat e tyre, e trupi i tyre nuk prehej pa i kthye eshtrat e tyre në  atdhe, për të cilin kishin rënë heroikisht. Tani fatbardhësisht ata janë në tokën e tyre, janë bërë dritë, diell e shkëndijë e lirisë dhe kombit. Edhe ne mërgimtarët pas tyre jemi mundue të bëjmë veprimtarinë kombëtare, po rrugën e kishim të trasuar nga ata, shtigjet i kishim më të hapura dhe krahërorët më të mbrojtur, si rezultat i veprimtarisë së tyre. Ashtu si Jusufi, ashtu nga prirëjet për orientim kombëtar dallohet  bija e saj Donika Jusuf  Gërvalla, në organizimet e veprimtarisë së tyre pata marrur pjesë dhe aty shihja ringjalljen e  Jusufit, nga se Donika ishte  veprimtare e paepur e çështjes kombëtare, ashtu si babai i saj  Jusufi, ishte e zëshme dhe zëdhënëse e cila veprimtarinë kombëtare e zhvilloj në Gjermani dhe zëri i saj i fuqishëm, i guximshëm e intelektual, internacionalizoi çështjen shqiptare nëpër Europë. Jusuf e Bardhosh Gërvalla dhe  Kadri Zeka, janë personalitetet më të çmuara të cilët u flijuan për çlirimin e Kosovës, Ata janë nderi, dhimbja dhe krenaria jonë, vetëm se ata nuk duhet të i përkujtojmë vetëm në përvjetorin e rënjes, duhet  të gjejmë forma më të shpeshta organizimesh për të i përkujtuar dhe nderuar këta pishtarë të lavdisë, qoftë në Kosovë e kudo në mërgatën shqiptare.