Poezi nga Sejdi Berisha

P o e z i

Sejdi BERISHA:

...2012...!

I kam do rrugë të vjetra
Mos m'i dëmtoni

I kam do gëzime
Mos m'i shëmtoni...

I kam do kallëzime
Mos m'i pluhuroni

I kam do plagë
Mos m'i lëndoni

I kam do dhembje
Mos m'i trazoni

I kam do hidhërime
Mos m'i rëndoni

I kam do këngë
Mos m'i shtrëmbëroni

E kam një etje
Më leni të etur

I kam do kujtime
E acari mbi letër
S'më lë ta shkruaj
Vetëm edhe një varg

Në vend të vargut
Lë të jetë numri 2012...

Ndoshta takohemi diku
Në përqafimin e kombit
Në lumturimin e atdheut...

DUDI PLAK NË PATRIKANË
(Kushtuar Dudit në Patrikanë të Pejës të lashtë afro tre shekuj)

Sa puthje si kurorë dielli në qafë i ke varur
Gjinjtë e drenushave pa mëshirë i ke përvëluar
Sa thyerje zemrash ke përjetuar
E shkrumb tek kroi i akullt
Nën Ty lindjet i kanë vendosur dashnorët e kësaj toke
Edhe tradhtitë janë prehur nën flladin tënd
Asgjë e re
Kështu me ditë javë e vite ishte
Kështu me decenie
E, Ty as sot s’të ha palla
S’lëviz fare
Vetëm murosë histori

...Të kam lakmi
Që nga barrët kërrusur je
Që sipër mendjes ngarkuar t’i kanë

Pse heshtë tash e tre shekuj e as shpirt nuk japë
Vetëm degëzohesh e trungun nuk e dorëzon
Ndoshta je duke pritur diellin e diellit
Kot pret ashtu
Edhe në pritje të kanë tradhtuar

Të kam lakmi... edhe zili
Sa njeriu është dashuruar nën kurorën tënde
Sa rrenat janë thyer për historinë përbri trungut thatak
E Ti, edhe tash heshtë e nuk flet
Në trupin tënd e nën kurorën e hapur
Ka rrëke lotësh, ethe e trishtim
Për jetën, o Dudi Plak

Çfarë të bëj...
Ma jap barrën e peshën tënde
E të kërrusëm fortë e fortë
M’i jap sytë e tu e të flasë pa gjuhë
M’i jap veshtë e të flasë pa zë
Atëherë...
Nën kurorën time le të vërshojnë lulet
Le të ndizen zemrat e etjeve të Kosovës
Lindjet le të presin damarin e pritjeve