Kulturë
Cikël me poezi nga Xhevahir Cirongu
E premte, 10.02.2012, 08:10 PM
FJALET E PLANETIT
*Cikël me poezi nga
XHEVAHIR CIRONGU
Durrës,2011
1- * KUR TROKASIN STINET
Zogjtë po shtegëtojnë
Iku dhe një stinë,
Ujrat që vërshojnë
Kanë nisur të ngrijnë.
Stinët zbresin një nga një
Akull,borë e lule shumë,
çelin lulet për mbi shkëmb
E ngrohin shpirtin fëminor.
Vjeshta me gjethet e verdha
Dimri vendin zbardh me borë,
Pranvera ka lule shumë
Vera ngroh shpirtin tek unë.
Kështu stinët janë,o fëmijë
Si anije nëpër det,
Udhëtojnë për tek ne
Nga ato marrim jetë..!
2-* Fluturo,o ëndrra ime....
Fluturo ti ëndrra ime
shko e fli në shtratin tim,
puth sykaltrën që fle gjumë
dhe pastaj,ik nga unë...!
Shko ngadalë e më zgjo
në sy fut gjithë kaltërsinë,
dhe mos rri e trishtuar
ëndrrat kthemi si ujvarë.
Endrrat fëminore
fluturojnë në qiell,
gëzimet e tyre
në krahor flenë.!
Fluturo,o ëndrra ime
dhe sykaltrën ti e zgjo,
luledrite,plot me ngjyra
kur më flet, na qesh fytyra.
3-* FJALET E PLANETIT
E kujtoj me mall
mësuesen e parë,
vitet një nga një
tek unë rritën lastarë.
Ajo dallandyshe
unë zog i sajë,
fjalët e planetit
m'i mësoi me radhë.
Këndon shoqja ime
sot në festival,
thinjat e mësueses
lumturi e mall.
Mijra sythe çelur
pemët nëpër degë,
kur këndojnë fëmijët
dimëri bëhet pranverë!
4-* Kthehu
Një ëndërr gjumin ta trazoi
dhe lulja që le në ballkon,
Kanarina që shumë të donte
për ty nuk po këndonte.
Endrra prapë gjumin ta trazoi
djali që doje,te stoli po pret,
hap krahët...ta prekësh
prej sajë s'të ndan asnjë det.
Kthehu të thërret zemra
dhe lulja që le në ballkon,
Kanarina rri e mërzitur
për ty s,po këndon.
5-* Lutje
Mendo një çast për jetën
dhe shoh që është e shkurtër,
pastaj me dhimbje thua:
gjiithëçka do të zhduket.
E dhimsur është jeta
kur vdekjen mendon,
mjafton të mbyllësh sytë
asnjë më s’,të kujton.
Dhe fëmija lind duke qarë
ai e di se ç‘e pret,
në këtë jetë makabre
në këtë jetë të shkurtër.
Të lutem,pra o Zot
njeriut zgjatja jetën,
ti e di shumë mirë
ai nuk do gjë tjetër...!
6-* Lule çelur Durrësi im
Vjen një dallgë e kaltër
e më përshëndet,
Durrësi im i dashur
madhështor si mbret.
Dielli ulet brenda meje
një zgalem më flet ngadalë,
syt mi mbush me dritë rrufeje
dallgët ngrihen lartë si mal.
Muzgjet treten për mbi brigje
zëri yt pa mbarim,
mbi beden dhe mbi pirgje
emri yt ka plot kumbim.
Në dritare çel pranvera
zemëra hapur dashuri,
dera jote porsi zemëra
hapur rri për çdo njeri.
Shënim:
Poezitë janë marrë nga vëllimi i tretë, i cili është futur në process botimi dhe del së shpejti në qarkullim për tek lexuesi.