Kulturë
Çlirim Uça: Haxhi Baba smirëzi
E shtune, 15.10.2011, 04:56 PM
Çlirim Uça
HAXHI BABA SMIRËZI
Haxhi Baba, plakë e çoroditë,
Sa doli n`pension delet i pat shitë.
Tokën djerr lanë, vet burgosë n`shtëpi,
Aq sa u pikllue dhe shoqnia e tij.
Me diell e me terr, sytë n`tv rrezitë,
Pëllambë për pëllambë botën tue shetitë;
Desht me mësue kulturë edhe qytetnim,
T`shitej për i huej kur t`dilte n`Prishtinë.
Për rrezik t`shtëpisë, ba edhe zotni,
Orë edhe çast, kafe e çajë tue pi.
Pa mish e tortë s`vinte vakt në gojë
Dyzet Euro n’muej, thotë po i mjaftojnë.
Qetësinë i prishën do vipa e vipesha,
Me hiqe e huqe dalë nëpër sheshe,
Mu si dikur bagëtitë e tija,
Që nga pëllitja, deri tek intimja.
Provokue Haxhinë n`pleqnin’ e tij,
Nxjerrë përjashta vithe kanë edhe gjijë,
Me e pa t`mbrendëshme ato nëpër skena,
Zogut të Haxhisë, rritë edhe mendja.
Për vipat futë Haxhija ra n`zili,
Që kush s’e
Tv, radio, gazeta kurrë pa e ftue,
Lanë në harresë, krejtësisht injorue.
Jam ba synet, kurrë kush s’e ka dijtë,
fejue, martue, lindë kam fëmijë e rritë,
Kam këndue malsorçe, zogjtë përmallue,
Vasha e gra katundi kam pasë lemerue.
Dy herë pjellë delet, t`hajrit ba edhe dy,
Qethë rende - rende , mirë edhe ushqye,
Ato thirrë mue Bëë, unë bardhë, sykë e futë.
Mos janë këto ma pak se vithet zbuluet?