Poezi nga Ylli M. Dilo

Ylli M. Dilo

LUFTETARI

Shikoni fytyren e luftetarit

S’ka fytyre me burrerore

Nuk ka rendesi epoka kur jetoi

Atdheut me ndershmeri

I sherbeu ne vendroje.

Shtroje pati token, qiellin mbuloje

I larguar nga te afermit dhe miqte

I pari ne lufte,

Pas betejes thoshte:

"Per Atdheun nena me dha sise".

Nuk pranoi kurre levdata, nderime

Dhe "oh" kurre s’beri

Per plaget qe kish marre

Ai gjoks-stralli perzhitur ne luftime.

Ushtar i panjohur, luftetari legjendar.

HAJMALIA

Kam gjithmone me vehte

Nje hajmali

Dhurate nga Nena

Ne vitet e vegjelise

Bashke me 'te

Me dha dhe urimin:

Bir

Te te ruaj, rrugen ta befte drite.

E hapa nje dite

Hajmaline time

Te shihja c’kish brenda

C’gje te shenjte valle

Dhe mbeta i shtangur nga

C’pashe e lexova

Ne hajmaline qe me vete kam.

Pak balte nga Atdheu

Bir te jap me vete

Ta ruash te paster si ta dhashe

Dhe brezave tua lesh amanet

Kudo qe te ndodhen

Te shenjte ta ruajne kete balte!

Pak balte nga vendlindja

Hajmali

Ne gjoksin e cdo shqiptari

Gjeja me e shenjte qe duhet te kemi

Ne qofte se deshirojme

Te paperkulur te jemi nga cdo lloj tufani.

Ne ate hajmali neve kemi Atdheun

Urimin e Nenave tona te mira

Besen e burrit, dhemshurine e motres

Ledhatimin e gruas

Belbezimin e pare qe nxjerr femija.

RRUGA IME

Eci ne rruge pa ditur per ku

Nga hici drejt hicit

Nje rruge pa mbarim

Me vehte nje liber te pambaruar

Se shkruari apo lexuari

As vete s’e di

Te jesh apo te mos jesh…*

Kjo vije del nga shkembi burg i zi…**

Veshtire eshte te ngjitesh shkallet e tjetrit…***

Thirrja jote degjohet  larg tamburxhi…****

Nje drite pashe diku larg ne nje mal

Shkelqimi i saj me terhoqi magjikisht

S’pata njeri prane te me lidhte syte

Dhe trupin

Ne pemen qe kisha prane

Ndaj me hap te shpejte si kembemadhi

Ju afrova shpelles ne te lartin mal.

Ajo drite,

Nje zjarr brenda shpelles

Ku engjejt mblidhen  Neteve t’Ameshimit

Ajo drite nje zjarr i pashuar

Qe ndricon shpirterat e njerezimit

Pak drite, pak drite  me jepni dhe mua

Fola me sa ze kisha ne qenien time

Ne naten sterre te zeze qe me rrethonte

Degjova kumbimin e valleve t’Ameshimit

Dy duar me dhane driten plot vezullime

Bashke me te me dhane vazhdimesine

Te pavdekshem me bene ne gjithesi

Fleten e Kerubinit e ndjej  prane

Kur ruan shpirterat ne te tyren lumturi.

Nga hici drejt hicit diviza ime

Ne shpine kam nje cante me balte

Mbar me vehte ate nga erdha

Mbar me vehte ate ku kthehem prape.

Kush deshiron le te jete bashkeudhetar

Vetem keshtu boten mund ta ndryshojme.

Le ta shperndajme driten e shenjte

Ne cdo cep te globit qe jetojme.

____

*       Shekspir

**     Gete

***   Dante

**** Bajron