Skënder R. Hoxha: Haiku i Dushkajës

SKËNDER R. HOXHA

HAIKU I DUSHKAJËS (I)

E ruaj nga fjalë të pleqve

Në traditë në harta të vjetra

Dushkaja tridhjetë katunde…

Emrin e ka nga bimësia

Me male e pyje me dushk

Shqip – emri Dushkajë.

Me një territor të gjerë

Autokton shqiptar –

Dushkaja e Kosovës

Atje fluturojnë shqipet

Skifterët dhe pëllumbat

Për armikun plumbat…

Suka e Cërmjanit midis Dushkaje

E kohës ilire – fortifikatë

Krenohet në lartësi.

Kjo Sukë afër Gërgocit,

Ndërsa ku kryqëzohen ca rrugë –

I thonë Kryqi i Rakocit.

Sipas traditës së lashtë

Bëhen dasmë e dekë

Bujaria - krenari…

Përroje e prroska

Gjarpërojnë luginave

Bistrica e Drini kufij natyrorë

Përroje, Bistricë, Drini i Bardhë

Herë të kthjellta herë të turbullta

Freskoheshim verës në to.

Pranverave turbullohen ujërat

Drini i Bardhë i mbledh të gjitha

Në lumthin Shushica nxinim peshq.

Në fusha e male

Kullosin bagëtia

Dëgjohen kënga e fyelli.

Livadhet me kullosa

Në mrize bagëtia

Bukolikë e ëmbël…

Bujqit e kostarët

Në ara e livadhe djersiten

I këndojnë punës…

Kultura materiale

Dhe ajo shpirtërore

Ruhen gjithandej.

Në Sukë sheha e dërvishë

Rrinin kohë pas kohe

Rruhej kultura shpirtërore.

Në Bec Tyrbe, Kishë e Xhami

Kishë e Tyrbe në Doblibare

Me predikime shqiptare.

Në Sukë për festa maji

Mbledheshim të rinj e të reja

Me lule të para mbuloheshim…

Ka edhe sukëza e kodra

Shpate e shullaje –

I krijoi natyra…

Në veri të Dushkajës

Është vendlindja ime

Jabllanica – tash Shqiponja.