Miradije Gashi: Leu

Miradije Gashi

LEU

Dhembshëm nxjerr prilli gjembën,

Gjithësinë plakos heshtja.

Këngës dhe zogut i gëzohet fusha,

Në shpatije hedhë vallen drenusha.

Dielli i Zürichut, perëndoi n’mëngjes,

Shi n’shpirtin amëror rigonte.

Ndjenja t’mbytura, n’çepalla t’çullta

Dallgën e ndarjes, vetmia servonte.

Me dhembjen, edhe zëri iku,

U mek shikimi n`dritën e diellit.

Mendimet rënkonin peshën,

E stërlodhur në horizont.

E zbraztë, erdhi nata - katran,

Mbushur me mungesën tënde,

Buzëqeshje të prera matanë

Presin ditën, fundin e natës.