Kalosh Çeliku: Plaga e dhjetë me hënën e re

PLAGA E DHJETË

 ME HËNËN E RE

 

(D. -ës për ditëlindje, në vend

të luleve. Dhe, stolive të arit…)

 

Nga: KALOSH ÇELIKU

 

DHURATË PËR DITËLINDJE

 

E lodhur, e etshme për dashuri

m’ulet si flutur

me një dëshirë...

 

E di, më thotë:

e dua një POEZI

nga ti për ditëlindje

ta përkund në djep!

 

O Imzot,

pse s’më kërkoi

një tufë lule

ose: stoli ari?!...

 

SHENJAT E NISJES

 

Natë pa Hënë.

 

Yjet tallen me zjarr

Qiellit i kërkoj fjalë

Dita më bie me shuplakë.

 

Shenja e nisjes, oj Nënë!...

 

HËNA E RE KUR ZBRET

      DITËN NËN RRAP

 

Thonë: Hëna e Re - nuse

Dritën e merr nga Dielli.

E unë them: Dielli e merr

Dritën nga Hëna e Re

Ditën kur zbret nën Rrap.

Natën poeti popullor lutet:

Ulu, o mal të dalë Hëna!...

 

Thonë: Hëna kur është e plotë

Nuk shikohet gjatë  sy më sy.

Shkaku, se: është magjepse

Dhe, të bënë për vete: me Hënë.

Gjithë natën të flasësh jerm

Hapësh derën, dalësh në Lëmë.

Ecësh mbi çatia. Majë lisave

Vargun ta shalosh nën Rrap.

 

Thonë. E çka nuk thonë për Hënën

Megjithatë, Hëna është grua nate.

Që, pak burra e shohin të plotë

Ditën zbret nga koçia nën Rrap.

Nuse më ulet në tavolinë si vera

Sytë m’i merr me bukuri drite

Zemrën. Dhe, shpirtin e arratisur.

 

Thonë: Hëna kur është e plotë

Natën, edhe të zgjon nga varri…

 

JERM

 

Jam larg Vendlindjes me kilometra

një vashë më lexon në verandë

fle me poezinë

më dhunon mbi çati...

 

DUARTHATË

 

Puthjen nën rrezet e hënës

Hënë e Re, mos e harro!

Nata oj mike qe e fantazmave.

 

Zemrën mos e shtegto

Greminës së vjeshtës kahmote!

 

Hënë e Re, ëndërra iku nga unë.

 

VAJE NË GJUMË

 

Hënë e Re, ti ke qarë në gjumë

Mesnata ka qenë e ftohtë.

 

Hënë e Re, sonte të mbulova me vargje

Diellin me rreze ta zbrita në shtrat.

 

Varg s’kam pasur ta djeg dhomën...

 

DRITARE KAH DIELLI

 

Mesditë.

Ylli bie shigjetë prapa maleve

Hëna e Re në një lis është varur.

 

LUHATJE NË DEGË

 

Shkretëtirë

Qielli ndizet flakë

Dielli saç mbi kokë.

 

Hëna e Re vargun e kërkon

Yjet i shuan vetëm dita.

 

Plaku përkundet në barkë

Ditën e ka zënë gjumi

Lakuriqi luhatet në degë...

 

FLUTUR  NATE  QË  NGJIZET 

         NË  FENER-FAQE

 

I hap krahët. Turresh pas fenerdritës

Vallëzon. E heq një valle kombëtare.

E nuk e di se digjesh. Ringjallesh

Mureve që të kanë burgosur të gjallë.

 

Kujdes, oj flutur dite, mos digjesh

Rrezik! Edhe unë jam një fener nate...

 

DIELLI E KA  MARRË 

         PËR  GRUA

 

E dëgjoj zërin e Hënës Re

Nuk e di nga vjen. Nga qielli

Apo toka? Varri...

 

E njoh atë zë. E dëgjoj ditënatë

Edhe në ëndërr. Vetëm hapat e Hënës Re

Nuk i dëgjoj. Vargun e saj rrebel.

 

Siç duket Dielli e ka marrë për grua...

 

PLAGA E DHJETË 

 ME  HËNËN E RE

 

Nëntë vjet e mbyta Veten me verë

Gjithë Natën duke shkruar poezi

I zgjuar me Hënën e Re.

 

Nëntë vjet ndeza një qiri

Me Hënën e Re mbi Liqe

Jerm mes dy shtambave me verë.

 

I çmendur pak para agimit

U zgjova nga varri im me libra...

 

HËNË E RE, NUK KAM

    TJETËR KALOSH

 

Hënë e Re, s’kam tjetër Kalosh

Të shtrihet me Ty në shtrat.

 

Hënë e Re, s’kam tjetër Kalosh

pa dy shtamba verë...

 

DASHURI MES PRANGAVE

 

Për dashuri qemë të varfër

për një natë pa gjumë nën Urë

për një Serenatë

për një aventurë...

 

Vërtet, është ky edhe një Mot i Madh

për ne të pagjumët, oj Hënë e Re!

Dashurinë mbajmë gjallë në varr

mes plumbash e prangash me vite...

 

VETËM UNË TË PI ME VERË

 

Ky qytet është i  çmendur

Hënë e Re, që të martuan me poezinë

e më ndjekin mua si qentë

nga mëngjesi në mëngjes.

 

Ky qytet do të di çdo gjë

nën cilën Urë kam bërë natë

me cilën Hënë pres e përcjell trena

për Ty me cilin çmendesh në shtrat.

 

Po, kurrë s’do të dinë ç’kam në gji

e mbi cilin varr bëra dashuri...

 

THIRRJE NË MESNATË

 

Mjegullat e zeza

ecin nëpër qiell

do të bjerë shi.

 

Diellit i kanë lidhur sytë

Thirrni rrufetë !...

 

MOS GËRMO THELLË

 

Mos gërmo shumë thellë

se do të hasësh në gurë

varre dhe eshtra!

 

Mos gërmo shumë thellë

se do të hasësh në plagë

do të shpërthejë vaji!

 

Mos gërmo shumë thellë

se do të mbytesh në mua!...

 

DORUNTINËN NUK E SOLLA UNË

 

Ditën me diell

thërret: çohu nga varri

lakuriqët i sulen territ!

 

E shoh, Rrapin, verën,

Urën e Gurit dhe Tavernën.

Hënën e Re me një tufë lule

veshur me të zeza mbi varr:

-Zgjohu shpirti im, mbaje besën

premtimin për në Baba Tomorr!...

 

Shkup, 21 shkurt 2011