Zef Mulaj: Studenti i akademisë së policisë

Akoma dielli nuk kishte derdhur  rrezet  mbi qytetin   e lodhur .   Isha  nisur  per  në  aeroport,  po shkoja  ne stacionin e autobuzave  te linjes .

Në satcion ishin  plot  me njerz,  deri tek  makina e Telekomit që ishte  vendosur  në  lulishten  për  ballë  stacionit.Nje  makin  me  aparatura telefonike te improvizuar  nga  telekomi për bisedime  me jasht  me refugjatet, sepse ishte  e pa mundur për të përballuar  në pikat  , dhe postat telefonie   të qytetit,  aty pritej  me ore të tëra   në radhe dhe ndoshta  nuke mundej ase te  hyje  brenda.Kerkesat  ishin te shumta  nga shqiperia kishin ikur mira e mira  persona  ne periudhe    tre  kater vejçare. Ndaj linjet  me jasht ishin të pakta te dobta nga  ana teknologjike.

Një,  zë  u degjua   duke  thirrur:-- Tatjana , Tatjana.

Ishte  zeri  i një  gruaje  që u ndal dhe po shikonte: -  O  mirmengjesi Pranvera.-  Mirmengjesi Tatjna.       

Për  ku   po vrapon  Tatjana: -I tha   Pranvera , e duke buzqeshur.

Për tek  makina e telecomit, dua  të flas  me djalin, që  kur  iku jasht  me  

ata të  ambasadave , po  behen  2  vjet që  nuk kemi hyre  ne lidhje . Tatjana një grua  e thinjur  e vogel  rreth  të shtatdhjetave . Ajo po i  thoshte Pranveres: -O bija  ime :- Iken  rinia  na lane  neve pleqve    ketu, ata muaren rruget e botes , duke kerkuar  fatin e pa ditur, dhe ne pleqtë po vrapojm rrugve  per të  ndigjuar diku zërat  e tyre.   I sheh   ato antena  mbi  ate  makin ne lulishte   duhet  me prite  ore  e ore  ne radhe per të telefonuar , dhe ndoshta pret  gjithë  diten dhe nuk flet, a le pagesen e tjera . Me  kan ikur  te  gjith  femitë  , nipat, kam mete vetem  po më  plase  malli    kam tre vjet  që  mezi kam hyra   në lidhje   me  njerin nga djemet.Ndërsa  un dhe Niko  po  ndigjonim biseden  që bënin keto dy gratë  . Un po prisja  autobuzin per te   aeroporti , ndersa  Niko  per  ne  akademi  e policis, dhe perseri syte  na shkuan tek plaka  që filluan ti binin lotet  dhe syet i  kishte  ngulur  mbi antenat   e makines së telekomit  që i ngjanin si  rjeta merimagash  në qielle   ,   nga  keto  rrejta  derdheshin fjalet  e  femive të nenave që kishin lën vendin e tyre per të kerkuar fatin  në ruget  e botes.

Niko  ishte  në vitin e fundit të akademis  së policis , në stacion  ai   binte  në sy kushdo që e shikonte, per pamjen e tijë   me  veshjen ushtarake studentore, një djalosh  mbi  1 meter e nëntdhjet , bjonde  dhe shum serioz, me  syte të mëdhej  dhe të dukej se brende syve të tije ishte i tër  qyteti  .Ai  më  pyti  ku po shkoja , ishim njohur rastesisht në  bregdetin e  Sarandes  një  vere , I  cili ishte  bashkë me grupin e tije të  shkolles  per  nje  praktikë mesimore  ne kufi.  Dhe un ju pergjigja   duke i then   se po shkoj per Itali.  Por  me keto fjalë  erdhen dy autobuzat , per  ne aeroporte dhe per  në akademi.  U perqafuam    un duke i uruar sukeses në proviem dhe ai  udhtim te mare    mua.

 Niko  hypi  në autobuz  , por duke  mos u  largaur syte  nga dy grate  që po flisnin per fëmijte e tyre  si kishin ikur  jasht.  Nikos po i kujtohej kure  nuke kishte  vetem 14  vjete , kishte hyre  ne ambasaden Gjermane per te  ikur me qindra te tjerë, aty kishin qendruar   tre dite  e net. Por  mbasi  nëna  e kishte  gjetur  se  ishte  hyre  ne ambasaden gjermane  , ishte afruar ta  kancelat  dhe  po e  lypte , dhe mbasi

kishte ore    duke  qëndruar  perballe kançelave  , nuk e din sesi turma e  ishte shtyre  dhe Niko kishte perfundduar jashte  ne  oborrin e  ambasades  , dhe kur  Nëna   e kisht parë  fillon  duke uluruar    , ndihem , ndihenm    dhe si perfundim dikush  nga njerzit e ndihmon duke  ja afruar  djalin   dhe  keshtu Niko   perfundoj në shtepi.

Ai  filloi  gjimnazin  , dhe kishte  gjithmon   nje pasion per te studiuar  ne shkollen , në akademin e policis. Mbaron gjimnazin dhe nuke  mundi te merrte drejten e studimit  edhe pse doli shkelqyer me mesime , sepse  i duhej  nje mik  ose  para . Por ku ti merrte  Niko  , babai në pension , me  10000  lek te reja , nëna plakë  dhe pa pension , merrte një ndihem ekonomikie.Por Niko kur  nuk i doli e drejta e shkolles  u deshperua shum , dhe vendosi të ikte perseri jashte , dhe ai beri tentativen  duke  shkuar deri ne bregdet per tu nisur me gomone  , mbasi kishte paguar  nje shum parash  të cilat i kishte marre  hua  nga kushurirui i tije . Por per  fate te keqe  një stuhi  dhe furtun   mbi  detin  dhe gomonja  nuk u nise . Ai kishte mbetur  gjithnaten jashte nën shi  me shoket e tije . Kthehen  te nesrmen 

Ka nje emer …ka nje fytyrë.. ka nje ideal…. ka nje bese…. Ka nje dashuri…. Ai është… Niko ish studenti i Akademise se Policise.

në shtepi. Mbas nje lufte te madhe që bëri  me baban dhe nënen  per largimin që kishte bër pa ju then asgje.  Kur nëna  e pa  djalin si ishte bëre nga nata  me shi,  plot  me balte  i lagur dhe  mezi po  ecte nga uria që kishte, ajo u shqetsua aqë  shum  sa  i ra te fikt  përpara  Nikos , dhe  pase   pake  ajo u gjende ne spital.Ishte  me nje dekompensim Kardiak.  Atë e dërguan në reanimacion.  Niko  nga dritarja e korridorit   me sy të perlotur po shikonte  large ne horizont  nga kati i katert i spitalit, i afrohet një infermjere  , duke i ra në shpatull:- Ti je  djali  i  vasilikes  i tha:- Po    ju pergjigj Niko. A  ke mendue  per kafen e doktorve  që po kujdesen per  nënen .Po i thotë  Niko  duke  futur doren në xhep dhe ne fundin e xhepit  kishte  aqe  lek sa per  5  kafe  , i  xjerr  dhe  ja afron infermjeres , por infermjerja duke ju pergjigjur , nuke me kuptove… dhe u largua. Ndersa  Nikos po vazhdonin lotete ti binin ne faqe . Në fundin e korridorit  u duke  motra  dhe i jati që po vinin mengadal  drejt  Nikos, por duke u afruar  motra   shpërthen në vaje  dhe  i hidhet Nikos  në  qafe, u bashkuan të tre krye me krye  dhe njerz te tjere po vinin nga mrapa. Dhe nga  porta  e  spitalit nje makin me ngjyre te zezë  soqronte    ne agimin e keti megjesi   nënën e Nikos  për  udhen e gjate te  jetes, me keto  mendime  në koke   Niko   …dhe  autobzi  ishte afruar  tek shkolla  , dhe po i kujtoheshin  ditet  kure  ai  beri  kerkesen e dyte  …   dhe  u bë  student i akademis  së policis…..  Ai u diplomua    si  nje oficer  i shkelqyer   i policis. U  emrua  në  zyren qëndrore të anti- krimi. Këtu  nisë  një jete  tjeter per  Nikon.

Ishte  ora  dy e mengjesit  kure telefonojn  në komisariat për  një ngjarje   që kishte ndodhur  në mremje. Kishin humbur tre  femije  , dy vajza  nga  13 vjeçe  dhe një djalë 14  vjeç.Familjet e tyre kishin zbritur   nga fshati  ishin pa pun pa shtepi  si mira e mira të tjere, ata kishin len shkollen per gjysm  dhe kërkonin menyra te ndryshme per te jetuar  familjet e tyre.

Ata mereshin  me  shitje  bananeshe te dy vajzat , ndërsa  djali shiste cigare . I njihte pothuajse i gjith  qyteti  i quanin “Bisnesmenet”  e vegjel.  Të tre   nuke u kthyen në  mremje ne shtepiat e tyre.

Kjo ishte  ngjarja  e parë që i ngarkohej Nikos  per të bër  hetimin.  Kjo ishte prova e madhe per karjeren e tije. Ngjarja po behej  per dite e më e  ndërlikuar,  kaluan shum dite  dhe  në fund të tre fëmijte u  shpallen si te humbur. Dosja  e  Nikos  ishte plote  e plot  materiale  cilat  perbenin nje  rendsi në kerkimin  e tyere, dhe praktikisht  pista  në të cilen Niko kishte hulumtuar  ishte  ajo e 

e  mashtrimit  dhe dergimi i tyere  jasht.Ngjarjet u xhvilluan në menyra te ndryshme dhe shum delikate. Ishte dita e pare kur  Niko do raportonte  ne zyren e antikriimit  mbi rezultate, në prani te komisarit të policis  dhe shefit te zyres  Sokoliot.Materialet  e paraqitura  nga hetimet e Nikos  ishin shum intersante  dhe delikate , por dhe shum tronditse për të dy shefat. .. Firma  fantazem    që  prezantohej  në reklamat e ndryshme  , se  eshte ne gjendje të  punsoj  njerz  jashte vendit  , ne gjith bote, dhe  tregtaret  e bananeve , që vinin nga Greqia,  “ gjenerali”  në tregun e shumices  dhe ish nje funksionar i larte i policis  dhe   deputeti, dhe nje gazetare , qe kishte lidhje me nje trup  diplomatik..  dhe shum rrjete te tjera  te drejtuera  nga  njerz  kopetent si brenda dhe jashte vendit  te kordinuar mirë njeri me tjetrin.  .. Ishin bër per Nikon nje   aspekt   i rendsishem por dhe shum delikate .. Mbasi   e ndigjuan per  materialet  e prezantuera   , me dosjen  përpara  komisarit  .. shifi i tij  Sokoli ju drejtua  me ate stilin   e vjeter pak  totalitare, ndërsa  komisari me  stilin e ri te jo nje profesionisti , por  nje  njeri i perndjekur poitik, dhe si shperrblim ju ishte afruar  posti i komisarit te policis… Keshtu Niko ndodhej  ne mes  dy  figurave  qe kishte shum veshtersi….Ne mbyllje te raportimit .. .. komisari ju drejtua  Nikos: - Per keto gjera  eshte e veshtirë  ti kerkojm prokurorit  arrestimet e para. Por  dhe prokurori  ..  ishte  nje figurë     nga klasa politike   e perndjekur  dhe kishte nje kurse 3 mujor

per sektorin  e drejtesise qe  mbulonte  .. O sa e vështire ishte  per  Nikon  te   kerkonte….  arrestimin

 tre personav  te pare . Por   keta ishin figurat  me me pak  rendsi,….

Nuk kaluan   dite  dhe  tre  nga te propozuarit  nga  Niko u arrestuan..  por  mjerisht  gjykata i 

liroj per  mungesa provash… keshtu  Niko u gjernd  ne nje situate        veshtire  ..Por  edhe ne kete raste   gjyqtari  vinte  nga fusha jo profesinale  i dal  nga nje kurs  6  mujoresh .Kjo gjendje  per  Nikon si  nje oficer i policis  me nje pregatitje te larte  dhe ndergjegje  u ndesh ne figura professionale qe i krijuan probleme te medha  ne rugen e tije profesionale  dhe per te ardhmen.   

Niko  vjen dhe  trasferohet  nga   zyra  e anti- krimi,duke e derguar në nje postobllok

ku kontrollonte  pasaporte  e hyrjeve  të daljeve….  Ai  u deshperua shum  .. nga trajtimi.  Megjithse ishte  Shum i bindur  per  gjith informacionet e  tije  por    peshqit e e medhje i  kan ngren gjithmon peshqit  e vegjel  thot populli . Dhe kjo  gjendeje e deshperoj  Nikon, dhe nje dite perej  ditesh  vendos   te largohjet nga kjo pune..

Dhe  ky si mira  e mira te tjere   vendos  te largohet  nga vendi i tije  duke blere  nje  vize  dhe  hyn në Girei…    

Edhe ai do jet nje klandestin qe do punoj  rrugve  te botes.  

Por  qellimi dhe ideali i Nikos  ishte  betonosur  ne shpirtin e tije   ..  duke  e quar deri ne fund  misjonin e tre  “bisnesmenve”  te vegjel , qe dosja e tyre tashme  ishin te regjistruear  ne koken e Nikos .

Ai kishte fiksuar  ne mendje e tiej  gjith informacionet e grumbulluera,jashte dhe brenda vednit etije.

Ai pa asnje lloj  mbeshtetje  ..  nise    ne kerkimin e tre femive…mbase shum e shum ngjarjesh, 

 ne mergim ..  ai  arriti  te  gjente  Agronin e vogel  që shiste  duhan ne shqiperi. Por mjerisht  në 

nje gjendje katastrofike..  ai  kishte perfunduar  ne nje  komunitet  toskodipendtesh  , ku shum kohë e

kishin shfrytzuar si spaciator, dhe ne funde    Niko  gjeti  gjith rugen dhe rejtin  ku kishte perfunduar.

Niko vazhdon   te punoj  dhe  te griumbulloj domate  ne Greqi per te fituar    buken dhe  minimumin e jetes. Ai provoj  dhe  tregun e njerzve”Merkaten  e Puntorve “nje shesh  i imigrante  që kerkoin pune. 

Ai  vazhdoj rrugen per  ne Itali  ku  dhe atje   po punonte   në nje restorent.. nje dite perej ditesh

me  inetresimin e tij  i kujtohet  Viktori  që u  ndan në stacionin e  autobuzit  dhe do ikte  ne Itali. 

Mik i vjeter,  dhe mbase shum  kerkimesh  e gjen.. dhe   nje dietë duke henger  nje dreke se si ran bisedat  se    si  erdhei  ne Itali, dhe Viktori i shpegoj  per  nje gomone që  u mbyten  disa njerz.

Ku viktori  kishte ber  disa perkthime   te disa  njerzve qe ishin udhtuar  me gomone që kishte 

hedhur  në dete  , dhe ishte ikur mbasi ishte  zbuluar nga    rojet detare. Dhe  ne  mes disa emrave i doli Sofia  e  vogel  qe  Niko  kishte ber  hetimet  qe kur kishte humbur, dhe kishte mbetur si e humbur  pa  asnje  identifikim.Kete kishte perkthyer  Viktori ne nje tribunale  te minoreni.

Te pagzuar   me emrin Sara  , por  Niko  me njeher  shfleton dosjen nga  mendje    tije  dhe  

Mbas e shumi bisedash   te tjera  Niko mundi te  kuptoj  situaten e gomones  dhe vajzes  tjeter,    

Fatkeqsisht ishte nisur per  Itali ne te njeten dite  me sofin  por   kjo ishte gjetur  e vdekur diku ne               kanalet  ne  afersi te bregut te detit  ku ishte nisur  gomonja. Nuk kaluan shum koh  dhe Niko   arriti te kontaktoj  Saren  dhe mori shum i informacione  te nevojshme. Keshtu Niko provoj  tegjitha   faktet

Dhe provat që  ai kishte  mbledhur   kur ishte  ne drejtorin e  anti – krimit.   Arrestimi  i personave  kishte qen  e drejtë.- koha  provoj me shum gjera  , per  ndermarjen  fantazem qe  vepronte 

E shum grupe te tjera  te  organizimeve  klandestine ,  nacionale  e internacionele.  Niko  duke e ndihmuar   Viktori     nisi studimet   ne nje universitet te njohur ne fakultetin e drejtesis.

Aty  ai  njohu  dhe  vajzen e bukur  Veronika ku pas studimeve  universitare , ben dhe nje 

Master  kunder orgnizimeve   të grupeve  kriminale  internacionele,  u dashuruan  dhe  u martuan

 Dhe   misjoni i tyre ishte i perbashket dhe  me nje qellim duke u integruar ne strukturat internacionale. Ai , Niko  qe  e braktisen  dhe u detyrua  te largohj  nga vendi i tije.        

Ne  aeroportin  Fiumicinos  dy  avjon  që u nisen   pothuajse ne te njeten koh , njeri  do zbriste  ne Tokio ai   avioni  i Nikos.

E tjetri  ne Pekin  , si Veronika  dhe   Niko  ne nje udhe te perbashket, por  per  çdo  minute po largoheshin  njeri  nga tjetri ne vije  airore, por  duke qen gjithnje  e me afer idealeve te tyre.

Por ata  ishin bashke  sepese rruga dhe qellimi i tyere  i  perbashket  dhe shum human.   

Naten e fudnit  qe kishin qendruar bashke ..  me ëndrat e tyre  si te gjith njerzit… i thon njeri tjetrit. 

Me siguri….. diçka e re  tek ne ka  mbete  dhe  duke u puthur  dhe rrokur   Niko veroniken….

Ne  se  do jete  vajze do ta quajm  Albana ndersa  në raste se do  jete   djale  do ta quajm  Italo.

Kjo ishte  nate e fundit  kure  ata u  ndan..  dhe muaren derjetime te ndryshme  në aeroport.. por...  

Misjon., i cili do vazhdonte gjatë.. gjatë ..  mbase  tre muajve  veronika  telefonon   Nikon tashme per nje   

Lajm të gezuar  që i perkiste  vetem atyre të dyve.. Ekografia …  dy  binjak.. nje   mashkull  dhe nje femer.

Albana… Italo..  kjo ngjarje vazhdon per jeten e  studentit te anti -  krimit  që  e la vendin e tije 

Duke  e mbaruar   misjonin ,  zbulimin  e tre “ BISNESMENVE” të vegjel   te humbur …    dhe shum e shum te tjerë  bisnesmen   te mdhej te implikuar  ne jeten  tagjike te tyre.  

Të Krimi te organizuar internacional.   Ai  i buzqesh  kohes  dhe  dashuris per vendin e tije   me misjonin  e tije  me permasa  te  medha   nderkomtare….por per çdo minut  para syve  te Nikos

Eshte vendi i tij  i vuajtur  dhe me probleme te medha … që  ka nevoj.. per  nje demokraci te vertete…Per  nje mrojtje  nga krimi  i organizuar…. Korrupsioni…etj

Ngjarjet  e tij vazhdojn te prezantohen  në romanin e ardhshem  , qe eshte folur  shum per jeten e tije  djaloshi te betuar  ne misjonin  e tije   te  madhe….

I jashtzakonshem   dhe i vednosur  ne  rrugen e tij te jetes  qe ka zgjedhur. Ai ka nje  emer..

Ka  nje fytyr…ka nje ideal…ka  nje  bese… ka nje dashuri…