Kulturë
Gazi Buxheli: O nënën e jetës...
E diele, 01.05.2011, 05:21 PM
Gazi Buxheli
O NENEN E JETES…
Fati yt si rrobë e kuqe
hedhur mbi ty,
një luftë e egër toreadorësh
jeta e jote Shqipëri…
…muajt, vitet, shekujt,
dema të egërsuar, i sulen
këaj rrobe e këti fati,
ngulur brirët në trupin e brishtë,
me buzëqeshje jagosh,e Thiëk Pilati
…servilë, dinakë, hajdutë, shushunja
nëpër dejet e tua lëvrinë,
harbuar prehen në ekstazë kënaqësie,
e ti Shqipëri i mbanë mbi shpinë?!
Në trupin tënd të lënduar,
ç’duan, ç’kërkojnë vallë?
Të të vrasin, të të zhdukin?
Jo?
At’here?
Për sadizmin e tyre të mbetesh e gjallë…
O nënë e jetës dhe e lëngimit,
lënduar më thellë nga bijtë e tu.
a thua do kesh njëherë shpëtim,
apo fati të rat ë jesh kështu?
dikur e qënë zonjë e randë,
nderi, fytyra e trupi yt
si mallë i pazot, hedhur në ankand?!
“pranë detit e palarë”
nga të liqtë peng e ligësisë,
e nga ligësia hiqej zvarrë?!
njeherë se bërë grusht të randë
e egërsisht ti bije ligësisë,
si dikur Migjeni Malit që s’bzanë?!
…O Nënën Shqiprëri!
A se shikon se fatin e fatalitetin
bashkëngjitur i ke, si vllezër siamezë?!
Ata nuk i ndan dot lutja e rënkimi,
por bisturia e kirurgit
rënë si shpatë mes për mes…