Kerko: a
Neki Lulaj: Pse kështu?
E premte, 27.03.2020, 10:46 AM
Neki Lulaj
Pse
kështu?
Jam
i plagosur
E
shpirti i lodhur më është farmakosur
Jam
i dërrmuar
I
mllefosur brenda mureve të bardhë
Në
karantinë jam izoluar
Nga
kjo Pandemi si kuçedër, e zgjebosur,
Nga
Plagët
e reja të atdheut që e kam larg.
Nga
larg
Po
më vjen era tradhëti, pabesi e gjak.
Një
kaos
Që
e sjellin vetë bijtë e tij
Atdheu
im
i
lënë pa urime për udhën e mbarë
I
ngulfatur
nga
hajnit që duan gjakun t’ia pijnë.
Nga
bajlozë
Që
të kujtojnë kohën e Mesjetës.
Nga
ata
Që
rrezojnë mure e bëjnë për të vetëm pazare.
Nga
ata
Që
duan t’ia vënë lumturisë shkopin e lesës
Nga
ata
Që
duan t’i hapin dyert orekseve sllave.
Si
unë qajnë edhe të paharruarët dëshmorë.
Kur
i gënjejmë në përvjetorë.
26
mars 2020
Komentoni
Artikuj te tjere
Përparim Hysi: Përse i shkruaj këto vargje?
Jusuf Zenunaj: Rroftë karriga, rroftë partia!
Kozeta Zylo: Valbona Tolve - në vijën e parë të Frontit të Luftës kundër koronavirust në Amerikë
Alfred Papuçiu: Tuni Papuçiu - njeriu redaksi
Sejdi Berisha: Jam i mërzitur populli im
Edison Ypi: Kosova nuk më do
Odise Kote: Gur i fundit ...
Gazmend Papa: Dy bica të uritur
Kadri Tarelli: Delo Isufi, këngëtar i dashurisë
Luan Kalana: Botimi i librit shqip nga lexuesit
Xhevahir Cirongu: Covid-19
Hazir Mehmeti: Kur vriteshin Lulëkuqet
Edison Ypi: Grosha ime
Kalosh Çeliku: Koronavirusi
Nexhat Halimi: Poezia dhe amshimi
Neki Lulaj: Unë sovrani yt, Atdheu im
Mëhill Marku: Bashkë prap do të rrimë
Brahim Avdyli: Nën plafin e trishtë
Demir Krasniqi: Lajmet shqip
Kozeta Zylo: Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx