Kalosh Çeliku: Koronavirusin sot e rrëzon Hajmalia e Babashehut

KORONAVIRUSIN E SHËRON

HAJMALIA E BABASHEHUT

NGA KALOSH ÇELIKU

(Edhe Dashuria besnike

në Jetë më doli Kurvë)

Edhe, Dashuria në Jetë. Liria

Sot, më doli Kurvë. Urrejtje.

Mikes, ia hapa Dje Zemrën:

I shkrova libra erotik. Poezi.

Ajo, u përgjigjë me politikë:

Tradhtoi me një parti. Dudum.

Që, nateditë i lutet Dexhallit

Me tespi “kuqezi”, në xhami!

Edhe, Dashuria në Jetë. Liria

Sot, më doli Kurvë. Urrejtje.

Mikja, Dje iku me Dudumin

Unë, në Shkup me Hadumin.

Dhe, vazhdoj Jetën me Dudumin

Sot, e kam vështirë me Hadumin...

(Bereqetin që e mbjellim

nuk e korrim vetë)

Bereqetin, që e mbjellim vetë

Nuk e korrim në verë. Vjeshtë.

Dimri pretë në pusi, pas porte

I nxjerrë armët: Shiun. Borën

Na plaçkitë rrugës, me piratë.

Grabisin bereqetin. Që, punuam me vite

Gjoja, verën e ardhshme do kemi Fryte...

(DitëNesërmen përsëri

e kalojmë në gjumë)

Oxhaku i Babait, moti nuk tymon

Nateditë, flen mbi çati. Qiellzi:

Shtëpia, nuk është në Katund.

Arat. Malet. Fusha me grurë

Sot, janë mbushur plotë ferra:

Gjarpërinjë. Bolla, me flokë.

Oxhaku i Babait, nuk flukë xixa

Sot, në Katund. Përtej Qiellziut.

E, kanë shuar Partitë Politike:

Kamerat televizive. “Analistë”.

DitëNesërmen, e kalojmë gjumë...

(Zanat e maleve kreshnike

më dhanë gji nën Rrap)

Tri Zanat e maleve më dhanë gji

Nën Rrap. Dy shtamba me verë.

Edhe, fuqi të ngjitem vetë maleve

Lapsin krahut. Poezi, nën Struke.

Tri Zanat e maleve më dhanë gji

Nën Rrap. Dy Shtamba me verë.

Fuqi, mes xhamive. Dhe, minareve:

Ende, pa flamur. Zonjë, Dykrenare.

Me “Allahu Akber”. Thirrjen, Parajsë:

Unë, Poeti rebel: Sot, e dua Ferrin!...

(Nuk e di kush do më vrasë

tinëz Nesër pas shpine)

Babai, iku një ditë: Rrëzë, Çuke

E, vrau pas porte: Vetë, Liria.

Trimin, që dikur u turrë maleve

Pushkë krahu. Bomba, n’ Struke.

Kaçakun, që nuk e vrau Robëria

Po, e vrau Liria. Nuse, pas Çuke.

Edhe, Nana: Iku një ditë Dimëri

E vrau Pabesia: Lëma. Shtëpia.

Livadhi. Arat. Dardhat gorrice.

Nuk e di, Kush do më vrasë Mua

Tinëz, Nesër: Librat. Apo, Poezia...

(Koronavirusin Sot e rrëzon

Hajmalia e Babashehut)

I armatosur, po kthehem në Shtëpi

Propagandës, virusit: Koronavirusit.

Virus, që e kam pasur nga Lindja.

Herët, ende pa e zbuluar Shkenca

Politikanët. Apo, Partitë politike?!

Nateditë, përmes debateve televizive:

E, jo arritjeve shkencore. Artistike?!

E zbuloi Babashehu: Dervish Nurja

Edhe, atë: Me një hajmali përqafe.

Përçudi, ende gjallë sotekësajdite:

“Kashikara” rrushi. Verë. “Llafe”.

Dy vite, me Nanën shtruar në Spital

I pashpresë në jetë, lëshoi personeli:

Shikoni, i gjeni një çarje në katund.

Personeli spitalit Shkupit, hoqi dorë

Nuk më deshi te: “Përroni i Thanës”.

Tri “kashikara” rrushi. Shtambaverë

I kam fshehur, tinëz në Gunën e zezë.

Nuk ka, çka më bën dot koronavirusi

U rrita në shtet komunist, Jugosllav:

Edhe më i rrezikshëm, se: koronavirusi

Ende, Sotekësajdite jam Poet i gjallë.

E, as partitë politike besnike. “Besa”

Nëse: Nuk e ka thënë Dervish Nurja:

Hajmalinë, e cilit ende mbaj përqafe

Nuk do të më vrasë dot, koronavirusi!

E, as dudumi. Hadumi. Partia politke.

Askushi, nuk e di çka kam nën Struke

Vetëm Mikja Di, që moti ma di hujin.

Pasmesnate, kur zgjohen nga gjumi:

Jerm, rrok armët. E, zgjoj Katundin.

Përditë, kaloj përmes “Bit - “Pazarit”

Askush, Sot nuk më delë në rrugë:

Dudumi. Hadumi. Hoxha i Allahut?!

Imzot! Vallë, mos u trembën Sot:

Shkaku: Tri “kashikarave” të rrushit

Strukes. Shtambaveverë, të Mikes?!...

(Lakmi mos ma ki oj Grua

ende jam gjallë nën Rrap)

Ti, kelbesh nën dhe. Rrëzë, Çukës Ilire

Unë, mbi tokë: Tek mali “Pirin”. Shkup.

Përpara, këmbëve të Olimbisë. Grua:

Fëmijë në bark. Gji, e prehër tek këmbët

Urës Gurit. Matanë, Aleksandrit Madh.

Edhe, pse: disa hapa, më larg e ka burrin:

Filipin e Maqedonisë, si Xhaxhin Enver.

Aleksandrin e Madh, sheshin “Makedonija”

Njeri i gjallë: Sot, nuk u jepë një grusht ujë.

Fytas, rrokem me ibrikë: Raki rrushi. Verë

Përkarshi Olimbisë. Fëmijë: bark, gji e prehër.

Brigjeve Vardarit, mes përmendoreve antike:

Nuk më mbytë koronavirusi. Rakia nën Rrap

Po, më mbysin: Partitë Politike, në Katund!

Aspak, mos ma merr lakmi, Grua! Xhelozi

Haptas, të them: Nuk jam, ende i lumtur.

Jeta Yte më vret. Ndoshta, është historike.

Përderisa, Ti ishe gjallë, i kisha të gjitha:

Para. Gra besnike. Edhe, Parti Politike.

Sot, nuk kam asgjë. Përveç, rakisë rrushit:

Poezisë. Dy shtambave me verë të Mikes…