Kalosh Çeliku: Nuk i trembem luftës po lirisë te pragu

NUK I TREMBEM LUFTËS

PO LIRISË TE PRAGU

NGA KALOSH ÇELIKU

(Nana më thoshte, se:

Unë i ngjajë Babait)

Nana, shpesh më thoshte, se:

Unë, i ngjajë Babait. Trim.

Dhe, patriot brez pas brezi.

E, Vëllai i Madh - Nanës:

Intelegjent. Dhe, Atdhetar.

Mik shtëpie e pati, në Paris:

Abaz Ermenin. Mërgatën.

Vëllai Madh, punoi si mësues

Maleve. Vrutok, të Gostivarit.

Zajaz, të Kërçovës. Vendlindje.

Shkaku: Përndjekjes, të paparë:

Iku me shokë në Paris. Francë.

Dhe, më shkolloi mua në Shkup

Studime, Prishtinë. Djemtë e tij:

Qytetin, Gostivar. Dhe, Mitrovicë.

Dhunë, e paparë. Unë, u arratisa

Maleve Shkupit. Pavdekësisë:

“Nacionalist”. Irredentist”. “Armik”

I shtetit të “përbashkët” Jugosllavisë.

Vite më vonë, erdhi në vendlindje

Edhe, pas disa viteve, ende  pa punë:

Mezi, gjeti bukë si ofiçar maleve

Në Jagoll - Dolencë. Dhe, Oslome.

I ri, ndërroi jetë. Zemra e tradhtoi

Në Shkup. Iku, nga përndjekja:

Varrin, vend pune ka sotekësaj dite...

(Shkupi nuk është ai Qytet

që Unë e njoha si nxënës)

Shkupi, nuk është ai Qytet

Që, Unë e njoha si nxënës.

Vite, kur arratisesha Natën

Nëpër disko klube me vajza

E, ditën me libra në klasë.

Shkupi, nuk është ai Qytet

Që, Unë te “Parku i Grave”:

Strehë i kisha dëllinjat. Barin.

Sot, mbushë me përmendore

Dhe, dëllinjat janë bërë pisha.

Shkupi, nuk është ai Qytet

I luleve. Tërmeteve. Luftës.

Është, Qyteti ferexhezezave

Xhamive. Dhe, Gjysëmhënës.

Partive Politike, Sot: Xhuxhe...

(Nata në breg të Vardarit)

Natën e përcillja te bregu i Vardarit

Nën këmbët e Urës Gurit me S. -në.

Qafë për qafe si dy zogjë të lagur:

Nga shiu. Vesa e mëngjesit. Bryma.

Verës me vapë, i bija not Vardarit

Matanë shelgjeve, merrja frymë:

Dhe, not kthehesha prapë në breg.

Teshat, m’i ruante nën shelg S. -ja

Dielli, i rreziste. I thante, vetë Era.

Sot, sa pak Diell! E shumë mjegull

Ajër i papastër. Grip. Dhe, hekur.

Nuk ka shelgje. As, Livadhe. Lule

Po, përmendore. Luanë. Dhe, bërllok...

(E si mund të jem Sot

më trim se Babai)

Unë, Sot: kam raki rrushi. Ibrikë

Dy shtamba me verë të kuqe, pi:

Birrë “Rrapi”, kam mbi tavilinë.

Telefon celular. Telekomandë

Televizor me ngjyra. Laptop.

Nuk i ka pasur Dje, Babai im

Edhe, ka qenë më trim se Unë.

Babai me “nagëntë”. Pushkë. Bomba

Nën jastëk. Varë mbi kokë. E, struke.

Unë, u rrita me Libra. Poezi. Raki rrushi

Dhe, me Dy shtambat me verë të Mikes.

Unë, Sot kam para. Aqsa, më duhen

Nuk i ka pasur Dje, Babai im: Emin.

E, si mund: Unë të jem Sot më kaçak

Burrë i maleve, më trim se: Babai im?!...

(Nuk i trembem Luftës

po Lirisë te Pragu)

Jeta, është Luftë. Këtë e kanë thënë:

Stërgjyshi. Gjyshi. Babai nën Lis.

Dhe, Vëllai Madh: Moti, në Paris.

Edhe, ti bëre luftë me Penë. Zjaaarr!

E nxorre Lapsin nga brezi. E shkrepe:

I palove disa libra, Sot në Bibliotekë

Dhe, jo: armiqë të pabesë. E, pavlerë.

Jeta, është Luftë. Dhe, fitore e maleve

Nuk u trembe nga plumbat. Fitorja:

Po, iu trembe Lirisë. Nuses, te Pragu...

(O burrë Xhehnemit i ke

rënë not matanë Dite)

E shanë Veten përditë. E urren

Përcjellë në theqafje. Xhehnem.

Besë i zë Rakisë Rrushit. Verës

Gra, që të dhunojnë pasmesnate.

Dhe, lidhin me vargje mëkate

Ditenatë, ende Kryq në shtratë.

E shanë veten përditë. E urren

Dhe, dënon me raki rrushi. Verë.

E harron, se: Urës Xhehnemit

I ke rënë, Sot not: Matanë Dite.

O burrë, harron, se: Xhehnemit

I ke rënë, Sot not: Matanë Dite...

(Unë po plakem Zemër

po jo edhe nga Shpirti)

Unë, Sot po plakem Zemër

Por, jo: Edhe, nga Shpirti.

Shkaku: Nuk më lë Ti si Mike

Dhe, Poezia. Ajo, Rrugaçja.

Dy Zemra, i kam në trup. Gji:

Që, s’i ndalë dot, sot Dudumi

Aqmëpak, dhe azreti Hadumi.

Eci, fushave. Ngjitem maleve

Para më pri një Grua: Poezia.

E, di. Është rrugaçe. Azgane

Nateditë, më vretë te Shtëpia.

Vetëm Ti, mbete e re. Rrugaçe

Nuk plakesh dot. Ringjallesh:

Poezive. Librave mi. Nën Rrap

Më, vretë me Dy shtamba verë

Nën hije, mbi tavolinë. Shkup...

(Paqe kërkoj në jetë

Dhe hyj në luftë)

Paqe, Sot kërkoj në Jetë. Nesër

Dhe, hyj vetë në Luftë. Vargje.

Jo, shkaku im. Poezive. Librave

Dudumëve, arratisur në politikë.

Turren, Sot pas partive politike

Pasurive. Kamerave televizive.

I kam dashur, dikur fotografitë

Poezinë erotike. Dhe, pikturat.

Sot, i urrej gjithë “artet artistike”

Arsye, se: Art, na doli në ekspozitë

Edhe, Kurva Xhadi. Partia Politike...

(Ditën e nesërme e

gëdhini në polici)

Sot, ai që mezi shkruan një poezi

E kaloi Pragun. Fluturoi në Qiell.

Por, jo edhe: ai partizan partiak

Që, hiqet para kamerave televizive

Se, Sot lindi një Diell. Majëmali

Çelëvjollcë. Nesër, në Kërçovë.

Aman, o Zot! Më shpëto, në Shkup

Nga këto “artistë”! Dudumë partiak!

Që, Sot turren pas herdheve Dashit

Ditës nesërme: Pasurisë. “Hallallit”.

Nateditë, para kamerave televizive

Gjoja, se: janë kuqezi. Dhe, Shqipëri.

Ditënesërmen, e gëdhini në polici...