Kulturë
Astrit Lulushi: William Shakespeare - Bota është skenë
E merkure, 03.07.2019, 06:21 PM
Bota është skenë
William Shakespeare
(shqipërim
nga Astrit Lulushi)
Bota
është skenë e madhe
Me
të gjithë njerëzit aktorë
Për
secilin ka hapësirë
Dhe
role për të luajtur.
Shtatë
moshat, quhet shfaqja;
Në
fillim është foshnjëria
Me
të qara e nevoja
Shpesh
kot e pakuptim
Por
këtë njeri s’e di.
Pastaj
vjen fëmijëria
Me
zhurmë e prapësira
Me
fytyrën që ndrit
Nisesh
ngadalë si kërmilli
Pa
dëshirë për në shkollë.
Pastaj
vjen dashuria,
Me
psherëtima e balada
Për
atë që do
Por
s’ke guxim t’ia thuash.
Dhe
vjen koha për ushtar
Betime
të ndryshme merr
Nderin
vë në ballë
S’lë
njeri ta prekë
I
shpejtë, gati për grindje
Mbi
të tjere kërkon të dukesh
Pa
marrë parasysh rrezikun
Edhe
mbi top hidhesh.
Pastaj
vjen drejtësia
Barku
i madh të duhet
Një
kapele e mirë në kokë
Një
vështrim të rëndë
Dhe
një mjekër formale.
Mosha
e gjashtë ndërron;
Pantallonat
të gjëra bëhen
Sepse
ti ke rënë
Syzet
të varen në hundë
Vë
një çantën nën sqetull
Të
dukesh i ri e i mbajtur
Në
një botë që s’pyet ç’je.
Kur
mbërrin në këtë fazë
E
sheh se je pafuqi e i plakur
Dhe
nisesh përsëri drejt fëmijërisë.
Skena
e fundit që e mbyll këtë histori
Është
fëmijëria e dytë dhe harresa
Pa
dhëmbë, pa sy, pa shije
Pa
të gjitha ke mbetur.