Dea Halimi: Shkrimi për ndarjen nga mësuesja

Përshëndetje për mësuesen e dashur

Shkrimi për ndarjen nga mësuesja

Shkruan Dea Halimi

Të flasësh për mësuesen e parë  është privilegj dhe përgjegjësi e përhershme, e pa përshkruar. Ajo është herë shoqja më e mirë që të gjendet në çdo rast të vështirë të jetës e herë tjetër është hija e nënës, të cilën e do dhe flijohesh për të  e në të njëjtën kohë pafundësisht e  do e respekton dhe s`mund ta harrosh për të gjallë. Secili, nga 31 nxënësit, do ta ndejnë kënaqësinë që e patëm dhe mungesën pse nuk do ta kemi më. Do të na  pikin nga dy pikë lot sa herë ta kujtojmë.  E gjithnjë më fuqishëm sa herë të ikën koha, sa herë ajo të jetë larg nesh.

Të shkruash për mësuesen, e cila doli pesë vjet më parë para nesh me buzëqeshjen e mëngjesit, të diellit, të qëndroi për kaq vjet para nesh në rrjedha të pa këndshme e të këndshme, është diçka që vetvetiu i ngacmon lotët të pikojnë dhe të krijojnë copëz të caktuar të jetës, të cilën e ndamë bashkë me dashuri e ndonjë problem herë-herë.

Qe copëz e paharruar e jetës dhe e atillë mbetet.

Secila zemër rrah në këto çaste, për datat e kaluara me mësuesen, për ngjarjet që i kaluam së bashku. Ja, dëgjojeni dhe në këtë shkrim për të sesi 31 zemra rrahin për një zemër, të ndërlidhura me 36 shkronjat e Alfabetit që na i mësojë bashkë me tingujt e përhershëm të frymës e shpirtit shqip. Vetëm, tashmë, dua ta them se edhe ajo zemër rrah për zemrat tona, gëzohet për të gjitha horizontet tona te reja në jetë, sepse në secilin sukses  ajo ka hise e do të ketë.

Ngushëllim është se ajo është mirë dhe ne e duam dhe ne e takojmë sa herë të duam dhe ne e dashurojmë për jetë.

Paç jetë sa malet mësuese e dashur dhe dritë.

*

Kroi me sy prilli

Tingëllima e zërit tënd, mësuesja Xake,

Është shkronja nga ecën te ylli,

A,B,C... është rruga në jetë, me ngjyrë flake,

Ndërmjet ëndrrës e kroit me sy prilli.

E ndiej frymën tënde  dhe e pikturoj lirinë,

E prek librin dhe e zgjoj gjithësinë.

Dea Halimi

PS

I dashur lexues

Librin që e keni në dorë flet për 31 nxënës, 31 zemra të vogla, të cilat për mësuesen e tyre kanë dashuri të madhe.

Ato zemra janë: Alea, Anesa, Atiku, Blendi, Darisi, Dea, Dri D., Drin P., Edin, Elsa,  Ensar, Erik, Feroza, Hana, Hermelinda, Iris, Jora, Lea, Leka, Leoniti, Noa, Odesa,  Olti H., Olti S., Puhiza, Rea, Rita, Sara, Shkronja, Tuana dhe Yllka.

Në këtë libër do të flitet për 31 autorë të vegjël të cilët do të shprehin nëpërmes vargjeve dashurin dhe falënderimin e tyre për mësuesen, e cila i mësoi për pesë vite.

Për këta autorë, këto pesë vite ishin të arta.

Këtë ata e tregojnë me anë të këtij libri.

Ky libër do t`u tregoj nxënësve se mësuesja, nxënësit i ka si fëmijët e saj.  Ata i dinë sakrificat që ka bërë mësuesja e tyre për ta,  prandaj mundohen ta gëzojnë me poezitë dhe tregimet e tyre plot pasion.

Shpresojmë se ky libër do ta kënaqë pa masë!Të duam në pafundësi, Engjëlli i vetëm Në gjithësi!

Dea Halimi, Odesa Govori

e të gjithë nxënësit e klasës V/2