Editorial » Zejneli
Xhelal Zejneli: Grushti i Shtetit
E shtune, 25.05.2019, 03:55 PM
GRUSHTI I SHTETIT
Nga
Xhelal Zejneli
Grushti
i shtetit (frëngjisht “Coupd’Etat”) është term që nënkupton ndërrimin e
qeverisë të kryer me dhunë nga individë apo nga një grup njerëzish të cilët
ndodhen në pozita të larta shtetërore apo ushtarake. Grushti i shtetit dallohet
nga revolucioni për arsye se kryhet “nga lartë”. Grushtin e shtetit rëndom e
kryen aparati shtetëror ose një pjesë e tij, kryesisht ushtria. Përdore edhe
termi puç ushtarak.
Ndërrimi
i dhunshëm apo jodemokratik i qeverive, d.m.th. grushti i shtetit apo puçi
ushtarak ndërmerret apo kryhet sidomos në shtetet me tradita demokratike të
kufizuara. Në të kaluarën jo fort të largët, grushte shteti apo puçe ushtarake
kryheshin kryesisht në shtetet e Afrikës si dhe në Amerikën Latine. Grusht
shteti apo puç ushtarak ka pasur disa herë edhe në Turqi.
Kur
faktorët politikë apo partitë politike të një vendi janë në mosmarrëveshje të
thellë ndër vete, atëherë ai vend hyn në krizë politike. Kur ndërmjet një
shumice parlamentare, në një anë dhe opozitës, në nën tjetër, për arsye të
caktuara ka mosmarrëveshje, atëbotë ky shtet zhytet në krizë politike.
Shpeshherë
ndodh që grushti i shtetit apo puçi ushtarak të nxitet apo të mbështetet nga
jashtë, d.m.th. nga ndonjë fuqi e madhe e jashtme që ka interesa të caktuar në
një shtetin e caktuar.
Kriza
politike e shkaktuar nga konflikti politik ndërmjet opozitës, në një anë dhe
qeverisë, në anën tjetër, po qe se zgjat shumë, atëherë kjo mund t’i irritojë
qarqet ushtarake të shtetit. Po qe se qeveritarët, në një anë dhe opozita, në
anën tjetër, nuk ulen të gjejnë zgjidhje për problemet që realisht mund të
ekzistojnë në atë shtet apo që opozita i konsideron si të tilla, atëherë ndodh
që të vihen në veprim qarqet ushtarake.
Ushtarakët,
kryesisht të gradave të larta, puçin ushtarak e arsyetojnë duke thënë:
-
rrezikohet siguria e vendit;
-
rrezikohet tërësia e tokave apo integriteti territorial i vendit;
-
vendi mund të hyjë në konflikt civil;
-
vihet në dyshim funksionimi normal i institucione vitale të shtetit;
-
rrënohet ekonomia e vendit;
-
rrënohet imazhi i vendit para bashkësisë ndërkombëtare;
-
vihet në dyshim interesi strategjik i shtetit;
-
vihet në dyshim interesi kombëtar i vendit etj.
Kur
kriza politike e një vendi arrin kulmin dhe kur ajo përcillet edhe me krizë
ekonomike, me krizë sociale, me krizë morale, me rritje të papunësisë dhe me
inflacion të madh, atëherë ndodh që një pjesë e konsiderueshme e qytetarëvetë
një vendi ta arsyetojnë, në mos edhe ta mirëpresin grushtin e shtetit apo puçin
ushtarak.
Me
grushtin e shtetit pezullohen institucionet politike të shtetit, si presidenca,
kuvendi i shtetit, qeveria. Ndalohet apo pezullohet edhe veprimtaria e partive
politike, ndërsa krerët politikë, ose arrestohen, ose mbahen nën arrest
shtëpiak.
Ndodh
që gjatë një grushti shteti apo puçi ushtarak të ketë edhe gjakderdhje.
* * *
Në
kontinentin e Evropës, grushti i shtetit apo puçi ushtarak ndodh shumë rrallë,
për të mos thënë nuk ndodh fare.
Më
21 prill 1967, vetëm disa javë para zgjedhjeve parlamentare, koloneli
GeogiosPapadopulos bëri grusht shteti, përkatësisht puç ushtarak në Greqi.
Diktatura e juntës ushtarake në Greqi zgjati shtatë vjet.
Grusht
shteti kemi edhe në Poloni. Më 13 dhjetor 1981 gjeneral Vojqeh Jaruzelski i cili
në atë kohë ishte kryeministër, shpalli gjendje lufte, përkatësisht gjendje të
jashtëzakonshme.
Në
Evropë vlejnë normat dhe parimet demokratike. Në kontinentin e vjetër, qeveritë
ndërrohen nëpërmjet procesit zgjedhor. Pushteti në Evropë, qoftë ai qendror,
qoftë ai vendor, merret dhe fitohet nëpërmjet votës së lirë të qytetarëve.
Pikërisht për këtë arsye zgjedhjet duhet të jenë të lira, të drejta, korrekte
dhe demokratike.
Shqipëria
është vend evropian, me shqiptarët si popull perëndimor. Shpresat e kapërcimit
të krizës politike duket sikur janë të vobekta. Një konflikt civil mu para
dyerve të Evropës është i paimagjinueshëm. Për ta parandaluar rënien në humnerë
dhe për ta hapur horizontin e shpresës, ndër shqiptarët do të mbizotërojë
arsyeja.