Viron Kona: Lopa e paturp

Viron Kona

Lopa e paturp

-rrëfenjë-

Udhëtonin tre liderë botërorë,

Rusvelti, Çërçilli dhe Stalini,

po shkonin në një konferencë,

hallet e rruzullit të zgjidhnin.

Befas një lopë u doli përpara,

sa gjatë-gjerë u shtri në xhade,

shoferi i binte pareshtur borisë,

por lopa e kishte marrë me nge`.

Shtruar për  “shtatë palë qejfe”,

mbllaçitej  e shihte pafajshëm:

-Pse këta liderë e shqetësonin,

xhadenë e kishin t`përbashkët?!

-Nuk largohet jo, -psherëtiu shoferi,

duke u ndjerë i pafuqishëm e fajtor,

mbante përgjegjësi në orar t`i çonte,

të tre liderët më t`fuqishëm botërorë.

-Po provoj unë, tha Çërçilli dhe doli,

iu afrua lopës qetësisht e buzagaz :

-Zonjë, ju lutem, na e hapni rrugën,

ngutemi e s`presim dot asnjë çast!”

-Muuuu, - pëlliti lopa me zhurmë,

s`dua të lëviz, mos më shqetësoni,

kam ngrënë shumë, jam e lodhur,

po përtyp ushqimin,s`më shikoni?

-Shkoj unë, - tha butësisht Rusvelti,

-respekt dhe ngrohtësi do ajo e gjorë,

le të sillemi me takt, si xhentëlmenë,

meriton dhe ajo të drejta n`këtë botë.

-Zonjë,ju lutemi,veç një çast lëvizni,

keni nderin edhe për ne të mendoni,

sapo të kalojmë ju kthehuni përsëri,

qetësohuni,flini,bëni qejf sa të doni!

-Muuuuu! - iu kthye lopa e nervozuar,

qenkeni t`çuditshëm,n`qejfin tim jam,

shihet qartë se para jush kam ardhur,

apo doni t`ju mësoj të drejtat që kam!?

-Ç`lopë e paturp!-tha nëpër dhëmbë Stalini,

dhe pa e zgjatur doli vrullshëm nga vetura,

i vajti pranë lopës, në vesh diç i pëshpëriti,

ajo shpejt e gjithë frikë u largua nga rruga!

-E dhunove ! - e qortuan Rusvelti e Çërçilli,

Stalinin,që llullën mbante qetësisht në gojë.

-Jo,veçse i thashë, që nëse s`na hapte rrugë,

urgjent n`kooperativën bujqësore do ta çojë!