Afrim Caka?: Revolta islamike në Shkup

VETËDIJA E REVOLTËS ISLAMIKE NË SHKUP – ËSHTË FORMA MË E ULËT E VETËDIJËS KOMBËTARE

Nga Afrim Caka?

Shqiptari i pavetëdijshëm kundërvepron, ndërsa shqiptari i mençur thjeshtë reagon kundër kësaj vetëdije të ulët. Prandaj, çfarëdo mospërputhje në mes kombit dhe spontanitetit është jashtë çdo diskutimi. Tradhtia është fillimi i spontanitetit, spontaniteti është kurorëzimi me kulturen arabe. Mendja moderne shqiptare lajmëron një mungesë vlere kombëtare më të madhe se kurrë, sepse në këtë shekull po jetohet në një lloj gjumi, në një lloj trullosje, në një lloj amullie kombëtare.

Në thelb, fryma e revoltës anti kombëtare është ndjesia e individualitetit dhe liria absulute nga çdolloj skllavërie anadollake e psikologjike. Ky është rebelim kundër asaj që bërë një ndryshim kulturor; ky është rebelim kundër vetëdijës masive të shoqërisë shqiptare. Vetëdija e turmës islamiste - është forma më e ulët e vetëdijes.

Bashkësia kësaj turme nuk do që brenda besimtarëve apo ithtarëve nëpër xhami apo medrese të shquhej, të shfaqej ndonjë individualitet unik në mbrojtje të kombit. Kjo e plagos vetëdijen e kësaj turme. Personaliteti i besimtareve brenda këtyre tempujve të errësirës është gjithnjë poshtërim për morinë e shqiptarëve, sepse i kujton turmës se cilët janë dhe cilët nuk mund të janë në shërbim të kombit por në shërbim të fesë – jo të kaurrëve..! Dhimbja e shqiptarëve në Ilirid është e atillë që ka nevojë për një anesteezi: sigurisht, kjo e tashmja është e tmerrëshme, por nesër do të shkoj edhe me keqë.

Asimilimi: është funksion i larvës turke. Ajo nuk bën asgjë tjetër veçse asimilon shqiptarët e rinj të Shkupit, duke i përgatitur që të bëhen krimba turqë. Krimbi në vetvete përfaqëson asimilimin e gjak humburve, puna është e kryer. Larva zhduket. Krimibi ka shpërthyer zinxhirët dhe fillon të lëvizin. Atëherë krimbat e Shkupit bëhen një fenomen fluturues...

Këto tempuj i prishin mendjen, sidomos të rinjtë.

E pavetëdijshmja e hoxhallarëve janë të mendimit se t’i mësojnë të rinjtë të jenë me fetar sesa kombëtar – kjo është sikur t’i degjenerosh të rinjtë. Gjithçka është e qartë, shfaqja e ca hoxhallarëve “bashkohorë” do të thotë vdekje për kombin dhe ne emër të fesë islame. Kështu që, nga njëra anë këta shqiptar me tru turku përpiqen të na japin shfaqje duke imituar përpjekjen e modelit turk duke e krijuar një shoqëri shqiptare të përmisuar. Kurse, nga tjetër, këta vazhdojnë të zhdukin të gjitha modelet kulturore Iliro-Dardane. Zoti është dëshira për t’u bërë i pavdekshëm dhe për të ushtruar një fuqi absulute mbi shqiptarët trutharë të Iliridës.

Kjo tezë e hoxhallarëve të poshtër është si një nga goditjet më të mbrapështa të ides se Zotit. Nuk duhet të mbështesim iden e Zotit. Por duhet të mbështesim iden se Zoti nuk ekziston, nuk ka asnjë Zot. Zoti nuk është tjetër veçse një projeksion i mendjes se njeriut shqiptar; nuk ka antologji është vetëm një ëndërr psikologjike. Të rinjtë e Shkupit mendojnë për Zotin sepse janë të pafuqishëm. Zoti nuk është asgjë tjetër veçse një projeksion hoxhallarësh i figurës së atit dhe jo një realitet objektiv.

Gjithçka që përfaqësojnë kjo turmë skllevërish anadollak duke ruajtur individualitetin e tyre. Por turma mund të falë terroristët, kriminelët, mizëria e hoxhallarëve mund të falë vrasësit në masë, ajo mund t’i falë politikanët e korruptuar, ajo mund të mishërojë cilindo që ka mjekërr të gjatë, por jo shqiptarin autokton, i cili ka individualitet kombëtar dhe nuk është pjesë e mendjes kolektive anti shqiptare dhe anti izraelite. Pse një numer kaq i madh hoxhallarësh të pavetëdijshëm e humbasin moralin, depersonalizohen, e humbasin përgjegjësinë, largpamësin dhe mendimin e shëndosh kur bëhet pjesë e tempujve të errësirës?

Kur të rinjtë shqiptar të Shkupit bëhen pjesë e këtij grupi, e grimbullimit, e masës anti kombëtare, kapitullon shoqëria shqiptare. Kështu këta zhdulin individualitetin ndaj Ilirides. Këta depersonalizohen. Tani filluan të veprojnë në atë menyrë siç mendojnë hoxhallarët, të jetojnë siç jetojnë shpellaret e Palestinës. Këta bëhen të dëgjueshëm, servil, tradhtar e zagar, të gatshëm për t’u shërbyer të tjerëve, shkurt sllavëve e truqëve, - këta bëhen skllavë ideal për armikun. Sa në menyrë më ideale i kryejnë detyrat prej shërbetori, aq më pakë respektë meritojnë kjo turmë trutharësh të cilët i përkasin. Sakrifikojnë për hirë të hoxhallarëve e të armikut shekullor.

Po, egoja e tyre e krimbave do të kënaqet. Kur e sakrifikojnë mendimin e shëndosh, kombinë, flamurin, gjuhen, historinë dhe aftësinë për të ndjerë vetën shqiptar, përgjegjësinë ndaj vëllezërve shqiptar e vëllezërve hebre, këta bëhen hallka e së keqës, të cilët kurrë nuk thonë jo dhe gjithnjë ia nënshtrojnë interesat kombëtare interesave arabo-turke. Një grup studentesh nga Shkupi kanë reaguar ndaj vendimit të Presidentit të SHBA. Protesta u unicua nga e studentët turqë që studjojnë në Maqedoni...