Sejdi Berisha: Shkreptimë kujtimi...

Cikël poezish

Sejdi BERISHA:

SHKREPTIMË KUJTIMI...

Kolona të gjata gjarpëronin

Rrugëtim i dridhjeve dhe vdekjes

Shikimi nuk kthehej pas

Nga rreshti

Të rinjtë i zgjedhin beng e beng

Edhe të mitur

Sa kanë filluar t’i prekin ëndrrat

Korbi nxjerrë nga kolona trishtuese

Shtalb gjaku si fidan trëndafili

Pesëmbëdhjetë vjeç i thonë

Më shpëto babi

Dëgjohet zëri i njomë

Jo...

Kurrë nuk të lë babi

Plaku i ra sipër djalit

Hapi krahët mbi të birin

E mbuloi si shqiponja zogjtë

Por mbi ta depërtoi një plumb

Burim gjaku hapi

Ishte kolonë e gjatë

Nëna, motra, fëmijë e pleq

E toka gjëmonte

Kolonës i iknin shpirtrat

Plagosej toka

Lotonte qielli

Këndoni këndoni

Se po zbret dielli thoshin...

Kolonë e gjatë ishte

Që nuk ligështonte

Por heshtas

Plagët e historisë shëronte

RRUGËTIM I TRETUR ESHTRASH...

Jemi kthyer sot këtu

Mu si zogj shtegtarë

Për ta parë atdheun

Edhe pse jemi

Eshtra të pagjetur

Kemi ardhur këtu

Shumëçka për të thënë

Mos na lëndoni tokën

As gjakun tonë që nuk thahet

Se na mallkon Zoti

Se na truan historia

E detyrohemi

Edhe si eshtra të tretur

Atje larg e të shpërndarë

Roje t’i bëjmë atdheut...