Rudi Berisha: Për Shqipëri vdes për të lindur

Rudi Berisha

PËR SHQIPËRI VDES PËR TË LINDUR

Jam ushtar i kohës në mjegullën e ditës

Kalorës i furtunave të trupave të vdekur

Jam ushtar i gotës më gjak shqiptari

Më betimin e dhënë në librin historik

Frutat e atdheut ruaja që në rrënjë e saj

Mullirin tropikal e ktheja në varre masive

Bebëza e syrit tim të kaltër shikoj lirinë

Për Shqipëri vdes për të lindur Shqipëri

Ushtar prej kohësh më pushkën e zjarrit

Në gjoksin tim i përgjakur nga baroti

Më këmbë të këputura në luftën e Llapit

Në Malësinë e Dibrës të mbytur prej gjakut

Jam Çamëri i të përlotur nga robëria

Jam Arbëri i ndarë nga dielli më copën e ti

Jam Tivarë i dëbuar dhe i masakruar nga koha

Jam Toplic i vdekur për të lulëzuar Shqipëria

Shigjetar prej kohës së shigjetave të lashtësisë

Më shpat luftoja për atdhe të ngriti mëmëdheun

Kurorën e mbaja në kokë kur qëndisja lavditë

Edhe pse rashë për dhe serish u ngrita në kurorë

Qiell e bardhë jetoja i veshur më stolit e Prishtinës

U mbatha më këpuca të Dukagjinit në vjeshtën e re

Në Llap ndërtova kështjellën në dimrin e egër

Fletën e historisë të ma shkruajnë në Gjakovë

Në lidhjen e Prizrenit më ruani besën e kombit

Në Besa- Besë në Bradash mos shkelni shqipen

Në Prekaz mi puthni për mot dëshmorët e lirisë

Për Shqipëri vdes për të lindur në fushë një lis