Dibran Demaku: Demokracia dhe shqiptarët

DEMOKRACIA DHE SHQIPTARËT

''Demokracia nuk është gjetja jonë më e mirë,  por pasi që nuk kemi zgjedhje tjetër duhet ta pranojmë si të tillë. . . '' (parafrazim).  Çerqili

Nga Dibran Demaku

Shqiptarët e të dy anëve të kufirit, pra si ata të Shqipërisë ashtu edhe ata të Kosovës, por edhe të trojeve të tjera etnike, për shkaqe historike që dihen, për më shumë se gjsëm shekulli kanë jetuar nën dy diktaturat më të tmerrëshme që ka njohur shoqëria njerëzore. Shqiptarët e Shqipërisë nën diktaturën komuniste të Enver Hoxhës,  ndërkaq shqiptarët e Kosovës dhe të trojeve të tyre etnike në ish Jugosllavi nën diktaturën e Titos dhe të püasardhësve të tij.

Të painformuarit mirë nganjëherë dalin me tezat se kinse diktatura e Titos dhe e pasardhësve të tij sikur ka qenë më liberale në krahasim me atë të Hoxhës në Shqipëri. Por,  ata e harrojnë një fakt:Diktatura e Titos dhe e pasardhësve të tij në raport me shqiptarët e Kosovës dhe të shqiptarëve të trojeve etnike në ish Jugosllavi, ka qenë larg më e tmerrëshme se ajo e Hoxhës në Shqipëri. Themi kështu sepse diktatura e Titos dhe e pasardhësve të tij në raport me shqiptarët ishe diktatur gjenocidale. Diktarura e Titos dhe e pasardhësve të tij ishte përpjekur me të gjitha mjetet dhe mënyrat që t`i largonte shqiptarët e Kosovës dhe viseve të tjera etnike në ish Jugosllavi,  t`i zhdukte nga trojet e veta. Dihen botërisht sa e sa elaborate të hartuara nga akademikë të ndyrshëm serbë që shqiptarët të burgoseshin, të vriteshin,  të shpërnguleshin,  t`u shtetëzoheshin tokat dhe shtëpitë. Ndërkaq diktatura e Hoxhës në Shqipëri nga të gjitha të këqijat e kishte mbase një të mirë:Ajo nuk i shpërngulte shqiptarët në vende të tjera siç bënte diktatura e Titos dhe e pasardhësve të tij.

Fatmirësisht shqiptarët e të dy anëve të kufirit dhe të trojeve të tjera etnike,  në fund të shekullit që lamë pas dolën fitues nga të dy diktaturat. Dolën fitues, por të lodhur dhe të sfilitur. I hodhën anash diktaturat komuniste dhe përqafuen Demokracinë. Atë Demokraci për të cilën kryeministr i njohur anglez Çerqili kishte thënë:“Demokracia nuk është gjetjajonë më e mirë, por pasi që nik kemi zgjedhje tjetër duhet ta parnojmë si të tillë. . . (parafrazim).

Dhe shqiptarët ashtu siç e kishin pranuar dhe përqafuar dikur komunizmin (të cilin e kishin quajtur si shpëtim të tyre!) ,  me të njejtat kondita e pranuan edhe Demokracinë. Dolën në rrugë e sheshe dhe me eufori brohorotën:“Demokraci,  demokraci. . . “; edhepse thënë të drejtën pak nga ata e dinin se çfarë ishte Demokracia dhe çfarë sillte ajo për ta?!

Por sic thotë një shprehje e njohur popullore:”Edhe dreqi le të vijë mjafon që të ikë mbreti“.

Shqiptarët në përgjithësi të lodhur nga diktaturat shtypëse mbi kurrizin e tyre për më shumë se gjysëm shekulli,  sikur ishin pajtuar me mendimin e shprehur më lartë.

Vetëm se tash të liruar nga diktaturat e egra nëpër të cilat kishinkaluar,  ata kishin filluar të mendonin se në „Demokraci mund të bënin çfarë të donin dhe të vepronin siç ata dëshironin?!

Dhe ashtu pa e lodhur fare mendjen dhe trurin se athua „Demokracia“ si e tillë kishte ndonjë rregull apo ligj sipas së cilës ata duhej të vepronin dhe të silleshin. Nuk dihet nëse ata e kanë ditur atë të njohurën se „Demokracia“ është një sistem shoqëror i ndodhur në mes: anash saj ndodhen Diktatura dhe Anarkia.  Si e ndodhur në mes ajo shumë lehtë mund të rrëshqas në Diktaturë,  por edhe në Anarki.

Se „Demokracia“ mund të rrëshqas në Diktaturë, por edhe në Anarki të gjithë e pamë vetëm pak ditë më parë në Prishtinë, dhe atë para dyerve të Qeverisë së Kosovës. Aty në emër të „Demokracisë“ u përballën Diktatura dhe Anarkia. U përballën Policia e Kosovës me Deputetë,  aktivistë dhe simpatizues të Vetëvendosjes! Dhe për fat të keq sërish u përgjakën rrugët dhe sheshet e kryeqendrës së Kosovës! Dhe që të dy palët kundërshtare( që këtë herë ishin të një kombi) shprehen se ato kanë vepruar në emër dhe duke e mbrojtur Demokracinë?! Dikush edhe do të mund të pyeste:“Vallë a mund të mbrohet Demokracia me Diktaturë dhe me Anarki?!“

Por,  aq u bënë shqiptarëve. Për ta mjafton që e kanë hequr qafësh diktaturën komuniste dhe tash ata janë të lirë të bëjnë çfarë të duan. Janë të lirë,  krejt të lirë të shajnë cilin të duan.

Janë të lirë të shajnë dhe përdhosin të kaluarën e vet, janë të lirë të shajnë dhe përdhosin të tashmen e vet,  janë të lirë të shajnë dhe përdhosin të ardhmen e vet ?! Dhe tash si në kor që të gjithë shajnë lartë e poshtë,  pa e kuptuar se sharjet nuk i përkasin Demokracisë! Ata shpifin poshtë e lartë, pa e kuptuar se shpifjet nuk i përkasin Demokracisë! Ata dalin në rrugë dhe rrahin e vrasin njerëz të pafajshëm vetëm e vetëm se nuk i përkasin „tarafit“ të tyre dhe as e vrasin fare mendjen se rrahjet dhe vrasjet nuk kanë të bëjnë me Demokracinë!

Dhe kështu një ditë,  një javë,  një muaj,  njëvit,  shumë vite!. . .

Edhe tash pas njëzet vitesh shqiptarët sikur nuk janë lodhur nga sharjet dhe shpifjet për njëri-tjetrin! Dhe krejt këtë e bëjnë në emër të Demokracisë?! Ata sikur nuk janë lodhur nga sharjet dhe shpifjet për Kryetarin e shtetit,  për Kryeministrin, për deputetët, për ministrat,  për kryetarët e komunave!. . . Ata nuk pushojnë së shari e shpfuri edhe për mjekun,  për mësuesin,  për rojtarin e pyllit,  për rojtarin e fushës!. . .

Nëse hyn e shikon sot faqe të ndryshme interneti ku shkruhet dhe lexohet gjuha shqipe,  do t`i lexosh të gjitha këto që u thanë më lartë!. . . Dhe që të gjitha këto bëhen në emër të Demokracisë?!. . . Dikush duke i lexuar fillon e qeshë,  dikush që është më i ndjeshëm fillon e skuqet! Dhe i vie keq. Dhe pyet:“Athua deri kur do të sillen në këtë mënyrë shqiptarët?! Athua e kanë kuptuar ata si duhet Demokracinë?!“

Dhe pyetjet vazhdojnë: Athua a dinë ata se duke shpifur dhe sharë tjetrin pa të drejtë,  ia ke kërcënuar lirinë e tij dhe kjo nuk është dhe nuk i përket Demokracisë?!

Dhe krejt në fund:Demokracia dhe shqiptarët a shkojnë bashkë?!. . .