Cikël poetik nga Belantina Venari

Belantina Tefik Venari

Ka lindur në qytetin e Elbasanit më 21.05.1987.

Ka mbaruar shkollën e mesme në Gjimnazin e Përgjithshëm të Profilizuar “Dhaskal Todri”, Elbasan, profili natyror në 2006.

Ka ndjekur studimet e larta në “Albania University”, Tiranë, në Fakultetin e Shkencave të Aplikuara, dega Arkitekturë!

Pas studimeve 5 vjecare, është diplomuar në 21 korrik te vitit 2011, me temën “Projektimi i një fshati turistik me hoteleri kurative dhe Qëndër balneare!

Nga viti 2003-2006, ka punuar si operatore kompjuterike, me orar te reduktuar në firmën Ndertim-Projektim “Beladi”, Elbasan, ku dhe jam aksinore!

Gjate vitit 2010-2011 ka projektuar, nën mbikqyrjen e Arkitektit Vladimir Zhuzhuni:

Vilë 3 kateshe në Kamëz, Tiranë.

Rilevimi i një vile 2 katëshe në lagjen “Shën Koll”, Elbasan.

Mobilimi i Universitetit “Planetar i Tiranes”, në Qytet Studenti, Tiranë.

Nga 1 Gushtë 2011, punon si arkitekte në Kompaninë Ndërtim-Projektim “Beladi”, Elbasan.

Para gjurmeve te fshira

-grimca -

1.

Mbi reren ne breg le gjurme

vrojtoj baticat dhe zbaticat

vrultas vjen dallga me zhurme

perpiqem te zgjidh matricat!

2.

Numrat me renditen ne mendje

e kala me rere ngri ne ere,

ne kalan ishull perplaset dallga me endje

ne duma, kokrrizat e gjurmeve jane perziere!

3.

Gjurmet fshihen pa u ngrohur nga dielli

nen shputa ndiej lageshtine

Arom deti, me cati qielli

bashke me mua, natyra vetveten riperterine!

4.

Largohem ne pafundesi,

para gjurmeve te fshira

kokrriza rere marre nder gishteri

rindertoj me to kala te dlira!

Trishtim qe me vret!

1.

Mbi kete breng sikur te lotoja

ta ujis shpirtin e mekur

po si mumje e fashoja

e ne dukje e fort, hekur!

2.

Lotet, fjalet ku i kam?

i kerkoj me end ane e mbane,

bosh e zbrazur si kurre jam,

Ah te kisha, te kisha nje zane!

3.

Metamorfoz qe ne shkemb me shnderrove

po thesaret ku mi cove?

Ma murose te pastrin shpirt

mbi krenarin vendose plint!

4.

Ah te kisha, te kisha nje zane!

te me kthente perseri ne jet

nje ore mali ta ndalte ate kame

ate dore qe me dha jeta, ate dore qe po me vret!

Me ty pa ty

Me ty, pa ty

Te ndiej ne zbrazetire

me mungon si drita ne erresire

pa ty fundosem me deshire

si precipitati ne tretesire!

Me mungoj frymemarrja

ndihem si e zene ne lak

me ty prane dua te jem misionarja

te largohem, e ne sfond te te shoh pak!

Edhe kur je edhe kur sje

ecim bashke, njeri ne tok, tjetri mbi re

e mjergullt jam me ty, pa ty

te dua larg, por ne fokus i mbaj ata dy sy!

Mirazh miqesie

Humbem ne nje cast njera-tjetren

Na rreshqiti prej duarsh nje miqesi

Nje fjale ndoshta dy e c`orientuan rrjeten

Ku une e tij ishim ne harmoni!

Tentova vec nje here ti hidhja pas

Prepotenca jote hovin ma preu

Me shume su mundova gjithcka lash

Midis nesh lidhja u keput, zemra e ndieu!

Ne mendje figura jote e njejte mbeti

Se shperfill dot faktin qe ishim mike

Mu duke ndryshe kur te pash ne sy

Ishe iluzion mike, te kisha menduar idilike!

Me nje mirazh miqesi krijova

Kaluan kohe me egoizmat e tua

Tani se kthej koken pas te harrova

Humba dicka qe se kisha, ti me humbe mua!

Per ty!

-babait-

Ti je prane meje ne kujtimet nismetare

Endem pas teje si lozonjare

Fokus per ty isha qe femi

Ideal eshte modeli qe me dhe ti!

Koha kalon dhe per ty ati im

Admirimi shumohet ne pambarim

Vendoset si ligjesi, si progresion

E si variabel vec ne rritje ndryshon!

Ngahera deshiroj te jem

Apriori shembulli qe vec te ty e gjen

Rishtazi mundohem te te ngjasoj

Impresionin e krenaris te te zgjoj!