Poezi nga Haxhi Muhaxheri

Haxhi MUHAXHERI

LIRIKË ME PËRDHUNË

Të kujtohet ndajnata

kur në kryqëzim sysh

lexoja biografinë tënde

dhe fjalë e ndryrë në gojë

qëkurthi e ruajtur vetë për ty

që edhe sot mendoj

se kurrë nuk ta thashë vetë

po zëri i brëndisë

ai zë që dëgjohet

vetëm në ligjerim zemrash

Të kujtohen fjalët tua të brishta

dhe bisedat e amullta

kur me plot mund

pushtoja foltoren e bindjes

dhe fillonte kënga e psherëtimave

kënga që aq shumë ia pate frikën

po edhe dashur e ke aq sa unë

dhe pas të gjithave më pate thënë

se tash ke gjetur

princin mbi kalë të bardhë

yllin e dashurisë

E unë tretësha në mendime

sa herë dëgjoja radion

të fliste për atdheun

për dhunën

që u bëhej vëllezërve të mi

dhe i mllefosur të pata pyetur

si të mendoja për yllkën e dashurisë

kur populli vuan për dritën e lirisë

të drejtën e harmonisë kozmike

Mars, 1991

LETËRKËMBIM

Mora letrën tënde shkruar me fjalë malli

fjalë zemre për mua yllin e dashurisë sate

dhe si i krisur zura të bisedoja

me fotografinë tënde vendosur mbi tavolinë

dhe mallkoja ditët që pa ty më gdhijnë

Mike

Të ne punët prapë nuk venë mirë

dorë e hekurt

pareshtur mbi kokat tona rëndon lëndon

ushtaret kthehen në arkivole përsëri

e ne presim Çmimin Nobel

për mendjen e durimit

Me vite prita të mësoja

e ende nuk e di

durimi është pjellë e vdekjës

a vdekja pjellë e tij

E di moj

do të thuash durimi ka kufij

po polemi di më mirë se ne të dy

a duhet flijuar a pritur për lirinë

Do më pyesje për ditën e gëzimit

e vështirë është pritja për ty

të bëj benë

nuk do të vonoj shumë

vadja e dasmës së madhe

Gusht, 1991