Kulturë
Ilir Manxura: Me poezinë time udhëtoj
E marte, 06.03.2018, 07:42 PM
ILIR MANXURA
ME POEZINË TIME UDHËTOJ.
-Cikël poetik-
AI JAM
...ai
jam ai;
Ai që kam qenë ,
nuk kam ndryshuar .
Gjithmonë, ai djaloshi i huaj ,
që të shkruante vargje dashurie
Me petale lulesh të mbuluar .
Ai djaloshi ,
ai që kam qenë,
pak i krisur , i llastuar ,
qe te ftonte ne aventurë
e të fliste për nje botë tjetërsoj ,
nje botë të ënderruar .
Pa shih !
Edhe ti njësoj më je .
E njëjta qeshje buzagas ,
që shumë tregon , pa thënë asgjë
Ti , dhe hapat njesoj i hedh kur mbi tokë ,
takat e holla përplas .
Nuk kam ndryshuar jo;
Jam i njejti nxënës çamarok ,
që
të shkruante vargje dashurie,
Vargje, që gjithmonë fillonin me
të njëjtën fjalë
e në fund ,
s'dinin të ndaleshin...
As ti s'ke ndryshuar jo ..
I PATA THËNË QË...
që
ndonjë herë ,
nata mezi shtyhej dhe..
qetësia ,
më murmuriste histori nga jeta ime .
Më murmuriste sikur ..
frikë të kishte,
se mos horizontet suvenire ,
nata i fshinte ,
në terrin e saj hije errësire.
E kështu vazhdonte ,
deri sa melodia mëngjezore
vallëzimin e rrezeve tëpara,
të zhvirgjëronte.
Mëpas unë , ...
që një zakon me të bukurën e kam
abuzoj e martë e mira ,
në tundim .
Ndaj ....,
ndaj i pata thënë që kujdes të ketë ,
nga ky dreq zakoni im .
VETËM ...
..
Një shëtitje .
Vetëm një shëtitje ,
unë e ti .
Atje tek shtegu i brishtë ,
pranë uëvarës ,
larg zhurmës,
vështrimit e fjalës.
Vetëm një shëtitje ,
unë e ti ,
në rrugicën paksa delikate ,
aventurën që ...
si unë ,
dëshirë të pashuar,
aq shumë edhe ti e pate.
YLL PA EMER
...aty
lart ,
në qiellin e natës ,
u bëra një yll pa emër,
pa origjinë .
si një poet ,
që hije dyshimi ,
të tjerr në çdo varg ,
ç'do poezi .
... çdo mbremje ,
vishem në të bardha
mesnatën pres i parfumuar ,
në eufori
e çdo mengjez ,
sapo dita duket ,
përsëri si pa kuptuar ,
bëhem njeri.
... Paçka ,
durim kam e bëj,
në turbullirën njerëzore ,
pa dyshim .
Një premtim ,
e kam se atje lart ,
në mbrëmje do jem përsëri ,
në vendin tim.
...Atëhere ,
mesnatën pres ,
në vallëzimin yjor të jem,
kavalier .
përulur ,
nën elegancën time.
ndaj yllit që vallëzoj çdo natë ,
dorën ta nder ...
LIRIA IME
..si një perlë ,
të ruajta kaq shumë ,
ty ,
liria ime , rreze ëndrre .
Ty që larg mi mbajte barazhet.
në rrugët e fatit .
eh !..
Moj liria ime .
vullnetit tend verbërisht ,
shpirti im ju nënshtrua.
Unë ,
ti dhashë të gjitha .
Dhe këmishën e fundit që pata,
krahëve të tu e hodha .
Sa herë ,
u kujdesa unë për ty ?
Për kapriçot e tua , lozonjare .
Vendin tim ,
për ty e nderrova .
Edhe miqtë e mij ,për ty ,
i humba i harrova .
..hëm !!
Edhe vetminë ,
që ma buzëqeshje herë , herë ,
kur kuptoja se kish mbaruar ,
një e bukur aventurë .
Eh ! ..
E imja liri rreze shprese .
Në natë pranvere të ika , të lashë .
Veten time
e lëshova dhe të tradhëtova ,
për një burg dashurie
dhe..
gardianen e tij bukuroshe ...
ME POEZINE TIME UDHETOJ.
Ndodhin
kaq shumë gjera .
Dhe ndodhin njëherësh në një poezi .
Ka rreze dielli , ka dritë , ka natë ,
ka kujtime që mbeten .
Ka emocione që vijnë e lot që nuk treten .
Të gjitha nepër vargje rrjedhin .
Yje zanash që diktojnë për një botë të pastër
dhe akujt e urrejtjes i shkrijnë ,
e sharmi fëshfërimë i dashurisë .
fidanët e paqes filon të rrisë ...
Ndaj dua sot ,
Udhëtimin të nis me poezinë .
Të ec, vrapoj te fluturoj ,
dashuri të jap , të marr dhe paqe të dhuroj